Anna Soubry, kendisi ve saf değiştiren diğer Muhafazakar dostlarının görevlerini doğru yapması halinde ortada bir Muhafazakar Parti kalmayacağını söylediğinde, bunlar içi boş sözler değildi. Her şeyden önce, Muhafazakar hükümeti yıkma şansını yakında elde edecekler.

Theresa May'in bir azınlık hükümetine liderlik yaptığı asla unutulmamalı. Başbakan'ın, 2017 erken seçimlerinde uğradığı felaketten sonra Demokratik Birlik Partisi’nin yardımıyla ancak elde edebildiği sembolik çoğunluğu ekarte etmek için birkaç Muhafazakar vekilin daha baş kaldırması yeterli olacak. Majestelerinin hükümetine karşı yapılacak bir güvensizlik oylamasında, artık usanmış ve Bağımsız Gruba katılmış olan Muhafazakar vekiller, hükümet lehine oy kullanma yükümlülüğünden de kurtulmuş oluyor.

Gerçekten de, May'in talihsiz hükümetini aşağı indirmeye en kararlı isimlerden bahsedilirken artık kesin biçimde Heidi Allen, Anna Soubry ve Sarah Wollaston da zikredilebilir.

Bir başka değişle, hükümetin düşmesi, Jeremy Corbyn'in başbakanı devirme yönünde sadece birkaç hafta önce yaptığı görece umutsuz girişimden çok daha gerçekçi bir ihtimale büründü. İronik olansa, Corbyn'in (sadece kendisinin bildiği nedenlerle) seçime gidilmesini zorlamak yerine yumruklarını geri çekebilecek olması.

Daha da güçlü olasılık ise, gerçekte, hükümetin düşürülmesi ve seçime zorlama yönündeki mutlak tehdidin May'i ve kabinesini Avam Kamarası’ndaki ‘anlaşmasız Brexit’ karşıtı çoğunluğun sesini dinlemeye -ve bunu hemen yapmaya- zorlayacak olması. Ayrıca, bu nedenle, erken seçime gitme karşılığında İşçi Partisi bu yönde bir politikayı desteklemeye ikna edilebilirse, bir Son Söz referandumu daha da olası hale geliyor.

İşçi Partisi’nin bölünmesinin neden olduğu hizipçi içgüdüler ve net duygusal zarar bize bu yönde olumlu sinyaller vermese de Corbyn ve ekibinin Chuka Umunna’nın başında olduğu İşçi Partisi’ndeki isyancı ekiple bir tür uzlaşıya varması anlaşılmaz olmasa da garip olurdu. Bağımsız Grup, kendi adına, Corbyn'in başbakan olmasını engellemeye kararlı. Corbyn ise esasında zaten Brexit taraftarı.

Sonuçta nereye varılacağını kimse tahmin edemiyor. Her halukarda, her iki taraf da, kişisel husumet ve antisemitizm gibi konular üzerindeki farklılıkların, Avrupa'ya dair elde etmeyi umdukları hedeflerden daha fazla veya az önemli olup olmadığını sorgulamak durumunda kalacak.

Bununla birlikte, olumlu taraftan bakarsak İşçi Partisinden bir miktar vekil hariç hepsi anlaşmasız bir Brexit'i veya Theresa May'in Brexit anlaşmasını reddediyor.

Hükümete karşı yapılacak bir güvensizlik oylamasında tüm muhalif parti ve hiziplerin blok oy kullanması beklenebilir. May'i iktidardan almaya çok yakınlar. Sadece üç Muhafazakar vekili elinden kaçırmanın başbakan için bu derece büyük bir önem taşımasının önemi de burada yatıyor.

"Üç amigo", neredeyse kelimenin tam anlamıyla, Avrupa Araştırma Grubu’nun (ERG) sert erkek ve kadınlarının 10 katı kadar tesir gücüne sahip. Çünkü, Avam Kamarası’ndaki “anlaşmasız Brexit” yanlısı yaklaşık 100 kadar vekille geriye kalan aşağı yukarı 550 karşıt  vekil arasındaki fikir dengesini yansıtıyorlar: 400'ün üzerinde bir çoğunluk.

Brexit fren kolu tam orada karşılarında, çekilmeye hazır duruyor. Soru şu: Fren kolunu çok geç olmadan kullanacaklar mı?

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/voices/

Independent Türkçe için çeviren: Ayşe Yıldız