Tüm zamanların en beğenilen filmlerinden birinin unutulmaz açılış sekanslarından biri, Francis Ford Coppola'nın klasiğine ait. Baba (The Godfather), besteci Nino Rota'nın kederli ve tatlı enstrümanlarının mırıltısından sonra, tek ve sıkı bir yakın çekimle açılıyor.
Sonraki iki dakika boyunca, aktör Salvatore Corsitto cenaze levazımatçısı Amerigo Bonasera rolünde bir monolog sunuyor. Ardından kamera yavaşça zoom yapmaya başlıyor ve filme aşina olanlar için eğlence yeni başlıyor. Yeni izleyiciler içinse gerilim ve kaygı anında zirveye tırmanıyor:
Bonasera ne tür bir adama böylesine yalvarıyor olabilir?
Kamera nihayet Marlon Brando'nun canlandırdığı Don Vito Corleone'nin heybetli ama bir o kadar da rahat görüntüsüne geçiyor ve taşlar yerine oturuyor.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Vito Corleone, sadece güçlü bir adam değil, New York'un önde gelen mafya babası ve kahvaltı siparişi verebildiği kadar kolay bir şekilde suikast emri verebilir. Saygıya ve karşılıklı dostluğa değer verir. O anda sadece kızının düğününe katılmak istemektedir ancak bunun yerine kendisini taleplerle kuşatılmış bulur. Kucağında mutlu bir şekilde uzanan kedi dikkat çeker.
Tehdidin görsel bir ifadesi olarak bir kediyi okşayan kötü adam imgesi artık her kadar sıradanlaşmış olsa da Francis Ford Coppola'nın klasiği için bu geçerli değil. 1972 tarihli başyapıttaki meşhur sahne, önceden planlanmamıştı. Bu kusursuz sahne, kültürel bir dönüm noktası haline gelmeden önce şans eseri ortaya çıktı.
"Marlon'un elindeki kedi planlanmamıştı"
Coppola, filmlerinin planlı bir şekilde ilerlemesinden hoşlanan bir yönetmen olmasına karşın sette o an işe yarayabileceğini düşündüğü şeyleri filme dahil etmekten ya da gerektiğinde post prodüksiyonda ayarlama yapmaktan da çekinmezdi. Paramount Pictures stüdyosunun bahçesinde dolaşan gri beyaz kedi de bunlardan biriydi.
Time'ın 2012'deki bir sayısında, Baba'nın 40. yılı şerefine paylaşılan bilgilerden biri de buydu. "Marlon'un elindeki kedi planlanmamıştı" diyen Coppola, sözlerini şöyle sürdürmüştü:
Kediyi stüdyoda dolaşırken gördüm ve tek kelime etmeden alıp Marlon'un kucağına verdim.
Francis Ford Coppola, kediyi filme dahil etme nedenlerini açıklamadı. Kedinin setteki birine mi ait olduğunu ya da dost canlısı bir sokak kedisi mi olduğunu da hiçbir zaman söylemedi. Ancak usta yönetmenin dediğine göre, Brando "çocukları ve hayvanları severdi" ve muhteşem performansını sergilerken de yabancı bir kediyi doğal bir şekilde okşamak ve kucağına almakta hiçbir sorun yaşamadı.
Aynı şekilde, kedinin de bu beklenmedik partiye katılmakla ilgili hiçbir sorunu yoktu. Brando'nun avucuna kafa atarak, etrafında yuvarlanarak ve sanki bugün en güzel günüymüş gibi oynayarak ilgiden zevk alıyor gibi göründü. Ve o kadar yüksek sesle mırıldandı ki post prodüksiyonda ses sorunları yaşandı. Ama ortaya sinema tarihinin en özel açılış sekanslarından biri çıkmış oldu.
Independent Türkçe, Collider, Time
