Mühendisler şimdiye kadarki insan yapımı en küçük uçan nesneyi geliştirdi: Ufak, hareketli bir mikroçip.

Northwestern Üniversitesi'nden araştırmacıların geliştirdiği "mikro uçucular" yaklaşık olarak bir kum tanesi büyüklüğünde ve bir itici güç ya da motor gerektirmiyor.

Sensörler, güç kaynakları ve kablosuz iletişim için antenler taşıyabilen ve veri depolayabilen çip, bunun yerine akçaağaçların pervane benzeri tohumları gibi rüzgarı yakalıyor ve havada dönerek yere iniyor.

Çip yüksekten bırakıldığında yavaş ve kontrollü bir hızla düşüyor. Bu da onu hava kirliliğini ve hava yoluyla bulaşan hastalıkları takip etmek için ideal hale getiriyor.

Northwestern'den cihazın geliştirilmesine öncülük eden John A. Rogers, "Amacımız küçük ölçekli elektronik sistemlere kanatlı uçuş yeteneği eklemekti. Bunun arkasındaki fikir, söz konusu becerilerin kontaminasyon izleme, nüfus gözetimi veya hastalık takibi için çevreyi algılamada son derece işlevsel, minyatür, elektronik cihazları yaymamızı sağlayacağıydı" dedi.

Biyolojik dünyadan ilham alan fikirler sayesinde bunu yapabildik. Milyarlarca yıl boyunca doğa, tohumları çok sofistike aerodinamiklere sahip olacak şekilde tasarladı. Bu tasarım konseptlerini ödünç aldık, uyarladık ve elektronik devre platformlarına uyguladık.

Rogers'ın ekibi, çeşitli bitkilerin tohumlarının aerodinamik özelliklerini inceleyip, yıldız şeklinde tohumlara sahip tristellateia asmasından ilham aldı ve laboratuvar koşullarında çeşitli tasarımlarla deneyler yaptı. Küçük aracın ilk tasarımları, hafifçe gerilmiş kauçuk bir alt tabakaya yapıştırılmasıyla iki boyutlu olarak yapıldı.

Alt tabaka gevşetildiğinde, kontrollü bir bükme işlemi, kanatların belirlenen üç boyutlu forma doğru "açılmasını" sağladı. Bu, mühendislerin geleneksel bir şekilde yarı iletken cihazlar ürettikten sonra bunların bir çocuk kitabındaki gibi "açılabileceği" anlamına geliyordu.

Rogers, "Doğayı yendiğimizi düşünüyoruz" dedi.

En azından daha dar anlamıyla, bitkilerde ya da ağaçlarda görebileceğiniz eşdeğer tohumlardan daha kararlı yörüngelere sahip ve terminal hızı daha az olan nesneler üretmeyi başardık.

Ayrıca helikopter benzeri bu uçan yapıları, doğada bulunanlardan çok daha küçük boyutlarda inşa edebildik.

Araştırmacılar, bir kimyasal sızıntıdan sonra ya da başka çevresel tehlikelere sahip alanlarda çevreyi takip etmek için uçaklardan veya binalardan bir dizi cihazın düşürülebileceğini ve kablosuz bir ağ oluşturulabileceğini ileri sürüyor.

Bu da çevre sorunlarına neden olabilir ama laboratuvar; bozunabilir polimerleri, gübreleşebilen iletkenleri ve eriyebilir bir entegre devre çipini kullanarak, ihtiyaç kalmadığında suda çözünen geçici elektronikler geliştiriyor.

"Rüzgarla dağılan tohumlardan ilham alan üç boyutlu elektronik mikro uçucular" adlı çalışma Nature'da yayımlandı.

* İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/life-style

Independent Türkçe için çeviren: Ata Türkoğlu