Philip gençken Thebes'te rehin tutuldu ve Epaminondas'tan askeri ve diplomatik bir eğitim aldı.
Milattan önce 364'te Philip Makedonya'ya döndü ve Teb döneminde öğrendiği beceriler, yayılmacı Makedon büyüklüğü vizyonuyla birleştiğinde, milattan önce 359'da tahta çıktığında ona erken başarılar getirdi.
Tahta geçtiğinde, Makedonya'nın doğu bölgeleri Paionyalılar tarafından yağmalanmış ve işgal edilmişti ve Trakyalılar ve Atinalılar Methoni'deki kıyıya bir birlik çıkarmışlardı.
Philip, Paionyalıları ve Trakyalıları geri iterek onlara haraç sözü verdi ve Methoni'de 3 bin Atinalı hopliti yendi.
Çatışmalar arasındaki ara dönemde Philip, ordusunu ve yurt içindeki genel konumunu güçlendirmeye, Falanks Piyade Kolordusu'nu tanıtmaya ve onları sarissas adı verilen uzun mızraklarla silahlandırmaya odaklandı.
MÖ 358'de Philip, Ohri Gölü'ne kadar iç kesimlerde otoritesini kurarak İliryalılara karşı yürüdü.
Daha sonra Pydna şehrinin Makedonya'ya dönüşü karşılığında Pangaion Dağı'nın altın madenlerini Atinalılara kiralamayı kabul etti.
Nihayetinde, milattan önce 357'de Amfipolis'i fethettikten sonra, Atina ile savaşa yol açan anlaşmasından vazgeçti.
Bu çatışma sırasında Philip, Potidaea'yı fethetti, ancak onu müttefik olduğu Olynthus Halkidya Birliği'ne devretti.
Bir yıl sonra Crenides'i de fethetti ve sonraki seferleri finanse etmek için oradaki madenlerden gelen altını kullanarak adını Philippi olarak değiştirdi.
Philip muazzam bir prestij kazandı ve MÖ 356'da Yunanistan'da başlayan Üçüncü Kutsal Savaşa katılımı sırasında Makedon'un Yunan dünyasındaki konumunu güvence altına aldı.
Savaşın başlarında Philip, Teselyalıları Çiğdem Tarlası Savaşı'nda yenerek önemli bir liman olan Pagasae'nin yeri olan Fera ve Magnezya'yı elde etmesine izin verdi.
Ancak Atinalılar Thermopylae'yi işgal ettikleri için orta Yunanistan'a daha fazla ilerlemeye çalışmadı.
O zamanlar Atinalılar ve Makedonlar arasında açık bir düşmanlık olmamasına rağmen, Philip'in yakın zamanda toprak ve kaynak edinmelerinin bir sonucu olarak gerginlikler ortaya çıkmıştı.
Bunun yerine Philip, batı ve kuzeydeki Balkan tepe ülkesine boyun eğdirmeye ve birçoğu Philip'in çevre bölgelerini fethedene kadar dostane ilişkiler sürdürdüğü Yunan kıyı şehirlerine saldırmaya odaklandı.
Bununla birlikte, Atina ile savaş, kara ve / veya müttefiklerle olan çatışmalar nedeniyle Philip'in seferleri süresince aralıklı olarak ortaya çıkacaktı.
Birçok Makedon hükümdarı için, İran'daki Ahameniş imparatorluğu büyük bir sosyopolitik etkiydi ve Philip II istisna değildi.
Gücünün birçok kurumu ve gösterisi, yerleşik Ahameniş sözleşmelerini yansıtıyordu.
Örneğin Philip, bir Kraliyet Sekreteri ve Arşivinin yanı sıra, kralı Pers krallarının at binme biçimine çok benzer bir şekilde atına binecek olan Kraliyet Sayfaları Kurumu'nu kurdu.
Ayrıca, yüksek rütbesini göstermek için Ahameniş mahkemesininkinden sonra stilize edilmiş özel bir taht kullanarak gücünü hem siyasi hem de dini nitelikte yapmayı amaçladı.
Milattan önce 342-334'te Trakya gibi fethedilen toprakların Makedonya yönetiminde Ahameniş idari uygulamalarından da yararlanıldı.
Milattan önce 337'de Philip, Korint Ligi'ni kurdu ve yönetti. Birlik üyeleri, amaçları devrimi bastırmak olmadıkça birbirleriyle çatışmamaya karar verdiler.
Birliğin belirtilen bir diğer amacı da Pers İmparatorluğu'nu işgal etmekti. İronik olarak, MÖ 336'da Philip, Pers girişiminin en erken aşamalarında, kızı Kleopatra'nın Epir İskender I ile evliliği sırasında öldürüldü.
Gençliğinde İskender, 16 yaşına kadar filozof Aristoteles tarafından eğitildi. Milattan önce 336'da babasının yerine tahta geçtiğinde, Philip öldürüldükten sonra İskender güçlü bir krallığı ve deneyimli bir orduyu miras aldı.
Kendisine Yunanistan generalliği verildi ve bu yetkiyi babasının askeri genişleme planlarını başlatmak için kullandı.
Milattan önce 334'te Akameniş İmparatorluğu'nu işgal etti, Küçük Asya'yı yönetti ve on yıl süren bir dizi sefer başlattı.
İskender, başta Issus ve Gaugamela savaşları olmak üzere bir dizi belirleyici savaşta İran'ın gücünü kırdı.
Pers Kralı III. Darius'u devirdi ve Pers İmparatorluğu'nun tamamını fethetti. Bu noktada imparatorluğu Adriyatik Denizi'nden İndus Nehri'ne kadar uzanıyordu.
"Dünyanın uçlarına ve Büyük Dış Deniz'e" ulaşmak için milattan önce 326'da Hindistan'ı işgal etti, ancak sonunda birliklerinin talebi üzerine geri dönmek zorunda kaldı.
İskender, başkenti olarak kurmayı planladığı şehir olan Babil'de, Arabistan'ın işgaliyle başlayacak bir dizi planlı sefer gerçekleştirmeden milattan önce 323'te öldü.
Ölümünü takip eden yıllarda, bir dizi iç savaş imparatorluğunu parçaladı ve İskender'in hayatta kalan generalleri ve mirasçıları olan Diadochi tarafından yönetilen birkaç eyaletle sonuçlandı.
İskender'in mirası, ortaya çıkardığı fetihlerin kültürel yayılımını içerir.
Adını taşıyan yaklaşık 20 şehir kurdu, en dikkate değer olanı Mısır'daki İskenderiye'ydi. İskender'in Yunan sömürgecilerine yerleşmesi ve Yunan kültürünün doğuya yayılması, yönleri 15'inci yüzyılın ortalarında Bizans imparatorluğu geleneklerinde hala belirgin olan yeni bir Helenistik uygarlıkla sonuçlandı.
İskender, Aşil'in kalıbında klasik bir kahraman olarak efsane oldu ve Yunan ve Yunan olmayan kültürlerin tarihi ve efsanesinde öne çıkıyor.
Askeri liderlerin kendilerini karşılaştırdıkları ölçü haline geldi ve dünyadaki askeri akademiler hala taktiklerini öğretiyor.
Devam edecek...
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
