Suriye ile İsrail arasında soğuk savaş kızışıyor

Direniş eksenine bağlı grupların hareketleri, sınırı füze fırlatma rampasına dönüştürdü

Güney cephesi sakin ve BM Ayrılma Gözlemci Gücü konuşlandırılıyor / Fotoğraf: Independent Arabia

Bilindiği gibi, özellikle de bir aydan uzun bir süre önce Şam ve Halep'teki sivil üslere yönelik art arda düzenlenen bir dizi saldırı, Hamas'ın son saldırısıyla aynı zamana denk geldi.

Ancak Suriye'deki popüler ve siyasi cadde, İsrail'in ülkenin güneyindeki bölgelere tekrarlanan saldırılarına, öngörülebilir gelecekte yanıt olarak herhangi bir caydırıcı adım beklemiyor.

Bugün Suriye'nin güney cephesi, İran destekli direniş eksenine bağlı grupların dahil olmaya devam etmesiyle artan bir gerilime tanık oluyor.

Ayrıca İsrail sınırı, düşman bölgelerine ve karargahlara füze fırlatma rampasına dönüştürmeye devam ediyor.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Açık alanlar savaşı, şu anda Suriye-İsrail cephesinin genel adı. Her ne kadar geçici bir hedef gibi görünse de bu, Hizbullah'ın tüm yeteneklerini Tel Aviv'in dikkatini dağıtmak için kullanması ile örtüşüyor.

Ancak öyle görünüyor ki zamanla Yemen, Lübnan ve Suriye'deki bu sahalar, büyük bir operasyonla çözüme ulaşmanın imkânsız olduğu savaşı uzatma eğiliminde.

Bu, özellikle Tel Aviv'in bir süredir direniş ekseni ve taktik savaşı konusundaki düşünce biçimini incelediği düşünüldüğünde, çözüm sürecinin başarıya ulaşması için gereken faktörlerin eksikliğinden kaynaklanıyor olabilir.

Bu nedende direniş ekseninin günümüz savaşında hareket yöntemini değiştirme ve yeni bir taktik kullanma arayışında olduğu söylenebilir.

Ayrıca Şam'ın savaşa girmesine ve cephesini açmasına güvenmek de zamanla geçerliliğini yitiren bir seçenek.

Basitçe söylemek gerekirse Suriye cephesi, oldukça karmaşık. Zaman geçtikçe savaşın Suriye bölgelerindeki yayılmasının sınırlı olduğu, Gazze'de yaşananlara yönelik mesaj niteliğinde füze ve dronelarla yapılan saldırılarla sınırlı olduğu ortaya çıkıyor.

Yani karşılıklı saldırılar, zor bir hedefe ulaşmaya, insani veya maddi kayıplar beklemeye yol açmadı.

Çünkü koşullar, şiddetli çatışmaların çıktığı ve hızla yatıştığı Güney Lübnan'daki koşullara benzemiyor.

Ayrıca sanki durum, saha komutanları bunun büyük çaplı bir savaş olmasını istemiyorlar gibi.

Ayrıca Suriye İnsan Hakları Gözlemevi'ne (SOHR) göre İsrail, 12 Kasım'a kadar Suriye topraklarını 19 kez bombaladı.

Tel Aviv'deki medya kuruluşlarına göre saha kaynakları, İsrail'in güneyindeki Eylat bölgesini bombalayan insansız hava araçlarının bir okulu hedef almasına yanıt olarak Suriye sınırı yakınındaki direniş eksenine bağlı bir grubu hedef alan son bombardımanın, en ağır bombardıman olduğunu açıkladı. 


Soğuk barut

Bu hızlı gelişmelerin ortasında Suriye cephesi, Ekim Savaşı'nın 50'nci yılı olan 1973'ten bu yana yaşanmış soğuk savaş döneminin ardından yeniden uyanıyor.

O tarihte Suriye ve Mısır orduları, eş zamanlı saldırılar gerçekleştirerek, Şam'ın Tel Aviv'in 1967 savaşında ele geçirdiği Kuneytire şehrini geri almasını sağladı.

İsrail, hala Golan Tepeleri'ni kontrol ediyor ve zamanla Arapların ve uluslararası kınamaların ortasında burayı kendi topraklarına dönüştürdü.

O günden bu yana Suriye- İsrail Cephesi, temas ve çatışma hatlarında herhangi bir önemli veya ciddi ihlal olmaksızın ve 1973 savaşından bu yana çatışmayı durdurmak için Birleşmiş Milletler (BM) güçlerinin mevcudiyetinde bir beklenti içinde yaşadı.

Ateşkesin güvenli bir şekilde uygulanması için mavi bereliler için puanlar yayımlandı.

Ancak bu durum, İsrail güçlerinin buldozerler ve araçlarla ilerlemesine veya çeşitli bahanelerle bazı sınır bölgelerine baskınlar düzenlemesine engel olmadı. 

Tel Aviv, en önemlisi 31 Ocak 2013'teki saldırı olmak üzere hava saldırılarını gerçekleştirmek için hava kuvvetlerini kullandı. Söz konusu tarihte başkent Şam'ın kuzeybatısındaki Camraya bölgesinde gelişmiş uçaksavar silahları taşıdığı söylenen ve bir bilimsel araştırma merkezinin önüne konumlandırılan bir araç hedef alınmıştı.

Bunun yanı sıra Dummar bölgesinde ikinci bir saldırı gerçekleşmiş, saldırıda bir araştırma merkezi hedef alınmıştı.

Öncesinde ise 6 Eylül 2007'de Tel Aviv'in Deyrizor'da tamamlanmamış bir nükleer reaktör olduğunu iddia ettiği bir imha operasyonu gerçekleşti. Saldırının adı Bustan Operasyonu'ydu. 


Savaş alanı

Belki de başkent Şam'ın Hamas saldırısı veya savaş alanı olaylarına olan uzaklığı, kesinlikten ve zor zamanlamanın, özellikle de bunun askeri ve ekonomik yönler üzerindeki yansımalarının incelenmesinden kaynaklanıyor.

Suriye'nin pek çok kentinde yaşanan göreceli istikrara rağmen 2011'den bu yana devam eden silahlı çatışma, kuşatma nedeniyle kan bataklığı ve boş midelerin inlemeleri arasında hâlâ devam ediyor. Bu durum da yeni bir savaşa girmeyi düşünmeyi imkânsız hale getiriyor.

Sınırdaki direniş grupları başta olmak üzere direniş ekseni tarafları, Suriye'nin durumunu anlıyor. Bu nedenle Lübnan Hizbullahı Genel Sekreteri Hasan Nasrallah'ın konuşmasında Şam'ı utandırmamak adına Suriye'den söz etmediğini belirtmekte fayda var.

Direniş grupları tarafından bastırılan sınır anlaşmazlıkları devam ederken, Suriye rejimi, kendi topraklarından saldırılar düzenlemek için tek başına hareket ederken ve Doğu Suriye'deki Deyrizor'dan ve Irak Devleti sınırındaki Ebu Kemal ve el-Mayaden'den binlerce savaşçı güney bölgelerine çağrılırken, İsrail ordusu ise topraklarından ve karşı topraklardan kaynaklanan saldırılardan Şam'ın sorumlu olduğunu düşünüyor ve doğrudan karşılık vermekten çekinmiyor.

Eğer koşullar, düzenli ordu sistemi dışındaki savaşan gruplarla daha da tırmandırılırsa güney Suriye cephesinin ne hale gelebileceğini kestirmek zor.

Her ne kadar iç savaşta Şam'ı desteklemeye gelen savaş grupları olsalar da ancak siyasi çevreler, kuzeyin, batısı ve doğusu ile sıcak bir ortamda yaşadığı bu kritik dönemde, olayın daha da gergin hale gelmesinden duydukları endişeyi gizlemiyor.

Ayrıca terör örgütü IŞİD'intehdidi hala devam ediyor ve belki de son saldırılarında çölde 30'dan fazla kişi hayatını kaybetti.
 


Zor zamanlarda

Belki iç savaşa ek olarak yeni bir savaş alanı açmaktan kaçınmak, tek olası nedeni değil. Aksine Şam'ın düşmanla savaşının zamanlamasını seçmesi ve Filistin Hamas hareketinin seçtiği bir savaşın içine çekilmemesi gerekiyor.

Gözlemcilerin dikkati çektiği bu vizyon, Suriye'nin başkenti ile Hamas arasında on yıldır süren yabancılaşmanın ardından yaşanıyor.

Hamas, Suriye muhalefet güçlerini düzenli orduyu hedef almak için pusu kurma ve tünel kazma konusunda eğitiyordu. Bu nedenle güveni ve işbirliğini eskisi gibi yeniden tesis etmek zor.

Suriye siyasi sokağı, Filistinli partilerden bir heyetin Suriye'nin başkenti Şam'a gerçekleştirdiği ziyaret sırasında 2022 yılının Ekim ayı ortalarında sular normal seyrine döndüğünde neler olduğunu gösteriyor.

Bu durum, direniş hareketinin, son iç çatışmadan önce kendisini uzun süre destekleyen bir ülkeyle sorunları çözme çabası olduğuna işaret ediyor.

Öyle ki üst düzey Hamas yetkililerinin Moskova ziyaretinin ardından gelen yakınlaşmada Rusya'nın rolünün olduğu yönündeki söylentiler ortasında Hamas, Şam'da siyasi ofisler açtı ve özellikle Halep ve Şam'daki (Nayrab ve Yermuk) Filistin kamplarında çok büyük bir varlığa sahipti. 

Basitçe söylemek gerekirse Şam'ın Tel Aviv'e karşı yüz yüze savaşa girmesi fikri artıyor, ancak bir istisna dışında; Suriye cephesinden yapılan saldırı sayısının Lübnan cephesine göre daha az olduğunun gözlemlenmesinin yanı sıra, Doğu Suriye'nin Amerikan üsleriyle tanık olduğu şiddetli savaşa rağmen füze saldırıları da sadece katılım sembolizmini taşıyor.

Tüm bunlar, ABD uçak gemisi ve savaş gemilerinin herhangi bir tehlikeli tırmanış beklentisiyle Akdeniz'de pusuya yatmasıyla paralel olarak gerçekleşiyor.

Zor koşullar karşısında da sokak galip geldi; "Kimsenin savaşa girmekte bir çıkarı yok."

 

 

Independent Arabia

DAHA FAZLA HABER OKU