Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski'nin Batılı güçlerden, özellikle de ABD'den, ülkesine yüksek hıza ve 300 kilometreye kadar menzile sahip Amerikan "Atacms" tipi uzun menzilli füzeler vermesini veya Rusya içindeki stratejik hedefleri vurmak için İngiliz-Fransız yapımı, Amerikan bileşenlerine sahip ve menzili 250 kilometreye kadar olan "Storm Shadow" füzelerinin kullanımına ilişkin kısıtlamaların kaldırılmasını talep ederken bahsettiği "Rus derinliğini" tanımlamak çok zor.

"Rus derinliği"nin boyutunu tanımlamadaki bu belirsizlik, Rus karar alıcıya yönelik psikolojik savaşın boyutlarından biri olarak görülebilir.

Aynı zamanda Zelenski'nin, ABD başkanlığında Ukrayna'nın Rusya'yı mağlup etme vizyonuna karşı çıkacak herhangi bir değişikliğe tanık olunmadan önce Beyaz Saray'a sunacağı ve zafer planı olarak tanımladığı şeyin boyutlarından biri olarak da görülebilir.

Ama her ikisi ya da biri geçerli olsa da belirsizlik devam ediyor ve hayal gücüne kapıyı sonuna kadar açıyor.

Rus derinliği meselesi çok boyutlu; Zelenski'nin açıklamaları aracılığıyla Ukrayna, Rusya'yı mağlup edebilmesini ve güçlerini ülkenin doğusundaki Donetsk'ten çıkarabilmesini her zaman daha gelişmiş Batı silahları ve özellikle uzun menzilli füzeler, Amerikan F-16 ve benzeri Avrupa üretimi uçaklar gibi modern savaş uçakları ve füzesavar füze bataryaları elde etmesine bağlıyor.

Bu düşüncenin özünde, bahsedilen uzun menzilli silah ve etkili füzelerin elde edilememesinin Ukrayna ordusunun kabiliyetlerini sınırladığı, dolayısıyla Ukrayna topraklarındaki işgalin devam etmesine yol açtığı yatıyor.

Batı'ya sanki savaş boyunca kendisine verilen tüm desteğe rağmen Ukrayna'nın istediği zaferi elde edememesinin sorumlusunun o olduğu mesajı veriliyor. Bazı Batılı güçler, bunu bir tür nankörlük olarak gördüğü için üstü kapalı da olsa, bir dereceye kadar öfkeyle bakıyor.

ABD tarafında, çatışmanın niteliğinin, Kiev'e her türlü yardımın sağlanmasını meşrulaştıran, bir Rus işgali ve toprakların yasa dışı işgalinden, Avrupa'da başlayacak ve NATO'nun dahil olacağı küresel bir çatışmaya dönüşebilecek, kontrol edilmesi zor büyük bir krizi ateşleyebilecek bölgesel bir çatışmaya dönüşmemesi için ciddi bir gayret görülüyor.

Bu nedenle, Washington'un şu ana kadar Ukrayna'ya, Rusya'nın uzak iç kesimlerine, Ukrayna-Rusya sınırına yakın fırlatma rampalarından 250 ila 300 kilometre arasında uzun menzilli füze fırlatma hakkı vermeyi reddetmesi, Beyaz Saray'ın, ABD ulusal güvenliği açısından her bakımdan zararlı olan bir savaşa dahil olma korkusunu yansıtıyor.

Bu bağlamda, Amerikan ve Batılı istihbarat merkezlerine atfedilen tahminler, Rusya Devlet Başkanı Putin'in nükleer silah kullanma tehditlerinin abartılı olduğu ve gerçek bir tehditten ziyade propaganda amaçlı bir tehditten başka bir şey olmadığı kanısında.

Ukrayna'nın, Kırım, Karadeniz ve çeşitli sınır bölgelerindeki ve hatta geçen ağustos başında Ukrayna kuvvetlerinin sızdığı Kursk bölgesindeki Rus hedeflerine yönelik açık Batı desteğiyle gerçekleştirdiği saldırılara karşı Putin'in önceki tepkileri, Moskova'nın pratik tepkisinde dramatik bir değişikliğe yol açmadı.

Dolayısıyla oyunun kurallarının geçici olarak değiştirilmesine yardımcı olacak, Moskova'yı Ukrayna topraklarından çekilmeyi de içeren siyasi bir çözüme ikna edecek bir meydan okuma mesajı olarak, Ukrayna'nın Rusya'nın derinliklerini bazı uzun menzilli füzeler ile hedef almasına izin verilmesi halinde de yine dramatik bir değişiklik yaşanmayabilir.
 

Bu tür tahminler, ister büyük askeri üslerin, ister büyük sivil veya askeri iletişim merkezlerinin, isterse büyük Rus şehirlerinin vurulmasını kapsasın, "Rusya'nın iç bölgelerini" hedef almanın, Rus savunma stratejisinin tanımlamalarına göre nükleer veya diğer konvansiyel olmayan silahların kullanılmasını gerektiren varoluşsal bir tehdit olarak değerlendirileceği gerçeğini göz ardı ediyor.

Bu nedenle, Ukrayna ve Batı istihbaratının, Rusya'nın tepkisini küçümseyen tahminleri, en azından mevcut aşamada, hesaplanmamış ve istenmeyen riskler taşıyor gibi.

Zira ABD, başkanlık seçimlerinden kaynaklanan kaygı ve belirsizlikle dolu bir dönemden geçiyor.

Birçok Avrupa toplumunda Ukrayna'ya verilen benzeri görülmemiş destek ve siyasi çözümlerin tamamen dışlanması nedeniyle rahatsızlık eğilimleri artıyor.

ABD'nin Ukrayna'yı desteklemedeki stratejik hedefinin, Rusya ile Başkan Putin'i yalnızca ekonomik gerilemeye, uluslararası düzeyde siyasi marjinalleşmeye ve askeri olarak zayıflamaya yol açacak uzun vadeli bir yıpratma savaşına sokmak olduğunu belirtmek önemlidir.

Bu arada ABD, Rusya'da bir süre sonra da olsa Başkan Putin'in mirasına karşı bir darbeye,  Ukrayna topraklarının ilhakından geri adım atılmasına, Kiev'in NATO'ya katılma hakkının tanınmasına, Moskova'nın bu beklenen yeni döneminde daha az uluslararası emellere sahip, NATO'nun Rusya'nın doğu ve batı çevresinde gerçekleştirdiği jeopolitik değişiklikleri daha az reddeden bir ülke olmasına yol açacak değişiklikler yaşanmasını bekliyor.

Moskova'nın yenilgisi ve Başkan Putin'in mirasına ve özellikle de Amerikan hegemonyasına meydan okumayla ilgili kısmına karşı bir darbe, Amerikan stratejik analizine göre, bir yandan Pekin'i Tayvan'ı askeri yollarla ilhak etmeye yönelik hesaplarını yeniden gözden geçirmeye, diğer yandan bilhassa Amerikan hegemonyasına meydan okuma konusunda Rusya'ya verdiği desteği azaltmaya itecek.

Bu şekliyle ABD'nin hedefi, öngörülebilir bir zaman diliminde gerçekleştirilebilecek bir hedef değil.

Stratejik doğası, savaşın belirli bir coğrafyada doğrudan iki taraf arasındaki bir savaş şeklindeki mevcut niteliğini mümkün olduğu kadar koruma, bu hedefe ulaşmak için NATO'nun Kiev'e verdiği desteği kontrol altında tutma, bu stratejiyi değiştirmeye yönelik girişimleri sınırlandırma yoluyla Ukrayna üzerinden çatışmayı daha uzun süre devam ettirme anlamına geliyor.

Cumhurbaşkanı Zelenski'nin arzuladığı gibi Rus derinliğini vurma olasılığını dışlamak, Amerikan politikasının temel taşını temsil ederken, aynı zamanda öngörülebilir gelecekteki en önemli iki Amerikan çıkarını da koruyor; Amerikan uzun menzilli füze stokunun korunması, Amerikan silah fabrikalarına Kiev'e tedariki kolay savunma silahları üretmeleri için çok geniş bir alan sağlanması.

 

 

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir. 

Şarku'l Avsat