İsrailliler, Başbakan Binyamin Netanyahu'nun ABD Dışişleri Bakanı Anthony Blinken'den güvenlik desteği ve takviye temin ettiği güvenceleri ve İran dosyasıyla ilgili görüşmelerinin sonuçlarını Tel Aviv'in bu ziyaretten elde ettiği en büyük başarı olarak değerlendirdi.

Blinken, CIA başkanı William Burns'ün Tel Aviv ziyaretinden birkaç gün sonra geçen salı günü Ramallah'a gitmeden önce muhalefet lideri Yair Lapid ile görüşmesini bitirir bitirmez, İsrail güvenlik ve askeri yetkilileri ile siyasi kaynaklar, ABD Dışişleri Bakanı'nın gelişinden 48 saatten kısa bir süre önce İran hedeflerine yönelik üç saldırıyla ilgili olarak iki taraf arasında tam bir koordinasyon olduğunu ortaya çıkardı.

Bir siyasi yetkili "Blinken gelmeden önce Burns'e sunulan iki taraf arasındaki koordinasyon olmasaydı, İsrail Amerikalı konuğunun önünde kendini zor durumda bırakmazdı" dedi. 

Bir İsrail raporuna göre, üç hava saldırısı İran içinde İsfahan'da gelişmiş hassas silahların üretimi yapılan bir hedefi içeriyordu.

Rapora göre ardından, Tel Aviv'in İran'dan silah taşıyan konvoylar olduğunu söylediği Suriye-Irak sınırının Suriye tarafında yük vagonlarına iki füze saldırısı düzenlendi.

Bu İsrail operasyonları, Blinken'in Tel Aviv'e ABD desteğini artırma sözü vermesi karşılığında, İran'ın nükleer bir devlete ulaşmasını engelleme gereği konusunda hemfikir olan güvenlik ve siyasi kurumlarda rahatlama yarattı.

Ancak aynı zamanda İsrailliler, Tahran'ın bu saldırılara misilleme yapması konusundaki endişelerini de gizlemediler.

Bu, olası bir müdahaleyle yüzleşmenin yollarını tartışmak için tüm ilgili makamlar arasında toplantılar yapılmasını gerektirdi.

Yanıt senaryoları

İsrail ordusu, durumu ve olası bir İran tepkisiyle başa çıkma yollarını değerlendirmek için güvenlik servislerinden yetkililerin katıldığı toplantıların ardından bir füze saldırısı başlatma, Yemen veya Suriye'den patlayıcı taşıyan insansız hava araçları tarafından İsrail hedeflerine yönelik korkuların ortasında, karada, denizde ve havada tüm askeri birimleri arasında alarm durumunu yükselttiğini duyurdu.

Güvenlik servisleri, İran'ın en kolay yanıtının insansız hava araçlarının yanı sıra Lübnan veya Suriye'den kuzey sınırında olacağını öngördü.

Bu, orduyu kuzey sınırındaki güçlerini güçlendirmeye ve sınır bölgesindeki istihbarat faaliyetlerini yoğunlaştırmaya sevk etti.

Güvenlik servisleri ayrıca İsrailli turistleri, yurt dışındaki iş insanlarını veya İsrail Dışişleri Bakanlığı büyükelçiliklerini ve temsilciliklerini hedef alarak yanıt senaryoları geliştirdi.

Ancak eski ordu ve güvenlik personeli, güvenlik servisleri tarafından hazırlanan tüm senaryoları reddetti ve İsrail ordusu bunlarla yüzleşmeye hazırlanıyor.

Ordudaki Harekat Dairesi eski başkanı Israel Ziv, İran'ın Lübnan'ı İsrail ile çatışmaya sokacak bir adım atmayacağını açıkça belirtti.

Kuzey sınırından bir yanıt verme olasılığının diğer tüm senaryolardan daha düşük olduğunu söyleyen Ziv, "İsrailli şahsiyetlere, yurtdışındaki turistlere veya İsrail'in birkaç ülkede ulaştığı ve içlerinde İranlı aktivistlerin bulunduğu hedeflere yönelik operasyonlar Tahran için daha kolay olacaktır" dedi. 

Tahran'ın tehditlerini ciddiye almaları konusunda uyardı ve turistleri seyahat ederken dikkatli ve tedbirli olmaya ve İsrailliler için güvenli olmayabilecek ülkelere gitmekten kaçınmaya çağırdı.

Ahtapot doktrini

İsrail güvenlik servisleri tarafından yayımlanan raporlar, İran'ın son üç operasyona olası yanıt senaryolarına ilişkin endişeleri gizlemiyor.

Önceki Lapid-Bennett hükümetinde değişikliklere tanık olan Tel Aviv'in Tahran'a yönelik siyasi gündemini yeniden gözden geçirildi.

Bunun ardından İran tehdidine karşı mücadeleyi sadece nükleer projeleri ile sınırlamamak, Suriye'deki konumlanmasına karşı koymak ve bölgedeki ajanlarının kabiliyetlerini güçlendirmesini engellemek şeklindeki Mossad ve istihbarat servislerinin politikası benimsendi.

Üç saldırının, Netanyahu'nun daha önce ‘ahtapot doktrini' olarak adlandırılan, eski Başkan Naftali Bennett tarafından onaylanan ve Yair Lapid ve şimdi de Netanyahu tarafından sürdürülen politikasını yansıttığını düşünenler var.

Bu doktrine göre İsrail, İran'la sınırlı kalmayıp varlığının olduğu diğer bölgelere de uzanan bir hedefler bankası belirliyor ve Suriye başta olmak üzere nüfuzunu güçlendirmeye ve yaymaya çalışıyor.

Bennett bu doktrini önerdiğinde, o zaman "Konuşulanlar, yalnızca nükleer bağlamda değil, aynı zamanda bölgedeki vekilleriyle yüzleşmek için bir sınır savaşından İran içinde bir saldırıya geçmekle ilgili" ifadelerini kullanmıştı. 

Yedioth Ahronoth gazetesinin haberinde "Netanyahu'nun Tahran'a karşı izlediği strateji sadece İran içindeki operasyonlarla sınırlı değil. İsrail ordusunun ideolojisinden çok Mossad'ın İran'a karşı mücadeleci ideolojisini benimseyen, dolayısıyla teşkilatlar arasında uzun yıllardır bir çekişme noktası olan bir entelektüel değişimi yansıtıyor. Ordu, İran'ın Suriye'de İsrail'e karşı ikinci bir cephe kurma girişimlerine ağır bir darbe ve 'Hizbullah'ın füze projesine temelden bir darbe indirmeyi amaçlayan savaşta yıllarca ön saflarda yer aldı" ifadelerine yer verildi.

Orduya göre, çabalara devam etmek için, sınırlar dikkatli bir şekilde korunmalıdır, böylece işler topyekun bir savaşa yol açmaz.

ABD ile daha yakın işbirliği

İsrail'in Tahran'a yönelik hedeflerine ulaşabilmesi için ABD ile ilişkilerini temkinli bir şekilde sürdürmeye çalışıyor.

Blinken ile yapılan görüşmelerden sızanlara yansıdığı üzere, Washington, İran'a yönelik operasyonları, Netanyahu ve yakın arkadaşlarının göstermeye çalıştığı gibi, yalnızca İsrail'e destek bağlamında değil, aynı zamanda İran ile Rusya arasındaki askeri ilişkinin güçlenmesinin ardından da destekliyor.

Yakın tarihli bir raporda bu konuya değinilerek, Tahran ile Moskova arasındaki askeri ilişkilerin yakınlığı ve iki taraf arasında ortaya çıkan açık intihar yürüyüşleri hattı, ABD'lileri Tel Aviv'in Ortadoğu'da İran'a karşı yürüttüğü faaliyete giderek daha fazla dikkat etmeye sevk ettiği ifade edildi. 

Raporda, ABD'lilerin Amerikalılar, İran'dan Rusya'ya silah transferi ekseninde saldırmak için çalışacaklarını giderek daha fazla ima ettikleri belirtildi.

Bu silah iki ülke arasında direkt bir hatla taşındığından, onu karıştırmanın ana yolunun onu İran topraklarında vurmak olduğuna işaret ediliyor.

Rapora göre, Tel Aviv ve Washington arasındaki bu konulardaki askeri işbirliğinin yönleri belgelendi.

Bir İsrail saldırısı hakkında konuşulsa bile, gelecekte de güçleneceği beklentisiyle iki taraf arasında işbirliği olması diğer saldırıların İsrail'in değil Amerikalılar tarafından gerçekleştirilmesi hiç de uzak bir ihtimal değil.