Son yılların en popüler bilgisayar oyunlarından biri Football Manager. Dünyanın birçok yerinde yaşlı genç fark etmeden birçok insan, futbola ve oyuna olan tutkularını bu oyunla yönetiyor.
Oyunda genç yetenek keşfinden tutun da transferler yaparak taktiklere kadar, her şeye karar verilebiliyor. Hatta oyuncu parlatıp satarak kulübü, mali krizden kurtarabilmek bile mümkün.
Oyun, sanal olsa dahi gerçek futbol ve oyuncular hakkında bilgi sahip olunmasına da yardımcı oluyor.
Aslında bu oyun, gerçek zamanlı olarak Süper Lig'de oynanıyor. Özellikle büyük kulüpler, sportif açıdan Football Manager oyunu gibi yönetiliyor.
Transfer yap, teknik adam tercihini belirle, olmadı tekrar başla ve sonra yine devam et.
Türkiye'de planlama ve yapılanma yerine günü kurtarma kararları ile yola devam ediyor kulüpler.
Bununla beraber, eskiden olan tribün baskısının yerini alan sosyal medyanın da etkisi ile kulüpler, psikolojik baskı altında kalarak, kararlar da alıyor.
Medyanın da her sezon başında, özellikle kulüplere yakın muhabirlerin yaptığı haberler ile her şeyin yolunda gittiği, antrenmanlarda oyuncuların hırs küpü olduğu, bir önceki yıldan her şeyin farklı olduğu haberleri bol bol servis ediliyor.
Laktak testleri, teknolojik antrenman metotları ve yeni bir heyecan ile başlıyor sezon.
Yorumcular ise yorumlarını teknik olarak değil, kimin nerede oynayacağını anlatarak yaparken, eksik bölgeleri de vurgulayıp ben demiştim demek için açık bir kapı bırakıyorlar kendilerine.
Fenerbahçe sorunlarına isimler ile çözüm aradı
Sezona yine böyle başlayan Fenerbahçe, Emre Belozoğlu'nun sportif direktörlüğünde transfer yaptıkça taraftarlarını ve yorumcuları Football Manager oyunu gibi düşünmeye itti.
Hatta teknik adam seçimi bile transferlerin arkasında kaldı. Transferlerin maliyeti ve limit hesapları, öncelik oldu ve düşük maliyetlerle çok transfer yapılması başarının kendisi sayıldı.
Düşük maliyetli transferler lezzetli geldikçe, teknik adam seçimi ve hangi plan ile yola çıkılacağı masaya gelmedi hiç.
Tek sorun, ilk 11'de kimler oynayacaktı ve kim kimin yedeği olacaktı. Bununla beraber Emre Belozoğlu'nun eski takım arkadaşları Selçuk Şahin ve Semih Şentürk ekibe yerleşince, oyundaki gibi her şey, kâğıt üzerinde tamam gibi görünüyordu.
Zaten eski takım arkadaşları, yeniden transfer edildi. Takıma abilik yapacak isimler, belli olmuştu.
Football Manager oyunundaki gibi her şey doğru yapılmıştı ve şimdi doğru sonuçlar bekleniyordu.
Yeni sportif direktör,18 transfer, yeni teknik direktör ve 72 milyon euroluk takım değeri olan bir yatırım.
18 transferden 7'sinin yaş ortalaması 32,5
Yapılanarak büyümek yerine, kısa vade şampiyonlukla büyümeyi tercih etti Fenerbahçe. Fakat uzun vadede bu model ile kazanan çıkmadı henüz.
18 transferin 7'si 30 yaş üstü,3 ü ise 35 yaşında. Bununla beraber 4 yıllık teknik direktörlük kariyeri olan Erol Bulut, 113 maçta 50 galibiyet, 28 beraberlik ve 35 mağlubiyet ile geldi. Hangi kriterler belirleyici oldu bilinmiyor.
Alt yapıdan üst yapıya entegrasyon, insan ve kriz yönetimi, modern futbolun antreman metodları, taktiksel birikim, baskı altında reaksiyonları ve en önemlisi hangi futbol eğitiminden geçtiği bulanık kaldı aslında.
Hangi plan ve hangi yapılanmayı vaad ediyordu Erol Bulut. Ya da Emre Belözoğlu'nun futbolu bırakmasından sonra, hemen yöneticiliğe geçmesi ve böyle bir yatırımın yöneticisi olması için transfer becerisi yeterli miydi?
Ya da Avrupa'da kulüpler böyle büyük yatırımları, bu kadar kolayca isimlere göre teslim ediyorlar mıydı?
Aslında 1 yıllık performanslara odaklandı Fenerbahçe'nin karar vericileri. Anadolu takımlarını belli bir seviyeye çıkarmak ile baskı altında zirveye oynayan bir takımı yönetmek için son 1 yılı yeterli buldu Fenerbahçe yönetimi.
Bununla beraber, geçen yıl futbol oynayan, bugünün sportif direktörü ile de günü kurtarmayı düşündü. Fakat uzun vadede bu tercihlerin 100 yıllık kulüplere başarı getirmesi kolay değil. Futbol artık plansızlığı affetmiyor çünkü.
18 transferden 7'si 32,5 yaş ortalaması ile olunca, bir plandan bahsetmek de mümkün olmuyor.
Kriz anlarında kurtarıcı arayan Türk futbolunun davranış şekilleri aslında bu. Beşiktaş yönetimi de girdiği bunalımdan Sergen Yalçın ile çıkmayı denedi.
Süper Lig teknik adamlar ile futboldan uzaklaşıyor
Bir takımın, sezon başında kurgulanması, yapılanması ve geleceğe dair bir umut taşıması için önce, tercihlerini sorgulaması gerekir.
Sene sonunda şampiyonluk gelse bile uzun vadede kazanmak için isimlere değil plana yatırım yapılması gerekir.
Bununla beraber, kendini yeterli bulan, oyun olarak kendinde hata görmeyen teknik adamlar, aynı bahaneler ve aynı söylemler üzerine zaman kazanmaya çalıştıkça, kulüpler daha çok zaman ve para kaybediyor.
Ve her sorunun cevabını, sürekli istatistikler ile açıklamaya çalışıyorlar teknik adamlar.
Süper Lig'in teknik adam kalitesi yükselmedikçe, ülke futbolunun gelişmesi de mümkün değil.
Türkiye'de Pro Lisans kursları yeniden yapılanmalı artık. Federasyon artık antrenör yeterlilik için yeniden gözden geçirmeli eğitim modellerini. Süper Lig'in tüm takımları aynı acıları çekiyor çünkü.
Jocahim Löw, Nevio Scala, Vicente del Bosque, Luis Aragones, Guus Hiddink, Frank Rijkaard, Bernd Schuster, Roberto Mancini, Dick Advocaat Türk futboluna yetmedi.
Ama Türkiye'deki teknik adamlar da maalesef futbola yetmiyor.
Yetmedikçe de zaman kaybı, sayısız transfer hatası ve borç birikiyor.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
