Hayvanları kaçak avcılardan uzaklaştırmak için daha iyi stratejiler geliştirilmesini sağlayabilecek yeni bir araştırmaya göre, Afrika savanasında yaşayan memeliler aslan hırlamalarından çok insan sesi duymaktan korkuyor.

Perşembe günü bilimsel dergi Current Biology'de yayımlanan araştırmada, dünyanın kalan en büyük aslan popülasyonlarından birine ev sahipliği yapan Güney Afrika'daki Büyük Kruger Ulusal Parkı'nda yaşayan memelilerin diğer hayvanların seslerine nasıl tepki verdikleri değerlendirildi.

Aralarında Kanada'daki Western Üniversitesi'nden bilim insanlarının da bulunduğu araştırmacılar, 19 farklı memeli türünün insan sesleri, aslan sesleri, havlayan köpekler ve silah seslerini içeren bir dizi ses kaydına nasıl tepki verdiğini gözlemledi.

Çalışmadaki insan sesi kesitleri konuşma sesi seviyesindeydi ve Tsonga, Kuzey Sotho, İngilizce ve Afrikaans dahil bölgedeki dilleri konuşan kişilerin radyo veya televizyon kayıtlarından alınmıştı.

Bilim insanları, köpek ve silah seslerinin insanların avlanmasını temsil etmeyi amaçladığını, aslan seslerinin de bölgedeki en büyük yırtıcının varlığına işaret ettiğini söyledi.

Çalışmanın ortak yazarı Michael Clinchy, "Aslanlar gezegendeki grup halinde avlanan en büyük kara yırtıcısıdır ve bu nedenle en korkuncu sayılır. Bu yüzden, insanların insan olmayan en korkunç yırtıcıdan daha korkutucu olup olmadığını öğrenmek için insanlarla aslanların yarattığı korkuyu karşılaştırıyoruz" dedi.

Dr. Clinchy, "Burada önemli olan, aslan seslerinin birbirlerine kükreyerek değil, sanki 'konuşur' gibi hırlayarak ve homurdanarak çıkması. Böylece aslan seslendirmeleri, konuşan insan seslendirmeleriyle doğrudan karşılaştırılabilir" diye ekledi.

Araştırmacılar, parktaki su birikintilerinden su içmeye gelen tüm hayvanların seslerini kaydetmek için bir fotokapan ve hoparlörü bir araya getiren özel su geçirmez sistemler kullandı.

Yaklaşık 15 bin videoyu analiz eden bilim insanları, hayvanların insan sesi duyduklarında kaçma ve su birikintilerini terk etme ihtimallerinin aslan veya av sesi duymalarına kıyasla iki kat daha fazla olduğunu tespit etti.

Çalışmada, zürafalar, leoparlar, sırtlanlar, zebralar, kudu, yaban domuzu, impala, filler ve gergedanlar da dahil türlerin yaklaşık yüzde 95'inin aslanlara kıyasla insanlara tepki olarak daha sık koştuğu veya su birikintilerini daha hızlı terk ettiği belirtildi.

Dr. Clinchy "Hayvanların avlanmadıkları takdirde insanlara alışacakları gibi bir düşünce var. Ama durumun böyle olmadığını gösterdik" dedi.

Dr. Clinchy, "İnsan korkusu kökleşmiş ve yaygın, bu nedenle çevre koruma amacıyla bu konu üzerinde ciddi bir şekilde düşünmeye başlamamız gerekiyor" dedi.

Araştırmacılar, bulguların Güney beyaz gergedanı gibi nesli tükenmekte olan türleri Güney Afrika'daki bilinen kaçak avlanma alanlarından kasıtlı olarak uzaklaştırmak için kullanılıp kullanılamayacağını araştırıyor.

Çalışmanın bir diğer yazarı Liana Zanette, "Korkunun savana memeli topluluğuna yayılmasının, insanların sahip olduğu çevresel etkinin gerçek bir kanıtı olduğunu düşünüyorum" diye konuştu.

Dr. Zanette, "İnsanlardan ölesiye korkuyorlar, diğer yırtıcılara kıyasla çok daha fazla" ifadelerini kullandı.

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/news/science

Independent Türkçe için çeviren: Onur Bayrakçeken