21'inci yüzyıl, kadınların rolünde ev kadınından kariyer odaklı bir kadına dönüşen bir değişime tanık oldu.

Geleneksel zihniyetlerin üstesinden gelen kadınlar, ister bugün ofiste ve ister evde olsun, her alanda erkeklerle birlikte sorumlulukları omuzlamak için çalışıyor. 

Ancak kadınlar bazı işlerde erkeklerden daha iyi olduklarını kanıtlamış olsalar da, erkeklerle dolu bir işyerinde hak ettikleri yeri almaları için önlerinde kat etmeleri gereken uzun bir yol var.

Örneğin; Asya ülkelerinin yönetim kurulu odası hala erkeklerin egemenliğinde… Cinsiyet çeşitliliğine sahip işyerleri yaratma çabaları, özellikle kadınları liderlik pozisyonlarına yükseltme çabaları hala başarısız oluyor.

Yeni araştırmalara göre kadınlar kariyerlerinin ilk on yılında üst düzey işler bulamazlarsa, bunu genellikle daha sonra yapamıyor. 

Anneliğe geçiş 

Kadın bir çalışanın hamileliğini açıklamasından sonra geçici yokluğunu doldurmak için yeteneğe eşdeğer alternatif bir kaynağın nasıl oluşturulacağı ile sorun, şirketler için başlıyor.

Aslında şirketler çalışanın hamileliğini açıkladıktan sonra kurumda devam edip etmeyeceği konusunda belirsizlikle karşı karşıya olduğunu belirtiyor. 

Birincil rol annelik 

Ev, genellikle kadının bir alanı olarak görülüyor. Çocuklar varsa, birincil rol olarak annelik kabul ediliyor.

Ev sorumlulukları söz konusu olduğunda, kadınlar erkeklerden çok daha fazla bilişsel ve duygusal emek harcıyor.

Kadınların çocuk sahibi olmak için karşı karşıya kaldıkları baskılar, anne olduklarında genellikle çocuk bakımının çoğunu üstlenmeleri gerçeğiyle birleştiğinde birçok kadının kariyerinin başında en üste çıkma ihtimalini düşürüyor.

Ayrıca kadına yönelik bilinçsiz önyargılar, ayrımcılık da önlerini kesiyor. Kadınlar çocuk sahibi olmayı planlamasalar bile, potansiyel doğurganlıklarına bağlı olarak sıklıkla ayrımcılığa uğruyorlar.

İsveç, Norveç, Danimarka gibi ülkelerde dahi hamilelik ve annelik ayrımcılığı örnekleri karşımıza çıkıyor.

Amerika'da kadınlar otomatik olarak doğum izni almıyor, bir araştırmaya göre Amerika'da her dört kadından biri doğumdan 10 gün sonra işe dönüyor.

Bu nedenle ABD'de birçok kadın işini bırakmak zorunda hissediyor. Farklı ülkelerde de kadınların özgüvenlerini, ekonomik güçlenmelerini ellerinden alan hikayeler karşımıza çıkıyor.

Türkiye de dahil birçok ülkede kadınlar, çocukları doğduktan sonra terfi ve maaş gibi alanlarda kariyerlerinin durakladığını görüyorlar.  

Anneler de terfi konusunda dezavantajlı durumda

Anneliğe geçiş, yöneticilerin kadın çalışanlarla ilgili algısını değiştiriyor. Kadınlar, liderlik konusunda erkeklerden daha az yetenekli ve yetkin kabul ediliyor.

Bu nedenle kadınların terfi etmeden önce kendilerini daha fazla kanıtlamaları ve daha fazlasını başarmaları gerekiyor. 

Annelik cezası mı? 

Anne olan kadınlar, anne olmayanlara göre ortalama daha düşük yetkinlik derecesi alıyor ve işe alınmaları için tavsiye edilme olasılıkları azalıyor. 

Annelere, anne olmayanlara göre daha düşük bir başlangıç maaşı öneriliyor. 

Erkekler ebeveynliğin ilk beş yılında terfi ettirilirken veya daha iyi bir işe taşınırken, kadınlar için bu oran daha düşük oluyor. 

İşgücündeki anneler, anne olmayan kadınlara göre daha düşük ücret alabiliyor.

 Anneler ve anne olmayanlar arasındaki ücret farkı aslında erkekler ve kadınlar arasındaki ücret farkından daha büyük olabiliyor. 

20'li yaşlar ve altındaki kadınlar için cinsiyetler arası ücret farkı çok büyük olmuyor. Ücret farkı yaklaşık 30'dan 33'e genişliyor. Bir sıçrama yapıyor ve oradan artıyor.  

Çocuğu olmayan kadınların terfi için tavsiye edilme olasılığı annelere göre daha fazla oluyor.

 
Ne yapmalı? 

Şimdilik, liderliğe giden yol, kadınlar için iki ucu keskin bıçak olmaya devam ediyor.

Kariyerlerinin ilk on yılında liderliğe ulaşmak için zorlu bir mücadeleyle ve potansiyel olarak fiziksel ve zihinsel sağlıklarından ödün vermeyle karşı karşıyalar.

Ancak bu süre içinde hedeflerine ulaşamazlarsa, şirketlerinin üst kademelerine ulaşma şansları yok denecek kadar az.  

Şirketler bu yolu açmak istiyorlarsa; çalışanların üst düzey pozisyonlar için potansiyelini nasıl değerlendirdiklerini yeniden değerlendirmeli, doğum izni, çalışma saatlerinde daha fazla esneklik ve çocuk bakımı için daha güçlü destek sunmalı.

Ayrıca doğum izni ödemelerini yapmalı ve babaları babalık izni almaya teşvik etmeli. 

Hep birlikte kadınların ev içi ve ücretsiz duygusal emeğin aslan payını üstlenmesi üzerine buradaki dengesizliği dile getirmeli, tüm 'görünmez' emeği görünür kılmalıyız.

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.