Bu liste Andy McSmith tarafından önerildi ve Yahudiye Halk Cephesi (Brian'ın Hayatı'nda Yahudiye'nin Roma tarafından işgal edilmesine karşı çıkan sol gruplar arasındaki Troçkist bir hizip -çn) tarafından derhal istila edildi. İki kelime arasında kısa çizginin kullanıldığı bu form, kendilerini zaman zaman diğer Marksistlerden (mesela Troçkistler) ayırmak isteyen Stalinistler tarafından kullanılıyor. Bazı püristlerse bunun yalnızca Maoist (ya da Arnavut) fraksiyonlar için kullanılması gerektiğinde ısrarcı. Bence mezhep ne kadar belirsiz, kariyerin geleceği de ne kadar şaşırtıcı olursa o kadar iyi.
1. Nikolay Podvoyski
Bolşeviklerin 1917'de iktidarı ele geçirdiği gece askeri operasyonlardan sorumluydu. 1930'lardaysa çıplaklığın önde gelen Marksist-Leninist savunucusuydu. Podvoyski “Vücudumuzu güneşten ayıran tüm ağırlıkları atabiliriz ve buna mecburuz: paltolar, ceketler, yelekler, gömlekler, kadın kıyafetleri, çoraplar ve botlar. 10 kişiden 9'u bunları ihtiyaç duyduğu için değil, gösteriş yapmak için giyiyor" diyordu. Andy McSmith'ten ilk aday.
2. Nicola Bombacci
İtalyan Komünist Partisi'nin kurucularından ve daha sonra partizanların onları yakalayıp kurşuna dizdiği anlarda Mussolini'nin yanında bulunan üst düzey bir faşist. Andy McSmith'in bir diğer önerisi.
3. Saul Bellow
Max Shachtman'ın etkisiyle gençliğinde Troçkizm'e bağlanan bir isim. Daha sonra bir şeyler karaladı, Nobel ödülleri kazandı, vesaire... John McTernan'ın adayı.
4. Lionel Jospin
Enternasyonal Komünist Akım tarafından 1971'de Fransız Sosyalist Partisi'ne sızması istendi. Matthew Randall, “O kadar iyi sızdı ki partiyi yönetmeye başladı ve 1997'de başbakan oldu” dedi.
5. Steve Hewlett
Arnavut diktatör Enver Hoca'nın hayranı ve Oğlaklar (Goats) diye adlandırılan bir grup Marksist'ten biriydi. Daha sonra şöyle demişti: “Ne diyebilirim ki? Desteklediğimiz her rejim çöktü. İşler değişir, değil mi? İnsanlar değişir". 1995 yılında Martin Bashir'in Galler Prensesi Diana'yla röportajını yayımladığında BBC Panorama'nın editörüydü. Oliver Kamm'ın adayı.
6. Roy Greenslade
Birleşik Krallık'ın baş Maoist örgütü Britanya Komünist Partisi (Marksist-Leninist)'nden ayrıldı; The Sun'da yardımcı editörlük, The Daily Mirror'ın editörlük ve Guardian'da köşe yazarlığı yaptı. Francis Wheen'e teşekkürler.
7. Paul Breitner
1974 ve 1982 Dünya Kupası finallerinin golcüsü Alman futbolcu, idmanlara Küçük Kırmızı Kitap'la gitti, ama son tahlilde Franco'nun favori takımı Real Madrid için imza attı. Ben Stanley'e teşekkürler.
8. Alexei Sayle
Geleneksel komünist ebeveynlerine karşı isyan eden bir Maoist olarak Britanya Komünist Partisi'ne (Marksist-Leninist) katıldı. Stalin Ödevimi Yedi (ebeveynleri hakkında) ve Thatcher Pantolonumu Çaldı (gençliği hakkında) kitaplarının yazarı ve komedyen oldu. Yine Francis Wheen'den.
9. Jonathan Powell
Canterbury, King's School'dan bir Maoistti. 1994-2007'deyse Tony Blair'ın özel kalem müdürü.
10. Claire Fox
1991’de Troçkizmi terk eden ve 1997’de dağılan Devrimci Komünist Parti’nin (RCP) kurucusu; 2000'de kapanan Yaşayan Marksizm'in (Living Marxism, dergi) ortak yayıncısı; internet dergisi Spiked ile iltisaklı; Fikirler Akademisi'nin (Academy of Ideas) kurucusu. Bu yılın mayıs ayında Brexit Partisi'nden Avrupa Parlamentosu üyesi olarak seçildi. RCP'nin bir diğer kurucu üyesi Munira Mirza da, şimdi 10 Numara'nın politika birimi direktörü. Robert Boston ve George Morris Seers'e teşekkürler.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
https://www.independent.co.uk/voices
Independent Türkçe için çeviren: Rahmi Sönmez
© The Independent
