Türkiye'de siyaset yelpazesi sağ-sol paradigması üzerinden şekillenmiştir.
Günümüzde seçmen davranışının bu kavramlarla domine edildiği bir başka demokrasi bulmak zordur.
Türkiye'de bu iki kavram çoğu zaman bir iman ve itikat sorunu gibi algılanır.
Kendini sağcı veya solcu sayan seçmenin karşı partiye oy vermesi kimi zaman bir ihanet gibi algılandı.
Fransız İhtilali'nden kalma bu demode sağ-sol kavramları giderek etkinliğini yitirmektedir.
Ancak yine de ülkemizde bu iki kavram etrafında ideoloji ve dava siyaseti yapan anlayış azımsanmayacak bir söyleme ve etkiye sahiptir.
Kamplaşma ve ayrıştırma siyaseti sürekli olarak sağcılık ve solculuk ayrımı üzerinden yürümüş ve bu ayrışma siyasetin ötesine geçmiş akademide, sanatta, eğitim çalışanlarında, orduda hâsılı ülkenin neredeyse bütün kılcal damarlarına işlemiş durumdadır.
Yolunda gitmeyen birçok hizmet alanındaki sıkıntıların bu tarz kamplaşmaların sorunu olduğunu görebiliriz.
Bu ayrımcı tohumlar halka ait değil suni olarak aşılanmış tohumlardır. Buradan maddi ve siyasi rant devşirenler bu tohumları sürekli beslemiş ve canlı tutmuşlardır. Sonuçta kaybeden halkımız olmuştur.
Sağcılık ve solculuk perspektifinden hareket edenler daha çok dava ve ideoloji partisidirler.
Makul siyaset ve ideoloji/dava siyasetinin 10 farkı
Dava ve ideoloji siyaseti ötekini dışlayıcıdır, makul siyaset merkezi siyasettir, kucaklayıcı ve "ortayol"cudur.
Dava ve ideoloji siyaseti ülkenin bekasını kendi siyasetine, kendi siyasetini de lidere bağlar.
Makul ve merkezi siyaset ise sistem odaklıdır. Ülke bekasını sistemin onarımında ve korunmasında olduğuna inanır.
Dava ve ideoloji siyaseti rövanşşistir, kendini ülkenin esas sahibi sayar. Makul ve merkezi siyaset her vatandaşın eşit değerde olduğunu kabul eder.
Dava ve ideoloji siyaseti öcü ve iç-dış düşman söylemiyle oy toplar. Merkezi ve merkezi siyaset projelerle, ekonomik büyümeyle sosyal refah vaatleriyle oy toplar.
Dava ve ideoloji siyasetinin milliyetçiliği ırk ve ulus merkezlidir. Makul ve merkezi siyaset milliyetçiliği ülke yararına çalışma ve sürdürülebilir refah milliyetçiliğidir.
Dava ve ideoloji siyasetinde "lider aklı" ve karizması etkindir. Makul ve merkezi siyasette ise "ortak akıl" etkindir.
Dava ve ideoloji siyasetinde söylemler, ilişkiler ve vaatler irrasyoneldir, şiirseldir, coşku içeriklidir. Makul ve merkezi siyasette söylemler, ilişkiler ve vaatler, anlaşılabilir ve rasyoneldir.
Dava ve ideoloji siyasetinde ülke sürekli "hassas dönemden" ve "olağanüstü durum"lardan geçmektedir. Makul ve merkezi siyasette bu yöntem çok sınırlı başvurulan bir "istisna hali"dir.
Dava ve ideoloji siyaseti din, mezhep, milliyet ve tarihi şahsiyetler siyasetin malzemesi yapılır. Makul ve merkezi siyaset bütün bunları kişilerin özel saygınlık alanı sayar ve siyasete meze yapmaz.
Dava ve ideoloji siyaseti kendisine inananların dışında kalanları hain, dönek veya sözde vatandaş olarak görürken makul siyaset ise çeşitliliği zenginlik olarak görür.
Makul ve merkezi siyaset Anadolu kültürüdür
Makul ve merkezi siyaset Anadolu'nun kadim kültüründen ilham alan çoğunlukçu ve tek tipçi olmayan bir siyaset tarzıdır.
Makul ve merkezi siyaset herkesin ortak yararını önceleyen demokrasi ve hukuk devleti projesi üzerinden geliştirilebilir.
Sağcı ve solcu diye tasnif edilen bütün kesimlerin güveneceği "makul" siyaset "ortak yarar" ilkesi ile birleştiricidir. Kavga değil dayanışma siyasetidir.
Makul ve merkezi siyaset anlayışı Anadolu'daki doğal ve tarihi uzlaşıdan beslenir, suni kavgalardan ve çekişmelerden beslenmez.
Makul ve merkezi siyaset bütün inanç ve etnik yapısıyla her kesi kucaklayan Anadolu'nun engin saygı ve sevgi ruhunu siyasete dönüştüren siyasettir.
Makul ve merkezi siyaset ülke için proje üreten siyasettir, nefret ve şiddet kültürüne panzehir bir siyasettir. Makul ve merkezi siyaset hem ülkede hem dışarıda sulhu ilke edinmiş siyasettir.
Ülkenin ihtiyacı ideolojiden kurtarılmış makul ve merkezi siyasettir
Her siyasi yapı kendisini ülke için vazgeçilmez olarak lanse eder. Ancak kucaklayıcı ve makul bir siyaset üretmeyen siyasetin bu toprakları yönetme vizyonu olamaz.
O nedenle hangi siyasi yapı ayrımcı ve ayrıştırıcı dil üzerinden kamplaşmayı derinleştiriyorsa uzak durmak gerek.
Ülkenin ihtiyacı olan siyaset söylemi, programı ve kadrosu ile herkesi kucaklayıcı ve makul bir siyasettir.
Vatandaşın bir kısmını inancından, etnik kökeninden ve yaşam tarzından dolayı sözde vatandaş saymayan makul ve merkezi bir siyaset diline ihtiyaç vardır.
Ülkenin ihtiyacı olan siyaset kuşatıcı, evrensel, rasyonel bir merkezi siyaset anlayışıdır.
En kutsal dava hak ve hukuk davasıdır
Makul ve merkezi siyasetin davası herkes için hak, hukuk, özgürlük ve refahtır.
Halkın hukukunu, özgürlüğünü ve refahını savunmaktan ona hizmet etmekten daha büyük hizmet olamaz.
Halkı açlığa mahkûm eden, özgürlükleri yok eden, haklarını gasp eden hiçbir siyaset davası kutsal olmadığı gibi "cambaza bak" oyunundan başka bir şey de değildir.
Bir ülke için en kutsal dava gençlerine gelecek için umut vermektir. Siyaset için en kutsal dava eğitim, yargı, akademi, istihdam ve kalkınma için güvenilir program ve proje üretmektir.
Bunu yapacak olan siyaset ideolojik siyaset değildir. Bu ancak bilimsel, rasyonel ve makul bir merkezi bir siyaset ile mümkündür.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
