Dünyanın ikinci "Ay'ı" gezegenimizin etrafındaki uzay boşluğunu yeniden ve son kez terk etmeye hazırlanıyor. 

2020 SO diye bilinen cisim, 8 Kasım 2020'de Dünya'nın yerçekimi kuvvetine geçici olarak yakalanmıştı. Bilim insanları bu esnada cismi tanımlamaya çalışıyordu.

O dönemde Profesör Vishnu Reddy, "CNEOS (Dünya'ya Yakın Cisimleri Araştırma Merkezi) tahminini takiben, aşırı sönük olması nedeniyle tanımlanması zor bir nesneydi" dedi.

Large Binocular Telescope'u (Büyük Dürbünlü Teleskop), başka deyişle LBT'yi kullanarak yaptığımız renk gözlemleri 2020 SO'nun bir asteroit olmadığını gösterdi.

En sonunda NASA nesnenin aslında bir asteroit olmadığını; muhtemelen 1966'daki Surveyor 2 göreviyle uzaya çıkan ama Ay'a inmeyi başaramayan 1960'lardan kalma bir Centaur roket iticisi olduğunu doğruladı.
 

1964 tarihli bu fotoğraf, Atlas iticisiyle kenetlenmeden önce bir Centaur üst kademe roketini gösteriyor. Benzer bir Centaur iki yıl sonra Surveyor 2 uzay aracının fırlatması sırasında kullanılmıştı (NASA)

Bu "Ay'ın" gerçek doğasını ele veren ipuçlarından biri yörüngesinin yakınlığıydı: Dünya'ya bu kadar yaklaşması, bilim insanlarına nesnenin en başta Dünya'dan gitmiş olabileceğini düşündürdü.

Bir diğeri ise hızının görece az olmasıydı. Roket itici Ay'ı saatte yaklaşık 3 bin km. hızla geçti, ki bu bir asteroit için özellikle yavaş kalıyor.

Bununla birlikte roket itici aslında bilim insanlarına fark ettirmeden Dünya'yı birkaç kez geçmişti. Bunlardan biri, 1966'da fırlatılmasından kısa süre sonra yaşanmıştı.

Roket iticinin yörüngeye geri dönmesinin nedeni de ilginç şekilde Güneş ışığıydı. 

NASA Jet İtki Laboratuvarı'nda navigasyon mühendisi olan ve CNEOS için 2020 SO'nun yörüngesini inceleyen Davide Farnocchia, "Güneş radyasyonu basıncı, Güneş'in yaydığı ışık fotonlarının doğal veya yapay bir nesneye çarpması sonucu oluşan ve kütle çekimsel olmayan bir kuvvettir" dedi. 

Bunun sonucunda nesnede ortaya çıkan ivme, alan-kütle oranı denen bir orana bağlıdır; bu da küçük, hafif ve düşük yoğunluktaki cisimlerde daha büyüktür.

Boş bir roketin yoğunluğu çok düşük olduğundan, uzay boşluğunda direnç olmamasıyla da birleşince roket, tıpkı rüzgarın ittiği boş bir gazoz kutusu gibi kolayca hareket edebiliyordu. 

Earthsky.org'a göre küçük "Ay" 2 Şubat 2021'de son kez Dünya'ya yakın bir yolculuk yapacak. Uzay güçlerinin gökcismini yakalayıp dışarı salmasına neden olmadan ve cismin Güneş'in etrafındaki yörüngede dönmeye başlamak üzere yola koyulmadan önce gezegenimizin 0,58'lik Ay mesafesinde (Ay mesafesi, Dünya ve Ay arasındaki ortalama mesafeyi ifade ediyor -ed.n.) yani 220 bin km. ötesinde hareket edecek. 

Roma'daki Virtual Telescope Project (Sanal Teleskop Projesi) cismin Dünya yörüngesinden ayrılışını 2 Şubat gecesi (Türkiye'de 3 Şubat'ın ilk saatlerinde -ed.n.) online olarak gösterecek. 

* İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/life-style

Independent Türkçe için çeviren: İrem Oral