İran'daki son hanedanlık olan sürgündeki Pehlevi Hanedanı'nın başındaki Rıza Pehlevi, Independent Farsça'nın genel yayın yönetmeni Camelia Entekhabifard'a konuştu.
İran İslam Devrimi'yle 1979'da devrilen Şah Muhammed Rıza Pehlevi'nin 63 yaşındaki oğlu, Mahsa Emini protestoları sonrası gelişen toplumsal eylemlilikten Hamas'ın İsrail'e yönelik son saldırısına pek çok konuya değindi. Mevcut Tahran yönetiminin nasıl değişebileceğine ve bu amaç için hangi adımların atılması gerektiğine dair fikirlerini belirtti.
Independent Farsça'ya verdiği bu röportaj için Washington DC'deki stüdyomuza gelen Ekselansları Prens Rıza Pehlevi'yi ve değerli izleyicilerimizi selamlıyorum. Hoş geldiniz, burada olduğunuz için teşekkürler!
Ben teşekkür ederim!
Geçen yıl çok sayıda röportaj verdiğinizi biliyorum. Birçok konu gündeme geldi. Ben burada güncel olaylar ve İran hakkında konuşmak istiyorum. Şunu soracağım: Mahsa Emini'nin öldürülmesinden bir yıl sonra, İran halkının devriminin durumunu nasıl görüyorsunuz? İran halkı için zafer umudunu nasıl canlı tutuyorsunuz?
Herhangi bir hareketin zaferinin anahtarı umuttan inanca geçmektir. Bu hepimizin iyi bir gelecek umudunun, ki buna hepimiz sahibiz, ötesine geçmemiz ve bunun mümkün olduğuna inanmamız gerektiği anlamına geliyor. Dengeyi bu tür hareketlerin lehine çeviren de budur.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Hepimiz çok acımasız, baskıcı ve halkı sürekli sindiren ve terörize eden ya da en azından bunu yapmaya çalışan bir rejimle karşı karşıya olduğumuzu biliyoruz. Siyasi tutuklulara ne yaptıklarını görebiliyoruz, Armita, Mahsa ve onlardan önce Nida Ağa Sultan'a ne yaptıklarını gördük. Topluma nasıl davrandıklarını görüyoruz. Toplum bu koşullardan kurtulmanın tek yolunun bu rejimin sona ermesi olduğunu biliyor. Birkaç yıldır İran'da rejimin kurduğu radikal İslam ekolünün yerini İrancılık duygusu aldı. Bu, 40 yıl sonra kendi yolunu bulmaya çalışan bir neslin eseridir. Şunu da eklemeliyim ki reformist cephede yer alan ve reformlarla bir yere varmayı uman pek çok kişi bile artık bunu geride bırakmış durumda. Bugün hareket İran sokaklarında, ülkenin dört bir yanında faaliyet gösteren temsilcilerini bulmuş durumda. Yavaş yavaş bu hareketin arkasında siyasi bir birlik oluşturulabilir. Bu birlik, nihayetinde bu rejimin ötesinde bir gelecek aramamız gerektiğini bilenler arasında olacaktır. O zaman soru, uluslararası toplumun ne kadar destek vereceği olacaktır.
İslam Cumhuriyeti ne zaman dünyadan zayıf bir tepki görse, ülke içindeki baskısını ve yurtdışındaki eylemlerini artırıyor. Bunu Hamas'ın İsrail'e yönelik son saldırısında görebiliriz. Öte yandan dünya ne zaman güçlü bir duruş sergilese ve gerçek bir baskı uygulasa, rejim geri adım atıyor ve zayıflıyor. Dolayısıyla tüm bunlar kısmen halkımızın çabalarına, kısmen de yurttaşlarımızı aşan konulara, yani uluslararası koşullara ve bir şekilde müdahil olan devletlerin çalışmalarına bağlı.
Eğer iyi anladıysam, milliyetçiliği İran ulusunun zaferi için umut olarak görüyorsunuz.
Bakın, bu kimlikle ilgili. Kültürel kimlik. İnsan haklarından bahsettiğimizde, 25 asır önce ilk insan hakları bildirgesini yayımlayan Büyük Kiros'u hatırlarız. Burası bizim ülkemiz, kültürümüz ve medeniyetimiz. Ama şimdi orada insanlara dinleri, cinsel yönelimleri ve siyasi inançları nedeniyle acımasız davranan bir rejim hüküm sürüyor. Bu meselenin bir parçası.
Diğer meseleyse ülkemizin toprak bütünlüğü. İranlılar, ister Kürt, ister Beluç, ister Azeri olsunlar, eğer birleşik bir İran'a inanıyorlarsa, bu kilit bir konudur. Çünkü toplum, ülkenin bölüneceğini, parçalanacağını ya da belli bir gruba veya fraksiyona verileceğini hissetmemelidir. Bu ülke herkes için. İnsan hakları, toprak bütünlüğü ve son olarak ve en önemlisi, özgürlük, demokrasi ve insan haklarını getiren ve bunları savunabilen gerçek bir halk sistemi. Bu tür yasalar ve hükümet yapıları bu rejim altında kesinlikle başarılamayacaktır. Ancak bundan sonra İran'da halk egemenliğini sağlayacak bir siyasi gelecek arayışına girebiliriz. Bu üç ilkenin ana hatlar olabileceğine ya da en azından laik demokratik muhalefetin birlikte çalışabilmek için üzerinde uzlaşabileceği asgari ortak pozisyonlar olabileceğine inanıyorum.
Yabancı ülkeler ve uluslararası toplum hakkında konuştunuz. Bazı gözlemciler geçen yıl yurtdışında çok sayıda rejim muhalifinin olduğuna ve bunların dayanışma gösterdiğine inanıyordu. Siz de bunun merkezinde yer aldınız. Ancak muhalefet uluslararası topluma, İslam Cumhuriyeti'nin yıkılmasının ardından bu rejimin yerine geçecek bir rejimin var olduğuna dair güvence verebilecek bir program ya da plan sunamadı. Bu konudaki görüşünüzü öğrenmek istiyorum.
Aslında ülke içinde ve dışındaki pek çok çaba bu kampanyayı bu aşamada daha iyi anlatmayı amaçlıyor. Ancak kampanyanın sadece tek bir aşaması yok. Rejim düşene kadar vereceğimiz mücadele var. Bir de düşüş sonrası dönem var ki bu da geçiş aşaması. Bu geçiş dönemi nasıl olacak? Bunun büyük kısmı şu anda ülkede olanlara bağlı. Ancak sorun şu ki, bu kişi ve örgütlerin çoğu kendilerini çok erken gösterirlerse, rejim onları tespit edecek, sınırlayacak, bastıracak ve hatta öldürecektir. Eğer bu güçleri zamanından önce ortaya çıkarırsak, bu tüm harekete zarar verir.
Belki de öncelikle ülke dışında bir üs planlamalıyız ve bu da ülke içinde işleri yürütebilecek ve aynı zamanda mücadelenin taleplerini daha organize ve koordineli bir şekilde dünyaya aktarabilecek bir dizi örgütlü organa bağlı olmalıdır. Muhalefette her zaman bu zorluğu yaşadık. Birbirleriyle çalışmak isteyen örgütlerin temsilcileri arasında bir koordinasyon mekanizmasına ulaşabilmemiz için bazı ilkeler üzerinde anlaşmamız gerekiyor. Halihazırda böyle bir tartışma ve diyaloğun devam ettiğine inanıyorum. Daha önce de vurguladığım gibi, tüm bunları ülke dışında yapıp sonra da içeriye aktaramayız. Bu, İran içindeki güçlerin desteğine, anlayışına, karşılamasına ve onayına dayanmalı. Bu diyalog çok önemli ve yurtdışındaki güçlerin organizasyonu ülke içindeki güçlerin talep, onay ve desteğine dayanmalı.
Fotoğraflarla dünyadan haberler
Fotoğraflarla dünyadan haberler
-
1/30
8 Aralık 2024 - Suriye'nin başkenti Şam'daki Emevi Camii. Heyetu Tahriru'ş Şam (HTŞ) öncülüğündeki silahlı örgütler başkent Şam'ın kontrolünü ele geçirdi. BM Genel Sekreteri'nin Suriye Özel Temsilcisi Geir Pedersen, ülkenin bir dönüm noktasında olduğunu söyledi. Suriyeli muhalifler, bugün 16.00'dan yarın 05.00'e kadar Şam'da sokağa çıkma yasağı ilan etti. Kutlama amacıyla da olsa kalabalık meydanlarda ateş açılmaması için çağrı yapıldı (Aref Tammawi/AFP) -
2/30
7 Aralık 2024 - İtfaiyeciler, Hollanda'nın Lahey kentindeki bir mahallede meydana gelen patlamanın etkisiyle yıkılan bir binanın önünde duruyor. Sabah erken saatlerde yaşanan patlamada 5 daire yerle bir oldu. Yetkililer en az bir kişinin hayatını kaybettiğini ve 3 kişinin yaralı olduğunu bildirdi. Enkaz altında kalanların sayısıysa net değil. Patlamanın nedeni henüz bilinmiyor fakat polis olay yerinden hızla ayrılan bir arabayı aradıklarını belirtti (Phil Nijhuis/AP) -
3/30
6 Aralık 2024 - Güney Kore Devlet Başkanı Yoon Suk Yeol'un görevden alınmasını talep eden protestocular, başkent Seul'deki Ulusal Meclis önünde toplandı. Yoon, hem muhalefetten hem de kendi partisinden aldığı tepkilerle 3 Aralık'taki sıkıyönetim kararından yaklaşık 6 saat sonra geri adım atmak zorunda kalmıştı. Muhalefet partileri, başkanın azledilmesi için önerge verirken sivil toplum kuruluşları da lideri istifaya çağırıyor (Kim Hong-ji/Reuters) -
4/30
5 Aralık 2024 - İsrail'in Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus yakınlarındaki Mevasi kampına hava saldırısı düzenledi. İsrail hava saldırıları çarşamba günü Gazze'nin güneyinde yerlerinden edilmiş Filistinlilerin kaldığı kampı vurdu ve yakındaki bir hastanenin yöneticisine göre en az 21 kişi hayatını kaybetti. Cenevre merkezli sivil toplum kuruluşu Avrupa-Akdeniz İnsani Hakları İzleme Örgütü (Euro-Med), İsrail'in dün düzenlediği saldırıda Filistinlileri "diri diri yaktığını" belirtti (Abdel Kareem Hana/AP) -
5/30
4 Aralık 2024 - ABD'nin New York kentinin Manhattan bölgesinde polis, Hilton Otel'in önünde gerçekleşen saldırının ardından olay yerindeki mermi kovanlarını işaretliyor. ABD'nin en büyük sağlık sigorta şirketlerinden UnitedHealthcare'in CEO'su Brian Thompson, silahlı saldırıda öldürüldü. Saldırganın olay yerinden bisikletle kaçıp Central Park'a gittiği açıklandı. Polis, sokak ortasında 50 yaşındaki Thompson’ı öldüren katili hâlâ arıyor (Stefan Jeremiah/AP) -
6/30
3 Aralık 2024 - Eski Gana Devlet Başkanı ve Ulusal Demokratik Kongre'nin (NDC) başkan adayı John Mahama'nın destekçileri Akra'da, 7 Aralık'ta yapılacak başkanlık seçimi öncesinde seçim konvoyunda NDC siyasi partisinin bayraklarını kaldırıyor. Gana'da iki dönem görev yaptıktan sonra istifa eden Devlet Başkanı Nana Akufo-Addo'nun yerine geçecek isim için yapılacak oylamada ekonominin yönetimi kilit rol oynayacak. Oylama, Akufo-Addo'nun iktidardaki Yeni Yurtsever Parti'nin (NPP) adayı ve mevcut Başkan Yardımcısı Mahamudu Bawumia'yla eski başkan ve NDC partisinin adayı John Mahama arasında sıkı bir yarışa dönüştü. Akufo-Addo'nun ikinci dönemine ekonomik kriz, enflasyon ve Gana'nın borç yükünü yönetmek için Uluslararası Para Fonu'yla 3 milyar dolarlık bir anlaşma yapmak zorunda bırakan zayıf para birimi damgasını vurmuştu (Olympia De Maismont/AFP) -
7/30
2 Aralık 2024 - Gürcistan'ın başkenti Tiflis'te Avrupa Birliği (AB) kararının ardından başlayan protestolar sürüyor. Hükümet, AB'ye katılım müzakerelerinin 2028'e kadar askıya alınmasına karar vermişti. İçişleri Bakanlığı protestolarda 113 polisin yaralandığını ve 224 göstericinin de gözaltına alındığını duyurdu (Zurab Tsertsvadze/AP) -
8/30
1 Aralık 2024 - Şili'nin başkenti Santiago'da dev Örümcek-Adam balonu, Noel festivalinde sokaklardan geçti. Noel sezonunun başlangıcına işaret eden geleneksel Disney geçidinde Oyuncak Hikayesi'nden Buzz Lightyear ve ikonik Mickey Mouse'un yanı sıra birçok çizgi film karakteri vardı (Esteban Felix/AP) -
9/30
30 Kasım 2024 - Kosova'nın kuzeyinde, ülkenin elektriğinin neredeyse tamamını üreten iki termik santrale su sağlayan hasarlı kanalda bir polis devriye geziyor. Polis, cuma günü Varage köyünde meydana gelen patlamanın ardından kanalın çevresinde güvenlik önlemlerini artırdı. Patlama sonrasında güç kaynaklarının büyük ölçüde sağlam olduğu görülmüş ancak bazı bölgelere içme suyu tedarikinde sıkıntı yaşanmıştı. Gece boyunca yapılan çalışmalarla, sabah saatlerinde geçici bir çözümle tekrar su verilmeye başlandı. Komşu ülke Sırbistan, önemli kanaldaki patlamadan sorumlu olduğu suçlamalarını reddetmişti (Valdrin Xhemaj/Reuters) -
10/30
29 Kasım 2024 - Notre-Dame Katedrali'nin restorasyonunda çalışan işçiler de dahil olmak üzere katılımcılar, Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un konuşması için katedralin nefinde toplandı. Macron, katedrali ziyaret ederek restorasyonda görev alanlara teşekkür etti. Fransa'nın en ünlü anıtlarından Notre Dame Katedrali, 2019'da çıkan yangında kullanılmaz hale gelmişti. Katedral yangından 5 yıl sonra, 7 ve 8 Aralık 2024'te düzenlenecek törenlerle yeniden açılacak (Sarah Meyssonnier/AFP) -
11/30
28 Kasım 2024 - Ukrayna'nın Lviv kentinde uygulanan elektrik kesintisi sırasında, jeneratörle aydınlatılan güzellik salonu faaliyet göstermeyi sürdürüyor. Bugün Ukrayna'nın enerji altyapısına devasa bir saldırı başlatan Rusya, dondurucu soğukların görüldüğü ülkeyi acil elektrik kesintileri uygulamaya zorluyor. Rusya-Ukrayna Savaşı'nda bin gün eşiği geçen hafta geçilmişti (Yuriy Dyachyshyn/AFP) -
12/30
27 Kasım 2024 - Lübnan'da yerinden edilmiş yurttaşlar, Beyrut'un Dahiye bölgesindeki evlerine dönüyor. İsrail'le Hizbullah arasındaki ateşkes bugün devreye girdi. Lübnan'la İsrail hükümetleri arasında ateşkes antlaşmasına varıldığını ABD Başkanı Joe Biden duyurdu. ABD ve Fransa'nın başını çektiği bir uluslararası koalisyonun ateşkes antlaşmasının uygulanmasına ilişkin destek sunacak (Bilal Hussein/AP) -
13/30
26 Kasım 2024 - Pakistan'ın başkenti İslamabad'da Pakistan Ordusu'ndan askerler, meclise çıkan yolu kapatmak için yerleştirilen konteynırın üzerinde nöbette. İmran Han'ın partisi Pakistan Adalet Hareketi'nin destekçileri, eski başbakanın hapishaneden çıkartılması talebiyle hükümet karşıtı protesto düzenledi. Eylemcilerle güvenlik güçleri arasında çıkan çatışmada ölü ve yaralılar var (Akhtar Soomro/Reuters) -
14/30
26 Ekim 2024 - Gürcistan'da parlamento ilk oturumunu gerçekleştirirken başkent Tiflis'te bir kadın geçen ayki genel seçimin sonuçlarına yönelik protestoda böyle görüntülendi. Parlamento önünde çadırlar kurarak eylem yapan muhalefet partililer ve destekçileri, meclise giren milletvekilleri protesto etti. Hükümeti seçimlerde hile yapmakla suçlayan göstericiler, yeniden seçime gidilmesini talep ediyor (Vano Shlamov/AFP) -
15/30
24 Kasım 2024 - Filistinliler, bir yardım kuruluşunun mutfağından yemek almak için toplanıyor. Gazze'deki ailelerin, yardım ekiplerinin nispeten daha fazla erişimi olduğu bölgelerde bile genelde günde sadece bir kez yemek yiyebildiği bildiriliyor. Birleşmiş Milletler Dünya Gıda Programı, Gazze'de devam eden insani krize önlem alınmazsa bu durumun yakında kıtlığa dönüşebileceğini aktarıyor. Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin, İsrail Başbakanı Netanyahu ve eski Savunma Bakanı hakkında bu hafta çıkardığı tutuklama emri gerekçeleri arasında "bir savaş yöntemi olarak aç bırakma" suçu da vardı (Mohammed Salem/Reuters) -
16/30
23 Kasım - Birleşmiş Milletler'in belirlediği 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü öncesinde İtalya'da binlerce kişi sokağa döküldü. Birleşmiş Milletler'e göre, kadınlara ve kızlara yönelik şiddet dünyadaki en yaygın insan hakları ihlallerinden biri. Dünya çapında, neredeyse üç kadından biri hayatında en az bir kez fiziksel veya cinsel şiddete maruz kalıyor. İtalyda'da "Non Una di Meno (Bir Kadın Daha Eksilmesin)" adlı sivil inisiyatifin girişimiyle gerçekleştirilen yürüyüşte kadınlar "Ataerkilliği silahsızlandıralım" yazılı pankart taşıdı (Yara Nardi/Reuters) -
17/30
22 Kasım 2024 - Sırbistan'ın Novi Sad kentindeki bir tren istasyonunun çatısının çökmesiyle 15 kişinin hayatını kaybetmesinden üç hafta sonra, göstericiler Belgrad'ın merkezinde sessiz bir protesto düzenliyor. Tren istasyonundaki büyük beton çatı, 1 Kasım'da aniden çökmüştü. Yetkililer geniş kapsamlı bir soruşturma sözü vermiş ve Sırbistan İnşaat, Ulaşım ve Altyapı Bakanı Goran Vesic istifa etmişti. Eylemciler, ölümcül kazanın sorumlularının tutuklanmasını talep ediyor (Andrej Isakovic/AFP) -
18/30
21 Kasım 2024 - Lübnan'da itfaiye, başkent Beyrut'un güneyindeki Haret Hreik mahallesine İsrail'in düzenlediği hava saldırısı sonucu çıkan yangınlara müdahale ediyor. İsrail'le Hizbullah arasındaki çatışmalar sürerken bugün Uluslararası Ceza Mahkemesi, Gazze'de savaş suçu işledikleri gerekçesiyle İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu ve eski Savunma Bakanı Yoav Gallant hakkında tutuklama kararı çıkardı. (Lahey'deki mahkeme, açıklamasında Hamas lideri Muhammed Deif hakkında da tutuklama emri çıkardığını duyurdu (AFP) -
19/30
20 Kasım 2024 - Yunanistan'da ekonomik koşulların iyileştirilmesi çağrısıyla ülke genelinde işçiler 24 saatlik genel greve gitti. Grev ülke genelinde toplu taşımayı aksattı ve hayatı durma noktasına getirdi. Yunanistan Genel İşçi Konfederasyonu açıklamasında "Fiyatlar ve kiralar fırladı, maaşlarsa düşük kaldı" ifadelerini kullandı (Aris Messinis/AFP) -
20/30
19 Kasım 2024 - Birleşik Krallık'ta çiftçiler başkent Londra'da protesto düzenledi. Sokaklara dökülen binlerce çiftçi, veraset vergisinin değiştirilme planının geri çekilmesi talep etti. Protestocular arasında ünlü Top Gear programının sunucusu Jeremy Clarkson da yer aldı (Ben Stansall/AFP) -
21/30
18 Kasım 2024 - Gazze'nin merkezindeki El-Cela Caddesi caddesinde halk, İsrail saldırısı sonrasında yıkılan evin başında toplanıp enkaz altında kalanları kurtarmaya çalışıyor. Hamas kontrolündeki Gazze'de Sağlık Bakanlığı son 24 saatte İsrail saldırıları sonucunda 76 kişinin öldüğünü ve 158 de yaralı olduğunu açıkladı. İsrail, Lübnan'ın başkenti Beyrut'a da saldırılar düzenledi (Ömer El-Kattaa/AFP) -
22/30
18 Kasım 2024 - Brezilya yerlileri Rio de Janerio'daki G20 zirvesi öncesinde düzenlediği protestoda ABD Başkanı Joe Biden, Çin Devlet Başkanı Şi Cinping, Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, Hindistan Başbakanı Narendra Modi, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Japonya Başbakanı İşiba Şigeru'nun figürlerini suya gömdü. Protesto, dünyanın en zengin ülkelerinin gezegendeki iklim ve biyolojik çeşitlilik sorunlarının çözümüne liderlik etmedikleri söylemiyle düzenlendi (Pablo Porciuncula/AFP) -
23/30
16 Kasım 2024 - Ölen bir kambur balina, Güney Afrika'nın yasama başkenti Cape Town'da Ulusal Deniz Kurtarma Enstitüsü (NSRI) tarafından çekiliyor. Avcılık, geçmişte kambur balina sayısında ciddi bir düşüşe yol açmıştı. ABD, 1973'te tüm kambur balinaları nesli tehlikede kategorisine almıştı. 1985'te ticari balina avcılığına getirilen moratoryum, kambur balina popülasyonunun artışında önemli bir rol oynadı. ABD Ulusal Okyanus ve Atmosfer Dairesi, halihazırda 14 farklı popülasyonun 4'ünün neslinin tehlikede, birininse tehdit altında olduğunu bildiriyor (Nic Bothma/Reuters) -
24/30
15 Kasım 2024 - Bangkok'ta bir kadın, Loy Krathong festivali sırasında nehir tanrıçasına şükranlarını sunmak için yaprak ve çiçeklerden yapılmış Krathong'u parktaki bir lagüne yerleştiriyor. Festival her yıl, Tayland Ay takviminin 12. ayında, dolunayda kutlanıyor. Ülkedeki en büyük festivallerden biri olan Loy Krathong'da Taylandlılar, su tanrıçasına şükranlarını temsil eden adakları küçük teknelerle yüzdürüyor. Bununla kirlilik veya israf gibi davranışları için af da diliyorlar (Chalinee Thirasupa/Reuters) -
25/30
14 Kasım 2024 - National Geographic Pristine Seas, Pasifik Okyanusu'ndaki Solomon Adaları'nın yakınında keşfedilen dünyanın en büyük mercanının 24 Ekim'de çekilen fotoğrafını bugün paylaştı. Bilim insanları, Pristine Seas araştırma gemisinde çalışırken buldukları mercanın "hayat ve renkle dolu" önemli bir keşif olduğunu söylüyor. Genişliği 34 metre ve 5 metreden daha yüksek olan mercan, uzaydan bile görülebiliyor. Devasa mercanın 300 yıllık olduğu tahmin ediliyor (Manu San Felix/National Geographic Pristine Seas/AFP) -
26/30
13 Kasım 2024 - Fransa'da, Michelin'in Clermont-Ferrand'daki merkezinde düzenlenen eylemde, Genel Emek Konfederasyonu ceketi giyen bir protestocu bir sis bombasının yanından geçiyor. Araç lastiği üreticisi Michelin, 5 Kasım'da 1250'den fazla kişinin çalıştığı iki fabrikasını kapatmayı planladığını açıklamış ve kararın "son çare" olarak alındığını söylemişti. Sadece işten çıkarma planlarından vazgeçilmesini değil, maaş artışının da garanti altına alınmasını talep eden sendikalarla şirket yönetimi arasında henüz bir uzlaşmaya varılamadı (Olivier Chassignole/AFP) -
27/30
12 Kasım 2024 - Bakü'deki Birleşmiş Milletler iklim değişikliği zirvesi COP29'un açılış töreninde dansçılar performans sergiliyor. Bu sene gerçekleştirilen COP’ta ülkelerin enerji politikalarının yanı sıra yeni kolektif finansal hedeflerin belirlenmesi bekleniyor. Zirve, Azerbaycan’ın başkenti Bakü’de başladı. İklim aktivistleri pazartesi günü Gürcistan'da bir miting organize ederek Azerbaycan'ın iklim görüşmelerine ev sahipliği yapmasını protesto etmişti. Tiflis'te bir araya gelen birçok aktivist, Azerbaycan'ın baskıcı politikaları nedeniyle iklim görüşmelerine ev sahipliği yapmayı hak etmediğini savunmuştu. Greta Thunberg, Azerbaycan'ın zirveyi "işlediği suçları ve insan hakları ihlallerini yeşil aklama yoluyla örtbas etme şansı" gibi gördüğünü ileri sürmüştü (Maxim Shemetov/Reuters) -
28/30
11 Kasım 2024 - Sudan ordusuyla ilişkili silahlı kişileri taşıyan kamyon, ülkenin doğusundaki Gedaref sokaklarında. Sudan'da rakip generaller arasında Nisan 2023'ten beri süren savaş onbinlerce kişinin ölümüne ve 11 milyondan fazlasının da yerinden olmasına yol açtı. Birleşmiş Milletler'e göre yerinden edilenlerden 3,1 milyonu ülke sınırları dışında sığınacak bir yer arıyor (AFP) -
29/30
10 Kasım 2024 - Gazze Şeridi'ndeki Deyr El Balah'ta Filistinliler yemek kuyruğunda. BM Yakın Doğu'daki Filistinli Mültecilere Yardım ve Bayındırlık Ajansı (UNRWA) Genel Komiseri Philippe Lazzarini, Gazze'nin kuzeyinde kıtlık yaşanabileceğini belirterek, "Açlık İsrail devleti tarafından silah olarak kullanılıyor" dedi. Lazzarini, "Gazze Şeridi'ne girmesine izin verilen yardım yetersiz. Günde ortalama 30 tırın biraz üzerinde ve bu günlük ihtiyacın yalnızca yüzde 6'sına tekabül ediyor" ifadelerini kullandı (Ramadan Abed/Reuters) -
30/30
9 Kasım 2024 - Almanya Cumhurbaşkanı Frank-Walter Steinmeier, Berlin Duvarı'nın yıkılışının 35. yıldönümünde düzenlenen çiçek bırakma törenine katıldı. Törende Soğuk Savaş döneminde Doğu Berlin'den Batı Berlin'e geçerken hayatını kaybedenler anıldı. Berlin Duvarı'nın yıkılışının yıldönümü kapsamında her yıl canlı müzik, sergiler ve eski duvarın bir ucundan diğerine yapılan koşu da dahil olmak üzere çeşitli etkinlikler gerçekleştiriliyor (Ebrahim Noroozi/AP)
Belki de sorumu açık soramadım. Demek istediğim, dünya sizin başını çektiğiniz yurtdışındaki muhalefet tarafından herhangi bir plan sunulmadığını görünce, İslam Cumhuriyeti'yle işbirliği ve uzlaşma yolunu tercih etti. Bundan önce bir dönem İran halkının taleplerini desteklediklerini gördük. Ancak daha sonra işler değişti. İran'da insanlar sürekli şunu soruyor: Bu rejim ne zaman gidecek? Yurtdışında bir planın olmamasının, uluslararası toplumun bir alternatife güvenemediği anlamına geldiğini söyleyebilir miyiz? Aynı şekilde İran halkı, İslam Cumhuriyeti'nin çöküşü sonrasında nasıl bir program izleyeceğinizi biliyor muydu? Bu hareketin merkezinde yer alan biri olarak, henüz insanlarla paylaşmadığınız şeffaf bir programınız var mı? Eğer varsa bu planı yalnızca kendi zihninizde mi kurdunuz yoksa uzmanlarla yaptığınız istişarelere mi dayanıyor? Ayrı bir soru da sizi destekleyenlere. Bunu İran halkından gelen açık bir soru olarak sormak istiyorum: Bu rejim ne zaman gidecek ve sizin programınız, stratejiniz ve planınız nedir?
Plan ve büyük stratejiler bir yerlerde saklı olan şeyler değildir. Bunu herkes biliyor. Diğer ülkelerde iktidarın bir hükümetten diğerine geçtiği pek çok başarılı model var. Bunlar incelenmiş ve test edilmiştir. İran için işe yarayan stratejiler var ve bunlar kullanılabilir.
Ancak düşüşten sonrası için ayrıntılı bir program istiyorsanız, bu yine ülke içindeki boşluğu dolduracak güçlere ve onların kendi yollarını ne ölçüde bulacağına bağlıdır. Bu tahmin ve spekülasyona dayanarak yapılamaz. Belirli verilere dayanır. Bence geçiş döneminde yapılacak her şeyi planlamak için henüz çok erken. Bu konuda düşündük, bazı genel planlar var. Ancak bunlar ancak pratikte işe yarama ihtimali olduğunda tamamlanabilir ve uygulanabilir.
Bunu şöyle ifade edeyim: Genel bir fikir ve yol haritası var ama bunun uygulanmasının büyük bir kısmı o günün nesnel koşullarına bağlı. Bu yüzden pek çok cevap sadece genel hatlarıyla verilebilir.
Son 44 yılda, siz de dahil yurtdışındaki muhalefet çoğunlukla Batılı ülkelerle, özellikle de ABD'yle diyalog kurmak için çaba sarf ediyor. Ancak dünya son 40 yılda çok değişti. Yeni güç kutupları ortaya çıkıyor. Planınız Çin gibi bir ülkeyi de içerecek mi? Ya da yeni yükselen güçleri? Böylece muhalefet sadece Batı'ya odaklanmayacak mı? Bunu düşünüyor musunuz? Herhangi bir şey yapıldı mı?
Artık Soğuk Savaş sona erdiğine göre, Doğu'da Mao'nun Çin'i ve Brejnev'in Sovyetler Birliği gibi totaliter komünist rejimler hakim olduğu için daha çok Batı'ya baktığımız Soğuk Savaş dönemine kıyasla çok daha kapsamlı bir yaklaşıma sahip olabiliriz. O dönemde bile İran'ın Çin ve Rusya dahil tüm bu devletlerle diplomatik ilişkileri vardı. Gelecekte de olmaması için bir sebep göremiyorum. Bizim sorunumuz Çin ve Rusya'yı düşünmüyor olmamız değil. Bizim sorumuz şu: Rejimin zayıflığı ulusal çıkarlarımıza karşı kullanılıyor mu? Ben öyle olduğunu düşünüyorum. Bu, Hazar Denizi ve Sovyetler Birliği'nin çöküşünün ardından nasıl paylaşıldığı bakımından doğru. Ve ayrıca Çin'le ilgili olarak da. Onlar İran'ı ucuza satıyorlar. Ülke topraklarımızı satıyoruz. Ne yaptığımızı Allah bilir. Halk bu yüzden kızgın. İnsanlar birkaç yıl önce "Rusya'ya Ölüm", "Çin'e Ölüm" gibi sloganlar attıklarında bunu neden yaptılar? Onlarla ulusal çıkarlarımız temelinde olağan ve tek taraflı olmayan ilişkiler kurmak istemediğimiz için değil. Neden istemeyelim ki? Ancak İslam Cumhuriyeti dünyadan fidye aldığı gibi dünyaya fidye de veriyor. Bu yurttaşlarımızın sevdiği bir yol değil. İran'ın ulusal çıkarlarını merkeze alan gerçekçi bir bakış açısına ihtiyacımız var. Ancak yapıcı bir tutum ve tam bir şeffaflıkla gerçekten duyarlı bir hükümet gelip çeşitli nedenlere dayanarak bazı durumlarda ABD'yle bazı durumlardaysa Çin ya da Fransa'yla ticaret yapacağımızı söyleyebilir. Dünyaya önyargıyla ve tek bir güç kutbuna dayalı bakmayacağız. Her şey adil sözleşmelere ve İran halkı tarafından kabul edildiği üzere ülkemizin ulusal çıkarlarının doğru bir şekilde tanımlanmasına dayanacak.
Majesteleri, ben daha çok halihazırda yükselen güçlere nasıl baktığınızı kastetmiştim. Yani İran'da rejimin değişmesinin nedenlerine ilişkin Batı'yla diyaloğa girmeyecek misiniz? Bunu kastetmiştim, gelecekte kurulacak diyalogları değil.
Bakın, dünya iki bloğa bölünmüş durumda. Eğer bizim ilkelerimiz insan hakları ve laiklikse, bu felsefeyi daha çok Batı takip ediyor. Şimdi gidip Ukrayna gibi başka bir ülkeye saldırmak için İran'dan drone alan Putin'in Rusya'sına ne diyebiliriz? Ya da Çinlilere ne diyebiliriz? Hangi hakla gelip bölgedeki varlıklarını pekiştirmek için askeri üs kurmaya çalışıyorlar? Tiananmen Meydanı'nda insanlara ne yaptıklarını gördük, tıpkı bu rejimin kendi öğrenci hareketine yaptığı gibi. Dolayısıyla biz, Çin ve Rusya gibi ülkelerden çok Batı'yla ortak bakış açılarına sahibiz.
Bu, diyalog için açık bir yol olmadığı anlamına gelmiyor. Ancak Çin ve Rusya yöneticilerinin nihayetinde şunun farkında olmaları şart: Bir ulusun arzu ve taleplerine karşı bir şey yaptıklarında bu, kendilerine zarar verecektir. İran halkının dünyaya verdiği mesaj budur. Sadece ABD ve Fransa'ya değil. Aynı zamanda Rusya ve Çin'e de. Araplara ve İsraillilere de. İran halkı ülkede halk egemenliği ve tam eşitlik, İran'ın bağımsızlığına ve ulusal çıkarlarına saygı duyan her ülkeyle barışçıl ilişkiler istediklerini söylüyor. İki yönlü bir ilişki olduğu sürece kimseyle bir sorunumuz yok.
Söylediklerimin açık ve şeffaf olduğunu düşünüyorum. İster Batı'ya ister Doğu'ya yönelik olsun, buna karşı bir pozisyon almak isteyen herkes halkın öfkesi ve kabullenmezliğiyle karşılaşacaktır. Diğer tüm ülkelerle ortak çıkarlarımız olabilir ve tüm bilimsel, ekonomik, teknolojik vb. alanlarda stratejik ortak olabiliriz. Ülkemizin gelişmesine ve ilerlemesine yardımcı olacaksa, her ülkeye dostluk ve işbirliği elimizi memnuniyetle uzatırız. Bu çok açık bir konudur. Bunu söylememe gerek yok. Buna ulusal çıkar perspektifinden bakan herkes aynı şeyi söyleyecektir.
Uluslararası gelişmelerden, Rusya ve Ukrayna'dan bahsettiniz. Ayrıca Ortadoğu'da İsrail ve Hamas arasında devam eden bir çatışma var. İslam Cumhuriyeti'nin yanlış politikalarının İran halkını da savaşa sokmasından endişe ediyor musunuz?
İran halkı, bu ulus ve İran karşıtı rejim tarafından işgal edilen ilk halktır. Hem de 40 yıldır. İran halkı neden defalarca ve özellikle son zamanlarda "Gazze'ye hayır, Lübnan'a hayır, İran için canımı veririm" sloganını kullandı? Bu, Hizbullah ve Hamas'ı herkesin peşine takan, savaş çıkaran, barışla ilgilenmeyen, bölünme ve çatışma yaratmaya çalışan ve tüm bunların bedelini açlık ve sefalet içindeki İran halkına yükleyen İslam Cumhuriyeti'ne bir mesajdır. Toplumumuzun yüzde 60'ı yoksulluk sınırında ya da altında yaşıyor. Burası dünyanın en büyük ikinci doğalgaz rezervlerine sahip petrol zengini bir ülke. Bu nasıl mümkün olabilir? Bölgemizin Japonya'sı olmalıydık. Ya da en azından Güney Kore'si. Ama şimdi onun Kuzey Kore'si olduk. Bu rejimin yetkilileri İran halkının talepleri ve inançları doğrultusunda çalışmıyor. İslam Cumhuriyeti İran için değil, kendi çıkarları ve ideolojisini bölgeye ve dünyaya ihraç etmek için çalışıyor. Bunun İran halkıyla hiçbir ilgisi yok.
Benim için ve İran halkı için rejimin kendi çıkarlarının ve kârının peşinde olduğu açıktır. İran'ın çıkarlarının değil. Bu çok açık. Dünyanın bunu anlaması gerek. Rejimin bu parayı kendini korumak, İran'daki baskıyı ve bölgedeki maceracılığı arttırmak adına harcamaması için yaptırım politikalarıyla, örneğin petrol yaptırımlarıyla rejime azami baskı uygularken, İran halkına da azami destek vermeliler.
Bence bazı ülkeler 40 yıl sonra, bu rejimin davranışlarını değiştirmesini bekledikten sonra yavaş yavaş bazı şeyleri anlıyor. Artık nihai çözümün rejimin davranışlarını değiştirmekte değil, rejimi değiştirmekte yattığı sonucuna vardılar. İran halkı, çoğunluğu itibarıyla, defalarca ve özellikle de son zamanlarda taleplerini dile getiriyor. Dünya, İslam Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana yarattığı atom sorunu ve atom tehdidi, terörist gruplara destek, bölgeyi karıştırma, barış sürecini ve İbrahim Anlaşması'nda olduğu gibi bölge ülkelerinin ilişkilerini bozma gibi çatışmalardan kurtulmanın en iyi yolunun bu olduğunu bilmeli. Suudi Arabistan'ın İsrail'le tam diplomatik ilişki kurmaya çok yakınlaştığını gördük. Dünyanın gidebileceği yer burası ama İslam Cumhuriyeti bu yolu tıkamaya devam ediyor.
Dolayısıyla nihai sonuç, İran halkının en iyi alternatifi temsil ettiğidir. Dünya bunu anlayabilir. Bana ana planın ne olduğunu sordunuz. Dünyanın statükoya razı olmak için "Sonrasında ne olacağını bilmiyoruz" bahanesini kullanabileceğini sanmıyorum. Birçok yerde sonrasında ne olacağı belli değildi. Sovyetler Birliği'nin çöküşünden sonra ne olacağını biliyorlar mıydı? Ama Sovyetler orada kaldığı sürece iyi bir şey olmayacağını biliyorlardı. Bundan daha kötüsü olamaz! İran halkının çok yakında dünyaya kendi işlerimizi yürütme becerisine sahip olduğumuzu, beşeri ve doğal sermayemiz sayesinde hızla kendi ayaklarımız üzerinde durabileceğimizi göstereceğine inanıyorum. Ancak bu aşamada gerçek bir desteğe ihtiyacımız var. Yurttaşlarımın uzun zamandır söylediği ve yabancı devletlerin karar alıcılarıyla, özellikle de bölgedeki köklü değişimlerden ve İran İslam Cumhuriyeti'nin değişiminden en çok faydalanacak olan Batılı devletlerin karar alıcılarıyla her görüşmemde dile getirdiğim şey budur.
İki önemli noktaya değindiniz. İzin verin bunları birleştireyim. İlginç bir şekilde İslam Cumhuriyeti'nde gerekli değişikliklerin, yani hükümetin devrilmesinin, bölgede gelişmelere yol açabileceğine işaret ettiniz. Ayrıca uluslararası toplumun bu değişikliklerden sonraki dönem için İran halkına güvenmesi gerektiğine işaret ettiniz. Şu soruyu sormama izin verin: Bazıları Gazze'deki savaşın rejimin düşmesinin bir başlangıcı olduğunu düşünüyor. Çünkü dünya, İslam Cumhuriyeti'nin küresel terörizmin merkezi ve destek kaynağı olduğu sonucuna vardı.
Onlar terörizmin vaftiz babası!
Evet. Ve sadece dünya ölçeğinde değil. Bölgede medyanın Hamas'ı İslam Cumhuriyeti'ne benzettiğini görüyoruz. Kendi ülkelerindeki emniyetsizliğin İslam Cumhuriyeti'nden kaynaklandığına dair hiçbir şüpheleri yok. Ayrıca askeri gelişmeleri ve ABD'yle Batı'nın askeri teçhizat ve personelini bölgeye nasıl getirdiğini görüyoruz. Fransa Cumhurbaşkanı bölgede terörizmle mücadeleyi gündemlerine alacaklarını söyledi. Gazze'deki savaş nedeniyle rejimin düşmesinin artık mümkün olduğuna inanmalı mıyız? Böyle bir düşüş sonrası için bir programınız var mı? Çünkü bu bir ya da iki yıl sürmeyebilir ve çok hızlı bir şekilde gerçekleşebilir.
Bakın, tüm olası senaryolar yine kısmen ülkenin nesnel koşulları ve o zamanki güçlerin düzeniyle ilgili. İster rejime karşı aktivist güçler olsun, isterse de rejimin kendi içinde, özellikle polis ve ordu arasında halka katılabilecek kesimler olsun. Bunlar o an gerçekleşecektir ve olası senaryolar bu temelde değerlendirilmelidir. Şiddet içermeyen mücadele disiplininin insanlara hedeflerine en az bedelle ulaşma imkanı vereceğine ve ulusal uzlaşmaya kapı açacağına her zaman inandım. Bu, azami düzeyde bir ilticaya katkı sunabilir. Temel suçları işleyenler bir gün İran ulusuna hesap vermelidir. Ancak elleri halkın kanıyla kirlenmemiş pek çok kişi var. Temel suçları onlar işlemedi. Rejimden sonra gelecekte bir yerleri olacağını bilmeliler. Bu çok önemli. Rejime inanan güçlerin değişime karşı direncini en aza indirmeliyiz ki İran halkı için değişimin bedeli azalsın. Burada da yine dünyanın benimseyeceği yöntemler belirleyici olacaktır.
Örneğin, bölgesel bir çatışma patlak verirse ya da İran'a karşı askeri bir harekat olursa, işler çok karmaşık bir hal alacaktır. Ancak Batı dünyasına şunu defalarca söyledim: İran'a karşı askeri bir faaliyette bulunmanıza gerek yok. Neden mi? Çünkü her şeyden önce arayabileceğiniz en iyi ordu bugün sokaklarda olan İran halkıdır. Tek yapmanız gereken onlara yardım etmek. Onlar değişimin temsilcileri olabilir.
Ama eğer kılavuzunuz El Kaide, IŞİD ya da bugün Hamas ve Hizbullah'a yaptığınız şeyse, radikal bir ideolojinin yürütücülerini yok edebilirsiniz. Ancak ideolojinin kendisi silahla yok edilemez. Biz İranlıların, özgür dünyanın da yardımıyla, bu radikal fikirlerin kökünü kazıyabilmemiz için gerekli zemini hazırlamanız gerek. İran halkı huzur, güvenlik ve parlak bir geleceğe, iş, gelir ve daha iyi bir yaşam fırsatlarına sahipse, kimse bu tür radikal fikirlerin peşinden gitmeyecektir. Dini radikalizm, insanların emniyetsizlik ya da yoksulluk hissettiği ve aynı zamanda onları radikal stratejilere yönelten önyargıların olduğu ülkelerde ortaya çıkar. Ancak İran halkının bu tür fikirleri bir kenara bırakabileceğimizi gösterebileceğine inanıyorum. Bunlar bizim kültürümüzün ya da özümüzün bir parçası değil. Bu hükümet İran'ı esir, biziyse rehin aldı. Humeyni ilk günden itibaren İran'a hizmet etmeyi düşünmüyordu. O, İran'ın sağladığı fırsatları devrimi ihraç etmek için kullanmak üzere oradaydı. Hedefleri buydu ve hâlâ da öyle.
Ancak İran halkı, halkı umursamayan bir hükümetle bu rejimin sahip olmadığı her şeyi sağlayabilecek, umursayan bir ulusal hükümet arasında fark olduğunu çok iyi biliyor. Halkın, muktedir güçlerin, yurtdışında yaşayan birçok yurttaşımızın yardımıyla teknoloji, eğitim ve yeniden yapılanma için ihtiyaç duyacağımız her şeyi elde edebiliriz. İhtiyacımız olan her şeye sahibiz. İran için çok zor olmayacaktır. Ekonomik boyutun en kolayı olacağına inanıyorum. En çok ihtiyacımız olan şey demokrasi, çoğulculuk, birbirimizin haklarını nasıl savunabileceğimiz ve bunu ülkede nasıl kurumsallaştırabileceğimizle ilgili kültür inşası. Bu daha fazla zaman alacaktır. Ancak bu eğitim ve kültür inşası çalışmalarını yaptığımızda, İran'ın ilerleme yolunu hiçbir şey engelleyemeyecektir. Çıkarları İran'ın ilerlemesinden yana olmayan ülkeler olsa bile 85 milyon İranlının karşısına dikilip onlara bir şeyleri dayatamazlar. Bu ilk etapta biz İranlılara bağlı. Sadece taleplerimize güvenmeliyiz ve dünyada çeşitli çıkarlar olduğunu bilmeliyiz ama onları kendi ulusal çıkarları ve ekonomik çıkarları temelinde bile İran halkının özgür olmasının kendi çıkarları olduğuna ikna edebiliriz. Çünkü bu hem İran halkının hem de onların yararına olacaktır. Peki neden yılanın başını ezmek yerine kuyruğuyla oynamakta ısrar ediyorsunuz? Biz yılanın başını ezmeleri gerektiğini söylüyoruz. Ahtapotun gözü İran'da. Şimdi Hamas ve Hizbullah'la kavgaya tutuşuyorlar. Ama kaynağa saldırılmalı. İran halkı bizden bunu talep ediyor. Bu kötülükten kurtulmamıza yardım edin.
Peki ya komşular? Güvenlik güçlerinin ilticasından ve İran halkına verilmesi gereken güvenden bahsettiniz. İran'ın komşuları 44 yıldır acı, korku ve terör içinde yaşıyor. Onlar da endişeliler çünkü İran'da tam olarak ne yaşanacağından emin değiller. İslam Cumhuriyeti'nden sonra kaosa mı düşecek? Bundan sonra hangi grubun başa geçeceği belli mi? Eğer iktidarı ele geçirirseniz, komşularla nasıl bir ilişki öngörüyorsunuz? Özellikle de İran'ın bölgedeki büyük ve nüfuzlu komşusu Suudi Arabistan'la. Ayrıca Şah dönemindeki İran-Suudi ilişkilerine dair geçmişten herhangi bir anınız olup olmadığını sormak istiyorum.
Öncelikle, ulus adına karar verme yetkisi peşinde değilim. Sadece bir sonraki hükümetin halkın taleplerine ve demokratik bir sürece dayanması için bir süreç başlatmak istiyorum. Bu nedenle şu anda kendi rolümü sadece rejimi devirme aşamasında değil, aynı zamanda geçiş döneminde; Kurucu Meclis'e ulaşana ve İran'ın geleceği İran halkı tarafından oylanana kadar özgürlük yanlısı güçler arasında örgütsel işbirliğinin sağlanmasına katkı sunmak olarak görüyorum. Sandık her şeyin ölçüsü olacaktır.
Ancak bu, komşu ülkelerimiz ve dünyanın geri kalanıyla sahip olmak istediğimiz ilişkiler hakkında genel bir fikir veremeyeceğimiz anlamına gelmiyor. Aktif mücadele ettiğim tüm bu yıllar boyunca, bölgedekiler de dahil pek çok kişiyle tanıştım. Suudi, Mısırlı, Bahreynli ya da diğer ülkelerden olsunlar, çoğu zaman tek bir şeyi hatırladıklarını söyleyebilirim: Devrimden önce İran'la iyi ilişkiler ve devrimle birlikte her şeyin nasıl değiştiği.
İlişkilerimiz güven ve şeffaflık temelinde tanımlanıyordu. İslam Cumhuriyeti kimsenin onlara güvenemeyeceği ve şeffaflığın olmadığı koşullar yarattı. Bu da haliyle şüphe ve kuşkuya yol açıyor. Eğer bugün halkımız siyasilere ve farklı liderlere güvenini tamamen kaybetmişse bunun nedeni şeffaflığın olmamasıdır. Güven inşası bu ilişkilere yardımcı olabilir. İran halkının taleplerini kesinlikle temsil etmeyen bu rejimde bir fark var ve bunu İranlıların kendilerinden duyduklarında her geçen gün daha fazla anlıyorlar. İran halkı maceracılık ve başka ülkelerin iç işlerine karışma peşinde değil. Aksine, komşu ülkelerin de yardımıyla kendi ülkemizde sükunet ve kalkınma sağlayabilecek, bölgede istikrar ve güvenlik arayışındayız. Yıllık bütçemizi tanklara ve silahlara harcamak yerine sağlık ve eğitime harcayabiliriz. Bu tüm bölgenin yararına olacaktır. İster Arap ülkeleri ister İsrail olsun, komşularımızla iyi ilişkilerimizde bu görüşü benimsemeliyiz. Bu daha önce de denenen bir şeydi ve bu yüzden İran ilerleme yolundaydı. Ancak devrimden bu yana sadece aşağıya doğru gidiyoruz. Bu durum değişebilir.
Son olarak şunu sormak istiyorum. İzninizle 63. doğum gününüzü kutlamak isterim. Size sağlık, başarı ve uzun bir ömür diliyorum. Doğum gününüzde İran halkı için ne gibi dilekleriniz var ve ülke içindeki ve dışındaki İranlılar için ne gibi mesajlarınız var?
Başlangıçta dileğimin umutlu olma aşamasından inançlı olma aşamasına geçmemiz olduğunu söylemiştim. Bu, halkımızın, özellikle de hayatlarını veren genç neslin ödediği tüm bedelleri telafi edebilecek şeydir. Bu, hiçbir şeyin boşa gitmemesini sağlayabilir. Bunun mümkün olduğuna inanmalıyız; sadece bir değişim gününün geleceğine dair umutlu olmaya değil, oraya ulaşabileceğimize de inanmalıyız. Dünyanın neresinde ya da İran'ın neresinde olurlarsa olsunlar yurttaşlarımızın buna inanmalarını umuyorum. Değişimi yaratan her zaman bu inanç duygusudur. İslam Cumhuriyeti'nin yönetim felsefesi umutsuzluk ve çaresizlik yaratmak üzerine kuruludur. Umutlu ve inançlı olarak bu rejime en iyi şekilde karşı çıkabiliriz. Bunu yaptığımızda rejim zamanının dolduğunu anlayacaktır.
Doğum günü dileğiniz bu mu?
Evet.
Stüdyo davetimizi kabul ettiğiniz için teşekkür ederiz. Size ve ailenize güvenli ve huzurlu zamanlar diliyorum. Umarım bir gün Tahran'da böyle bir röportaj yapabiliriz.
Teşekkür ederim!
*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
