Kovid-19 pandemisinin, İstanbul'un Fatih ilçesindeki madde bağımlılarını ya da geçmişte madde kullanmış olanları nasıl etlilediğine yönelik bir saha araştırması yapıldı.

İnsamer ve İnsani Hayat Derneği'nin ortaklaşa yürüttüğü çalışmanın ardından tespit edilen bulgular, ''Gençler ve Bağımlılık'' ismiyle rapor haline getirildi. 

14 ile 30 yaş arasındaki madde bağımlısı ya da hayatlarının bir döneminde madde kullanmış Fatihli gençlerle yüz yüze görüşülerek hazırlanan raporda "çarpıcı" tespitler yer aldı.

Uyuşturucu genç kızlar arasında da yayıldı, istismara kapı aralandı

Fatih'in kenar semtlerinde doğup yetişen bir çocuğun sokakta suçla tanışma ihtimalinin yüksek olduğunun belirtildiği raporda, ''İlerleyen yaşlarda bunun farkında olan bu gencin, maddi bir sıkıntıya düştüğü zaman hemen hırsızlığa ya da uyuşturucu satıcılığına yönelmesi kolaylaşmaktadır. Bu durum erkek çocuklarında olduğu kadar kız çocukları için de söz konusudur. Son dönemlerde özellikle uyuşturucu kullanımının kızlar arasında yayıldığı ve buna bağlı olarak madde temini için genç kızların istismara uğradığı da gözlenmektedir. Suçlara bulaşma yaşı, ergenlik döneminin de etkisiyle lise aşamasında, 14-22 yaş aralığında yoğunlaşmaktadır'' ifadeleri yer aldı.

Torbacılar artık köşe başında beklemiyor, sosyal ağlardan sipariş toplayıp geziyor

Raporda, emniyet teşkilatının son dönemdeki operasyonlarının ardından ilçenin belli bölgelerinde ''torbacılık'' modelinin değiştirildiği de ifade edildi.  Sokaklarda "gezici ekip" diye adlandırılan ve yaş ortalaması 16-18 aralığında, en fazla 2 kişiden oluşan "ekiplerin'' uyuşturucu satmaya başladığına ve böylece satışları arttırarak operasyonlardan görülecek zararı en aza indirmeyi hedeflediklerine değinildi.

Satıcıların ''Tezgah telefonu'' olarak adlandırdıkları bir sistemle sosyal ağlar üzerinden de uyuşturucu siparişi toplamaya başladıkları tespiti de raporda yer aldı. 

Pandemiyle birlikte hırsızlık, dolandırıcılık ve gasp suçlarında da artışın sözkonusu olduğunun belirtildiği raporda, bunun nedenleri arasında ekonomik sorunların artması ve pandemi nedeniyle hükümlülere getirilen af ve izinlerin olduğu vurgulandı.

Rapordaki tespitlerin bir kısmı şu şekilde:

• Konuşanların yarısına yakınını herhangi bir sosyal güvencesi yok.
• Yüzde 60'ı, ihtiyaçları olduğu halde herhangi bir sosyal yardım almıyor.
• Çoğu bir evi 4 ila 6 kişiyle paylaşıyor
• Yüzde 10'unun ailesinden bir yakını cezaevinde, yüzde 14'ü bu soruya herhangi bir yanıt vermedi.
•  10 kişiden 4'ü denetimli serbestlikle dışarıda
• Gençlerin yüzde 35'inin ailesinde sağlık sorunu yaşanıyor
• Yüzde 65'i sigara ve/veya alkol bağımlılığı yaşıyor, yüzde 10'u bağımlığını olup olmadığını yönelik bir yanıt vermedi
• Kendisiyle konuşulan gençlerin yüzde 15'inin ya kendisi ya da ailesinden birisi pandemi döneminde işlerini kaybetti
• Yüzde 50'si, pandemi sürecinde çevresinde suç oranının arttığını belirtti. 

Gençlerin yüzde 60'ından fazlası da pandemi döneminde maddi desteğe ihtiyaçları olduğu raporda belirtildi.

Raporda bu durum şu ifadelerle değerlendirildi:

''Pandemi, birçok iş kolunu etkilediği gibi, alt gelir grubundaki bu dezavantajlı gençlerin çalıştığı sektörleri çok daha fazla vurmuştur. Bu nedenle bu gençlerin yaptığı günübirlik işler durmuş ve işten çıkarmalar ya da eve göndermeler yoğun şekilde yaşanmıştır. Bunun sonucunda kendilerinin veya ailelerinin en fazla ihtiyaç duyduğu şeyin maddi destek olması şaşırtıcı değildir.''