Macron seçimden sonra "iç savaş" çıkacağı uyarısında haklı mıydı?

Radikal sağın 1940'tan bu yana hiç olmadığı kadar fazla sandalye almaya hazırlandığı ve siyasi gerilimin son on yılların en yüksek noktasına ulaştığı bir dönemde, her şeyden önce Fransa Cumhurbaşkanı neden seçim kararı aldı?

Macron neden popülizmi Fransa'nın kapısına getirsin? (AP)

Kendini yücelten Macron mu? Medya "çılgınlığını" arayan fevri biri mi? İşsizliği rekor seviyelere indirmesine, iş dünyasının önünü açmasına ve dünya sahnesinde önemli, fikir odaklı bir figür olmasına rağmen Fransa Cumhurbaşkanı'nı en sert eleştirenlerin onu hep bu şekilde tasvir ettiği görüldü.

Ancak dinamik Emmanuel Macron, Fransa'da ilk turu 30 Haziran'da yapılan erken parlamento seçimini radikal sağ ya da solun kazanması halinde "iç savaş" çıkabileceği ihtimalini geçen hafta gündeme getirerek, kendisinin alışılmadık derecede narsisist bir lider olduğu görüşünü kuvvetlendirdi.

Ortayolcu Cumhurbaşkanı bir podcast'te radikal sağcı Ulusal Birlik'in (RN) suç ve göç sorunlarına yönelik çözümlerinin "kişileri dinleri ya da kökenlerine göre kategorize ettiğini ve bu nedenle bölünmeye ve iç savaşa yol açacağını" söyledi. Öte yandan 4 partili Yeni Halk Cephesi'nin (NFP) başını çeken radikal sol Boyun Eğmeyen Fransa'nın da "insanları yalnızca dini görüşleri ya da ait oldukları topluluğa göre kategorize eden" özel bir kimlik politikasını savunduğunu ve bunun da iç savaşa yol açabileceğini öne sürdü.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Cumhurbaşkanı'nın seçmenlere "aksi takdirde" diye konuşması ("Benim merkez ittifakıma oy verin yoksa kaos çıkar"), merkez ittifakının 9 Haziran'daki Avrupa Parlamentosu seçimlerinde hezimete uğramasının ardından Ulusal Meclis'i feshetme bahsinin sonucu olan seçimler göz önüne alındığında biraz şaşırtıcı görünüyordu.

O zaman söylediği gibi, ulusal bir seçimde "netlik" çağrısı yapmak zorunda mıydı? Hayır, değildi. Dolayısıyla dün yapılan ve 7 Temmuz Pazar günü yapılacak ikinci tur oylamada bir nakavt darbesi alırsa, bu cumhurbaşkanının kendi eseri olacak.

Seçimler özgür ve adilse, seçmen her zaman haklıdır (Donald Trump olmadığınız sürece). Ancak rüzgarı karşısına almış Macron, tüm göstergeler bunu yapmasa daha iyi olacağını gösterirken "netlik" istiyor. Neden radikal sağ üç hafta önce büyük bir zafer kazanmışken Cumhurbaşkanı Macron bugün durumu tersine çevirsin?

Kamuoyu yoklamaları Fransızların masaları tersine çevirmektense devirmeye hevesli olduğunu gösteriyor. Son kamuoyu yoklamaları oyların yüzde 36'sını RN'nin (alt kademe- müttefikleri de dahil), yüzde 29'unu NFP'nin ve yüzde 19,5'iniyse Macron'un merkezcilerinin aldığını gösteriyor.

Cumhurbaşkanı'nın iç savaş yorumları, siyasi sınıf ve ötesince aşırılık olarak görülerek kınandı ancak zihinlerin, partilerin siyasi uçlarının saflarında hâlâ kötü unsurların gizlendiği gerçeğine odaklanmasını sağladı.

Le Monde'da yer alan uzun bir araştırma, okuyuculara RN'nin işbirlikçi Vichy Fransası'na "yakın ilgi" duyan kişileri aday ya da yeniden aday gösterdiğini hatırlattı. Gazetenin isimlerini verdiği bu çok çeşitli kimseler arasında aşı karşıtları, komplo teoricileri ve Putin'in Rusyası'nın savunucuları vardı.

Örnek olarak, bir tanesi 2000'de afiş asarken işlediği "silahlı şiddet" suçundan bir yıl hapis yatmış. Bu kişi daha önce radikal sağcı literatür üzerine uzmanlaşan bir kitapçı açmış. Bir diğeri, Paris'in 10. bölgesinde, "daha önce Yahudi düşmanı sloganlar kullanarak büyük endişeler yaratmasına rağmen" aday gösterildi. Bir diğerinin adaylığıysa 2018'de yayımladığı (daha sonra silinen) Twitter mesajının ortaya çıkmasının ardından son anda geri çekildi: 

Gaz, Şoah kurbanlarına adalet getirdi.

Kriminoloji profesörü Alain Bauer, Fransa'da giderek yoğunlaşan "öfke atmosferi" nedeniyle yeni (ya da yenilenmiş) bir huzursuzluk dalgasının göz ardı edilemeyeceğini söyledi. Son isyanlar genellikle üç ya da 4 gece süren şiddet olaylarını ve ardından yağmayı içeriyordu. Sosyal medyaya üstünkörü bir bakışın bile RN'nin zafer kazanması halinde radikal solun bazı kesimlerinin "direnişe geçeceğini" gösterdiğine dikkat çekerek, Fransa'nın denizaşırı bölgesi Yeni Kaledonya'da halihazırda meydana gelen türden sürekli ve planlı şiddeti görmeye başlayabiliriz. Aman Tanrım.

Tüm bunların nedeni ne? Macron, Brexit'in (en iyimser ifadeyle) karmaşa yaratmasının ve Trump'ın yeniden Beyaz Saray'a çıkma ihtimalinin oluşmasının ardından, Ukrayna'da savaş sürerken ve Paris Yaz Olimpiyatları hızla yaklaşırken neden popülizmi Fransa'nın kapısına getirsin ki?

Macron, AB oylamasından sonra bir şeyler yapılması gerektiğini, aksi takdirde sonuca kayıtsız kalmakla eleştirileceğini söyledi. Ve bu "şey" parlamento seçimleri olacaktı.

Ama ne pahasına? 7 Temmuz'un en muhtemel sonucu, koalisyon hükümetinin yerine başka bir koalisyon hükümetinin geçmesi, yani  yani bir anlamda mevcut kakofonik siyasi huzursuzluğa bir yenisinin eklenmesi. Ancak (ki bu büyük bir olasılık) 1940'tan bu yana hiç olmadığı kadar çok sayıda radikal sağcı milletvekili, çoğunlukta olsun ya da olmasın, Meclis'te yer alacak.

Richard Ogier Strazburg'da yaşayan bir gazeteci ve danışmandır



https://www.independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Çağatay Koparal

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU