Varşova'da yaşayan evsiz adam Daniel Scopio, resimlerle kaplı olan masaya eğildi ve kuzeninin olduğu bir fotoğrafı seçti.

Bu fotoğrafta kollarını açmış ve güneşe doğru gülümseyen bir kadın görünüyordu. 

Elinde bir akrep dövmesi olan eski bir alkol ve uyuşturucu bağımlısı olan Scopio, bu siyah-beyaz fotoğrafın "mutluluk ve özgürlüğün bir anını temsil ettiğini" söylüyor.

Scopio ve diğerleri, Orta Avrupa'da bir proje olan "Anı Yakala" inisiyatifi kapsamında evsizlere tek kullanımlık fotoğraf makineleri dağıtıyor.

Polonya'nın başkenti Varşova'daki bir parkta Fransız Haber Ajansı (AFP) ile konuşan bazı evsizler, projenin evsizlerin toplum içindeki imajını değiştirmeyi amaçladığını anlatıyorlar.

Söz konusu bu proje, Budapeşte'de bir sergi ile sonuçlandı.

Proje koordinatörü Nura Bağdi, "çoğu zaman bu insanları kimse görmüyor, duymuyor ya da onlara çok olumsuz bakıyorlar" dedi.

Bağdi, sözlerine şunları ekledi:

Fotoğraflar onların renk, aşk ve şehir turlarıyla dolu özel hayatlarını keşfetmelerine imkân tanıyor.

"Fotoğraflarda ne gösterebilirim ki?"

Proje bağlamında düzinelerce Çek, Macar, Polonyalı ve Slovak katılımcı, paylaşılan yemeklerden evcil hayvanlara, göletlerdeki yansımalara ve altın saatlere kadar her şeyi fotoğraflamak istiyordu.

Proje, evsizlere yardım etmekle ilgilenen Macar "Minheli" Vakfı tarafından yönetiliyor ve Uluslararası "Visegrad" Fonu tarafından destekleniyor.

İlk kez evsizlere tek kullanımlık fotoğraf makinesi dağıtıldığında tepkiler çeşitliydi. Bazıları projeyi memnuniyetle karşılarken bazıları da tereddüt gösterdi.

Polonya'da koordinatörlük yapan Izabella Kruzińska, evsizlerin bu projeyi anlamakta zorlandıklarını ve "Neden fotoğraf çekmem gerekiyor? Ben mi? Ve fotoğraflarda ne gösterebilirim ki?" gibi sorular sorduklarını ifade etti.

Kruzińska, bu durumun ise özsaygı eksikliğinden kaynaklandığını belirtti.

"Kendimle gerçekten gurur duyuyorum"

Kruzińska ayrıca, "Onlara etraflarındaki her şeyin değerli olduğunu ve dikkatlerini çeken her şeyin iyi olduğunu söylemek zorunda kaldık" dedi.

Scopio bu fikirden heyecan duydu ve birkaç gün içinde fotoğraf makaraları bitti.

Bu adamlar daha önce artık var olmayan evsizlerin tiyatro grubunda işbirliği yapmışlardı ve bu projede sorunlarını unutma fırsatı veren bir projeydi.

Scopio, "Artık aptalca düşüncelere kapılmamak için zamanımı geçirmenin yollarını bulduğum ve idare edebildiğim için kendimle gerçekten gurur duyuyorum" diye konuştu.
 

"Yeni bir hayata başlayabileceğinin canlı kanıtıyım"

Scopio'nun kırık dişlerinden, uyuşturucu ve alkol bağımlısı olduğu, hırsızlıklara ve kavgalara bulaştığı, bazen bağımlı arkadaşlarıyla sokaklardaki banklarda yattığı zor yıllar yaşadığı anlaşılıyor.

Onun için dönüm noktası, bir gün nemli, ıslak çimenlerin üzerinde, hâlâ beyaz tozun ve cebindeki boş bir şişenin etkisi altında uyanmasıydı.

Scopio 6 yıldır madde kullanmıyor ve evsizler merkezinde yaşıyor.

Ayrıca o, lise diplomasını almaya çalışıyor.

Kendinle gurur duyan Scopio, şunları söyledi:

Ben insanın her durumdan kurtulabileceğinin, her türlü maddeden vazgeçebileceğinin ve yeni bir hayata başlayabileceğinin canlı kanıtıyım.

Kasım ayının sonuna kadar sürecek olan Budapeşte sergisi şu anda proje sırasında çekilen birkaç düzine fotoğraftan oluşan bir seçkiyi görebileceğiniz tek yer; bunlardan biri Slavomir Plishta'nın (54 yaşında) siyah beyaz fotoğrafı.

Bu fotoğraf, bir karıncanın bakış açısını yansıtarak, metal kemerlerin oluşturduğu bir tünelden sonunda küçük bir insan figürünün göründüğü bir sahneyi gösteriyor.

Alkol bağımlısı olan adam, "Bunca zaman neredeyse fotoğraf makinesinden hiç ayrılmadım ve ilginç şeyler aramak için etrafta dolaştım" şeklinde konuştu.

Eğer sokakta uyuyup alkol içmeye devam etseydi bu mümkün olmayacaktı.

Bugün, bir yıl boyunca alkolden uzak durup nihayet eve geri döndükten sonra mutlu bir şekilde şöyle dedi:

O zaman bu şekilde konuşmazdım. Bugün artık endişelenmeye gerek yok, artık insanlara açık, güler yüzlü yeni bir insanım.

 

 

Independent Türkçe, AFP