Bilim insanları, Vikinglerin en nefret ettikleri düşmanları üzerinde uyguladığına inanılan, "kan kartalı" adlı işkence ve idam yönteminin anatomik açıdan uygulanabilir olduğunu tespit etti.
Yakın zamanda TV dizisi Vikings'te ve İsveç yapımı korku filmi Midsommar'da işlenen efsaneye göre Vikingler, bu işkence için kurbanın sırtını oyarak açıyor, kaburga kemiklerini omurgadan ayırıyor ve oluşan aralıktan akciğerleri dışarı doğru çıkarıyordu.
Bu işkence yönteminin uygulandığı kurbanların akciğerleri sırtlarına bir çift kanat gibi yerleştiriliyordu. Bu nedenle ritüele "kan kartalı" adı veriliyordu.
Bilim insanlarının yıllar boyunca bir efsane olarak düşündüğü ve görmezden geldiği bu yöntem, şimdi Ortaçağ araştırmalarının yer aldığı en prestijli akademik dergilerden Speculum'da yayımlanan bir çalışmaya konu oldu.
Kan kartalı gerçek miydi?
Kan kartalı çok yaygın bir efsane olmasına rağmen şimdiye dek böyle bir ritüelin uygulandığına dair arkeolojik kanıt bulunamadı.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Bu yöntem, sonradan yazıya geçirilmiş sözlü şiir ve destanlarda yer alıyordu. Ortaçağ'dan kalan 9 farklı metinde aynı işkence yönteminden söz ediliyordu.
Öte yandan arkeologlar bu işkencenin izlerini açıkça taşıyan bir ceset bulamadı.
Şimdiyse arkeoloji, tıp ve sinirbilim gibi farklı alanlardan bilim insanları kan kartalı efsanesini araştırmak için yeni bir yaklaşım geliştirdi. Çalışmalarını The Conversation'da kaleme aldıkları bir yazıda özetleyen araştırmacılar, şu ifadeleri kullandı:
Çalışmamız konuya tamamen yeni bir yaklaşım getiriyor. Tıpçılardan ve bir tarihçiden oluşan ekibimiz, uzun süredir merak edilen 'Kan kartalı gerçek miydi?' sorusunu es geçerek, 'Bu yöntem uygulanabilir miydi?' diye sordu. Cevabımızsa çok net bir evet.
"Hiç de imkansız değil"
Araştırma ekibi öncelikle ritüelle ilgili 9 kaynağı yeniden, özenle analiz etti. Daha sonra anatomik modelleme yazılımına başvuran ekip, işkencenin her adımının insan vücudu üzerindeki etkisini, bu kaynaklardaki tarife uygun şekilde simüle etti.
Bulgular, kan kartalının zor bir prosedür olduğunu ama zamanın teknolojisiyle uygulanmasının hiç de imkansız olmadığını ortaya koydu.
Araştırmada ayrıca bu prosedür için en uygun aracın mızrak olduğu saptandı. Ekibe göre bu tür bir silah, İsveç'in Gotland adasında bulunan taş anıtta tespit edilen ve kan kartalı olduğu düşünülen infaz tasvirindeki mızrağa da uygundu.
Öte yandan ritüel dikkatli bir şekilde yapılsa bile kurbanın hızla öleceği de anlaşıldı. Bu nedenle araştırmacılar, akciğerleri çıkarma girişimlerinin ancak bir ceset üzerinde gerçekleştirilebileceğini söylüyor.
Araştırmacılar bunu şöyle açıklıyor:
Cesetleri parçalamak ve ceset üzerinde ritüeller gerçekleştirmek olağandışı gibi görünse de Viking Çağı savaşçısının karakterine uygun.
Independent Türkçe, The Conversation, Smithsonian Magazine
Derleyen: Çağla Üren
