Güney Afrika’daki Rockwood Tabiat Koruma Alanı’ndan doğa koruma uzmanı Ciska P. J. Scheijen, uzun boyları nedeniyle zürafaların yıldırım çarpmalarına daha fazla maruz kalıp kalmadığını merak etti.

Hakemli bilim dergisi the African Journal of Ecology’de yayımlanan makalesinde Scheijen, çalıştığı parkta düzenli olarak izlediği iki zürafanın yakın zaman önce bir yıldırım çarpması sonucunda öldüğünü yazdı.

Scheijen, zürafalardan yalnızca birinin, 5 yaşındaki bir dişinin doğrudan çarpıldığını belirtti. Buna göre yıldırım, dişinin “ossicone” ismi verilen, boynuz benzeri kafa çıkıntılarından birini kopardı ve hayvanın cansız bedeni yere serildi.

Cesedi çok uzakta olmayan 4 yaşındaki diğer zürafa ise yıldırımın yan kollarından biri ya da elektriğin yerden iletilmesi nedeniyle öldü. Ölen iki hayvan, tabiat koruma alanında yaşayan 8 zürafanın bulunduğu sürüde yer alıyordu.

Araştırmacı ayrıca, zürafaların nesiller boyunca yıldırım fırtınaları sırasında kafalarını eğmeyi veya kendilerinden daha uzun ağaçların yanına gitmeyi öğrenip öğrenmediğini ele aldı. Ancak makalede, koruma alanındaki zürafalarının böylesi yüksek bir nesneden mahrum olduğu ve yıldırım çarptığında çayırın ortasında bulunduğu ifade edildi.

Bu örneklerden yola çıkarak kaynak taraması yapan araştırmacı, zürafalara yıldırım çarpması riskinin (boyları nedeniyle) diğer hayvanlardan daha yüksek olup olmadığına dair hiç araştırma yapılmadığını gördü.

Öte yandan, Phys.org’un haberine göre önceki araştırmalar, bir bölgede yıldırım çarpması ihtimali en fazla olan nesnenin o çevredeki en yüksek nesne olduğunu ileri sürüyor.

Phys.org

Independent Türkçe için çeviren: Umut Can Yıldız