Etiyopya sınırına kaçan Sudanlıların "göç maliyeti"

İki ülke arasındaki mesafe bin kilometreden fazla ve tek bir biletin fiyatı dörde katlanarak 75 doları buluyor

Sınırdaki Sudanlı mülteciler / Fotoğraf: Reuters

Sudan'da Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) ve ordu arasındaki savaşın acı verici koşullar dayatmasıyla çok sayıda Sudanlı ve Hartum'da ikamet eden yabancı komşu ülkelere kaçmaya başladı.

Bu ülkeler arasında, Sudan ile bin 195 kilometrelik bir sınırı paylaşması sebebiyle Mısır'dan sonra Etiyopya ikinci seçenek olarak görülüyor.

Hartum ve Gadarif arasında otobüs şoförlüğü yapan Musa Hamad mevcut durum hakkında "15 Nisan'da çatışmaların patlak vermesinden bu yana, çok sayıda yabancı ve vatandaş Hartum'daki kara limanına akın etmeye başladı. Bunlardan bazıları Cezire eyaletinin Vad Medeni şehrine yöneldi. Çoğunluk Gadarif'e ve oradan da Etiyopya'ya gidiyor" dedi.

Şoför "bilet fiyatlarının dört katına çıkmasına rağmen kaçanların sayısının azalmadığını, bunların çoğunun Sudanlı ve Etiyopyalı olup aynı zamanda aralarında çok sayıda yabancı da olduğunu" söyledi.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Hamad "Rağbetin yüksek olması nedeniyle tüm yorgunluğuma rağmen savaş sırasında birden fazla sefer yapmak zorunda kaldım. Hartum'da gece ateş sesleri arasında yolumuza devam ediyor, askeri güçler tarafından durdurulmuyorduk. Çünkü ilk günlerde çatışmaların odak noktası başkentin merkezi, HDK ve ordu komutanlarının bölgeleri ve Hartum'daki belli başlı yerlerdi" şeklinde konuştu.

Addis Ababa'daki Sudanlı bir diplomat, "Üç gün sonra, Sudan ordusunun Hartum-Vad Medeni-Gadarif yoluna (Sudan-Etiyopya sınırına giden yol) kuvvetlerini konuşlandırmasının ardından durum değişti. Bu, vatandaşlara yolun güvenliği konusunda güvence verdi. Böylece Etiyopya'ya geçmek isteyen insanların sayısı iki katına çıktı" ifadelerini kullandı.

Diplomat "takip süreçleri boyunca kayıtlara göre, ikinci ve üçüncü haftalarda artışlar yaşandığını ve toplamda yaklaşık 6 bin 500 mültecinin Gallabat şehrine doğru gittiğini" belirterek; "bunların büyük bir kısmını Sudan'da iş adamı ve şirket çalışanı olarak çalışan yabancıların, Sudan'daki üniversitelerde okuyan yabancı öğrencilerin ve uzun süredir Sudan'da ikamet eden Etiyopyalı işçilerin oluşturduğunu" kaydetti.

Diplomat, sözlerine şunları ekledi:

Gallabat bölgesinin karşısındaki Metemma sınır bölgesindeki Etiyopyalı yetkililer, çoğu yabancı ülkelerde ikamet eden Sudanlılardan ve yabancılardan oluştuğu için yerinden edilenlerin hepsini mülteci olarak değil ziyaretçi olarak kabul etti. Aileleri ile birlikte Etiyopya'ya gelişlerinin amacı sadece Körfez'de ya da Avrupa ülkelerinde ikamet ettikleri yerlere geçmekti. Savaşın patlak vermesi ve Hartum Havaalanı'nın kapanması sonucunda onlar için en iyi seçenek Etiyopya idi.


Diplomat "Bu kişilerin çoğu Etiyopya'da kalmayarak buradan ikamet ettikleri ülkelere gitti. Bunlara ek olarak, şartlar gereği Addis Ababa'ya gelmek zorunda kalan Sudanlı ziyaretçiler de vardı. Etiyopyalı yetkililer, geçerli harç bedeli karşılığında kendilerine sınırlı ikamet izinleri verdi" dedi.

Diplomat "başlangıçta, çok sayıda yerinden edilmiş insanın birden akın etmesi, otellerin barınma kapasitesinin ve hizmetlerin yetersiz kalması ve Etiyopya'ya ulaşım seferlerinin az olması sebebiyle zorluklar yaşandığını, bazı kişilerin Metemma'dan sonra ilk sınır kenti olan Gondar'a gitmek için küçük servisler kiralamak zorunda kaldığını" söyledi.

Diplomat "durumun şu anda büyük ölçüde istikrara kavuştuğunu, ilk günlerde gelenlerin sayısı yüzleri bulurken, şimdilerde günlük 50'yi geçmediğini ve Hartum'daki durumdan etkilenen Sudanlıların çoğunun ülke içindeki köylerine gittikleri için bu sayının da giderek azaldığını" vurguladı.
 

 

Göç sahneleri

Muhammed el-Hasan isimli Sudanlı bir genç, Etiyopya yolculuğunun detaylarını ve çekilen sıkıntıları şöyle anlattı:

Hartum'dan ayrılmadan önce zorluklarla karşılaştık. Bunların başında, binlerce yerinden edilmiş insana karşı ulaşım seferlerinin azlığı geliyordu. Bazı otobüs şoförleri, krizi fırsata çevirerek bilet fiyatlarını yükseltti. Bazen bir biletin fiyatının 75 dolara çıktığı oldu.


Genç "Çatışmanın başlamasının dördüncü gününde hareket ettik. Hartum'da mevzilenen isyancı güçlerin yolumuzu kesmesinden çok korkuyorduk. Ancak başkenti geçtikten sonra bazı noktaları koruyan Sudan ordusu unsurlarının olması, Gadarif'e doğru altı buçuk saat süren yolculuğumuzun sonuna kadar bize güven verdi" dedi.

Genç "Otobüs El-Kamilin ve El-Hasahisa gibi birkaç durakta durduktan sonra doğuya yönelerek Hantub'a ve oradan El-Fao'ya geçti. En sonunda bu meşakkatli yolculuğun ardından öğleden sonra 14:00 sularında Gadarif'e ulaştık. Orada Etiyopya konsolosluğunda giriş vizesi almak için işlemlerimizi başlattık. İşlemler biraz zaman aldı ve kişi başı 80 dolar ödedik" ifadelerini kullandı.

Genç, sözlerini şöyle sürdürdü:

Hartum'dan ayrılışımızın ikinci gününde yedi saatlik bir yolculuğun ardından otobüs bizi Gadarif'ten Doka bölgesine ve oradan da Gallabat'a kadar götürdü. Yol boyunca sadece birkaç istasyon vardı. Bu istasyonlarda ihtiyacımız olan yiyecek ve diğer şeyleri karşılayacak yeterli hizmet yoktu. Yakıcı güneş ve virajlarla dolu kötü yollar da cabasıydı.


Hasan "Sınıra ulaştıktan sonra başka bir mağduriyet yaşadık. Bazı mahkumların Sudan hapishanelerinden kaçtığı kaotik ortamda Sudan polisinin yürüttüğü soruşturmalar nedeniyle Sudan sınır şehri Gallabat'tan çıkış vizemizin işlemleri uzadı. Sudan sınır yetkilileri her Sudanlının şahsi bir kefili olmasını şart koştuğu için bu zaman aldı" şeklinde açıklamasını sürdürdü.

Hasan "Sınırın Etiyopya tarafında, Gallabat'ın karşısında Metemma var. İki bölgeyi orta uzunlukta bir köprü bağlıyor. Burada kimlik belgelerinin kontrolü ve ülkeye giriş vizeleri gibi başka prosedürler yürütülüyor. Yabancı pasaport sahibi veya başka ülkelerde ikamet edenlerin geçişleri, bu avantaja sahip olmayanlara göre daha kolay oluyor. Öte yandan sağlık biriminden ve gümrükten geçiş prosedürleri de var" dedi.

Hasan sözlerini şöyle sonlandırdı:

Çok vakit almayan Etiyopya prosedürlerinin tamamlanmasının ardından Etiyopya otobüsleri ile Gondar şehrine doğru bir kez daha yola koyulduk. Ulaşım araçları bulmakta zorlandık. Bazı Etiyopyalılar bagajlarımızı taşırken veya başka şekillerde durumumuzdan faydalandı. Gondar'a vardıktan sonra sınırdan geçmemiş ve sıkıntılarımızı geride bırakmamızla işler daha iyiye gitti. Ancak ülkedeki barış çözümleri için hala endişeliyiz.

 

 

Independent Arabia 

DAHA FAZLA HABER OKU