Antik İsrail halkının hatırlaması gereken birçok buyruk olduğunu dile getirmemiz gerekirken, bunlardan birisi ise Tesniyede sık rastlanan bir kaçınmadır.
İsrail Yasası'nın gerektirdiği şey, bir anlamda Tanrı'nın kendisi için yaptıklarının bir uzantısıdır.
Bu iyiliğin hatırası İsrail'in de aynısını yapma sorumluluğunun altını çiziyor. Bu, belki de savunmasızların bakımından daha doğru bir şey değil.
Adaleti, ev sahibi ya da babasız yüzünden bozmayacak ya da bir dulun giysisini rehin almayacaksınız; ama Mısır'da köle olduğunuzu ve Tanrınız Rab'bin sizi oradan kurtardığını hatırlayacaksınız; bu yüzden sana bunu yapmanı emrediyorum (Dt 24:17-18).
İsrail, güçsüzlerle özdeşleşmek ve kendisinin aldıklarını genişletmektir.
Bir yabancıya eziyet etmeyeceksin; Bir yabancının ne demek olduğunu ve onun kalbini biliyorsun, çünkü Mısır topraklarında yabancıydın (krş. Ör. 22:21; 23:9; Lev 19:33-34; Dt 10:19; 23:7).
Merhametin kabulü ve uzantısı, bir Moabite ve Bethlehemli bir adamın dul eşi olan Ruth'un hayatında güzel bir şekilde ifade edilir.
Adını taşıyan kitap, Ruth'un İsrail'e misafirperverliğini ve karşılığında kendisine gösterilen samimiyeti sunar.
İsrail ve uluslar arasındaki ayrımı korurken, anlatı kaderlerini iç içe geçirir, böylece biri sadece diğeri yüzünden gelişir.
Musa'nın Yasası'nın emrettiği merhamet olmasaydı, Ruth asla kocası ve kurtarıcısı Boaz'ın himayesine alınmazdı.
Fakat her şeyden önce, Ruth'un kocasının halkına ve Tanrı'ya olan özgür ve özverili bağlılığı olmasaydı, İsrail'e asla büyük torunu Davut'a tahtta bir yer verilmezdi (krş. Ruth 4:17-22).
Hatırlayacağınız hikaye, Bethlehem'de bir kıtlık ve Elimelech'in, karısı Naomi'nin ve oğullarının ayrılışıyla başlar.
Yusuf gibi onlar da kendi topraklarından çıkarılırlar ve Moav'a gelmeyi tercih ederek İsrail'le uzun süredir çatışan bir halkın topraklarına girerler (krş. Sayı 22-25).
Orada, Moabite kadınları Orpah ve Ruth ile evlenmeden önce Elimelech ve iki oğlu da ölür.
Dullar olarak, Orpah ya da Ruth'un kayınvalideleri Naomi'ye borçlu olduğu hiçbir şey yoktur.
Ve onları evlendirecek daha fazla oğlu olmadığını bilerek (krş. Dt 25: 5-6), Naomi, eve Bethlehem'e dönmeye karar verdiğinde Moab'da kalmalarını teklif eder.
Orpah yapar ve bunu yaptığı için hatalı değildir. Ancak Ruth, kalmaya yemin ediyor:
Senden ayrılmamam ya da seni takip etmekten geri dönmemem için bana yalvarın; çünkü nereye gidersen gideceğim ve nereye yerleşirsen yerleşeceğim; halkın benim halkım olacak ve Tanrın benim Tanrımsın; öldüğün yerde öleceğim ve orada öleceğim. Gömülecek miyim? Ölüm bile beni senden ayırırsa, Rab bana ve daha fazlasına bunu yapsın (Ruth 1: 16-17).
Ruth'un bu yemini dikkate değer. Naomi'ye bakma arzusunda, atalarının tanrısına değil, İsrail'in Tanrısı Rab'be yemin eder.
Dahası, "Tanrı bana ve daha fazlasına bunu yapsın" ifadesi antlaşma dilidir.
Ruth kendini Naomi'ye serbestçe bağlar. Daha da dikkat çekici olanı, Ruth'un yemininin Naomi'ye bakma kaygısıyla motive edilen içeriğinin, Boaz'ın daha sonra Ruth'a merhamet göstermeye devam edeceği aynı emri, babasız ve dul'a bakma emrini öngörmesidir (krş. Lev 19:9-10; Dt 24:19).
Bir zamanlar Bethlehem'de Ruth, Boaz tarlalarında toplanıyor. Naomi'nin bu akrabası, az önce bahsedilen Yasanın sözlerine uymaya özen gösterir:
Toprağınızın hasatını biçtiğinizde, tarlanızı sınırına kadar biçmeyeceksiniz, hasatınızdan sonra toplananları da toplayamayacaksınız. Ve bağınızı çıplak bırakmayacaksınız, bağınızın düşmüş üzümlerini de toplamayacaksınız; onları fakirlere ve sojourner'a bırakacaksınız: Ben Tanrınız rab'im (Lev 19:9-10; Dt 24:19).
Boaz, tahılın toplanması için geride bırakılmasına neden olarak Ruth'u masasında besleyerek kesinlikle gerekli olanı bile aşıyor (krş. Ruth 2: 14).
Bu, elbette, "savurganlığın bir yasa olduğu ve aşırılığın tek başına yeterli olduğu bir sevginin aptallığıdır."
Ruth'un kendi cömertliğinin bir karşılığı olarak da açıkça;
Kocanızın ölümünden bu yana kayınvalideniz için yaptığınız her şey bana tam olarak anlatıldı ve babanızı, annenizi ve memleketinizi nasıl terk ettiğiniz ve bir halka nasıl geldiğiniz bunu daha önce bilmiyordun. Yaptıklarınızdan ötürü Rab sizi ödüllendirir ve kanatları altına sığındığınız İsrail Tanrısı Rab tarafından size tam bir ödül verilir! (Ruth 2:11-12)
"Kanatlarının altında" Tanrı Ruth sığınmaya geldi, Ruth'u Boaz'ın pelerininin "kanadı" altına çekmek için merhametini gösteriyor, yani Rush'ı Boaz ile evliliğe çekerek.
Fakat aynı şekilde kayınpederi Elimelech'in ve merhum kocasının evini yaşatarak İsrail'e merhamet gösteren de Ruth'tur.
Ve onun soyundan İsrail'in en büyük kralı Davut geliyor, belki de uygun bir şekilde çevredeki ulusları krallığına dahil edecek olan.
Rahab'da olduğu gibi İsrail ile milletler arasındaki bölünme duvarı göründüğü kadar sağlam değildir.
İsrail'in ayrıcalıklı rolü, tüm uluslara bir nimet olmaktır (Gen 12: 3) ve bu, kısmen, ilk önce nimet alarak yapar.
Mısır'da köle olduğunuzu ve Tanrınız Rab'bin sizi oradan kurtardığını unutmayın (Dt 5:15; 7:18).
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
