Dini Liderin evi içindeki bölünmeler

Kader rejimin önüne birkaç seçenek koyabilir ve onu diğer tüm her şeyin üzerinde hayatta kalmayı seçmeye zorlayabilir

Fotoğraf: Reuters

İran'da üç aydır devam eden ve Humeyni sonrası tarihin en uzun süreli gösterilerinin arka planında, İran Devrim Muhafızları veya Besic milisleri arasındaki bölünmeleri ve saf değiştirmeleri duymamız bekleniyordu.

Bu saf değiştirmeler, ileriki bir aşamada gemiden atlama zamanı geldiğinde yaşanabilir.

Ancak İran'daki durum ve rejimi korumak için etrafını saran güvenlik ağı, düzenli ordulardan farklılık gösteriyor.

Devrim Muhafızları, gelirlere ve denizaşırı ülkelerle bile ticaret üzerine kurulu olduğu için ağırlığını ekonomik konumundan alan bir şirkettir, devletin bütçesinden desteklediği bir askeri güç değildir.

Bu, bahsi geçen şirkette ve şubelerinde çalışan herkesin ve tüm paralı oluşumlarının finansal olarak ondan faydalandığı izlenimini veriyor, bu ise, rejime olan güçlü bağlılıklarını ve muhalifleri bastırmadaki sertliklerini açıklıyor.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Ancak şu anda yaşanan şey, Dini Liderin kendi evi, ailesi içinde beklenmedik ayrılıklar ve saf değiştirmelerdir.

Kız kardeşi Bedri Hamaney ve bir ay önce ölen eşi, Hameney'in siyasetine sıcak bakmıyorlardı.

Ancak kız kardeş Bedri Hamaney, kızı Farideh Tehrani'yi tutuklayıp 15 yıl hapis cezasına çarptırdıktan sonra sesini yükseltti ve kardeşini reddetti.

Anne, geçtiğimiz on yıllarda rejimin despotluğu nedeniyle çocuklarını kaybeden annelerin acısını paylaştığını açıkladı.

Asıl tehlike ebeveynlerden değil, kızlarından geliyordu. Farideh, yeni kuşaktan, mühendis ve insan hakları aktivisti.

Fikir özgürlüğü ve sosyal adalet onun için ebeveynlerinin kuşağından farklı anlamlar ifade ediyor.

Gençler reddetme, yüzleşme, meydan okuma ve kararlılık enerjisine sahipler.

Bu tutku, Hamaney’in kendi kuşağından rejim muhalifleri, sessiz muhalifler arasında nispeten sönük.

Bu muhalifler geniş bir yelpazeye sahip; aralarında Hamaney'e karşı olan ama Humeyni’nin doktrinine inanan, bugün İran'ı yönetenlerin Humeyni'nin çizdiği doğru yoldan saptıklarını ve bu nedenle başarısız olduklarını düşünenler var.

Bir diğer grup zamanın değiştiğine ve Humeyni'nin aralarındaki dini konumuna rağmen eski kanaatlerinin şimdiki zamana uygun olmadığına inanıyor.

Her halükarda bu, Hamaney'in lehine olmayan olumsuz bir gösterge, çünkü muhalif gruplar ne kadar çeşitli olursa olsunlar, nihayetinde hepsi onu ve politikasını reddediyorlar.

Bu ilk kez olmuyor, daha önce de babası rejimin sembollerinden olmasına rağmen eski cumhurbaşkanı Haşimi Rafsancani'nin kızı Faize, rejime karşı propaganda yapmak ve isyana teşvik suçlamasıyla tutuklanmıştı.

Ne var ki Rafsancani ve kızının etkisi bugün Hamaney'in akrabalarının başına gelenlerin etkisiyle kıyaslanamaz.


Rejim, geniş kitlelere hitap eden sanatçı ve sporcuları tutuklayıp infaz ederek kamuoyu nezdindeki konumunu sarsmaya devam ediyor.

Düşünün ki, ülkelerinin rejimlerine karşı oldukları için mesela Uruguay hükümeti futbolcu Suarez'i idam ediyor veya İngiliz hükümeti şarkıcı Adele'yi tutukluyor.

Bu pervasızlık gençleri tahrik ediyor ve ekonomik koşulların kötüleşmesinden duydukları öfkeyi ve karanlık bir gelecek korkularını daha da büyütüyor.

Tüm toplumlarda sporcu ve sanatçı kişilikler, gençler üzerinde tehlikeli bir etkiye sahiptir ve onları sokak muhalifleri arasında sıradan muhalif figürler olarak görmek pervasızlıktır.

Ancak rejimin kaderiyle ilgili şu büyük soru varlığını sürdürüyor: Muhaliflerin talepleri aynı mı?

Talepler, rejim içinden ve Hamaney hayatta olduğu sürece reformun gerçekleşemeyeceğine inanan sembollerin yaptığı rejimin reforme edilmesi çağrısı ile sokağın rejimin tamamen ortadan kaldırılmasının kaçınılmazlığını dillendiren talepleri arasında gidip geliyor.

Hatta bazıları monarşinin başarılarını hatırlatıp geri dönüşünü talep ediyorlar. Rejimi reforme etmek ile onu devirmek arasında büyük bir fark var.
 


Reform, Humeyni tarafından yasalaştırılan ilkelerin, özellikle kadın ve özgürlükler başta olmak üzere insan hakları yönünü dikkate alan farklı yürütme mekanizmalarıyla yaşatılması anlamına geliyor.

Diğer bir deyişle, Humeyni'nin mirası korunacak, ancak sokağın ihtiyaçlarını karşılayan ve sakin kalmasını sağlayan nispeten modern bir şekilde.

Bu eğilim, rejimin yapısına veya Devrim Muhafızlarının çıkarlarına zarar vermeyecek, ancak kesinlikle onun heybetini aşındıracak.

Rejimi devirmek, sadece Hamaney'in değil, temellerinin de tamamen ortadan kaldırılması demek ve bu da, anayasayı ve siyasi, sosyal ve yargı sistemlerini değiştirmek anlamına geliyor.

Bu durumda ya alternatif hazır olmalı ya da kaos hakim olur ki büyük ihtimalle kaos hakim olacak.

Bununla birlikte, rejimi devirme konusunda ısrar etmenin avantajı, rejimi ilk çözümü benimsemeye sevk edecek ve sembollerini herkes tarafından kabul edilebilir bir çözüm olarak reforma zorlayabilecek yüksek çıtalı bir talep olmasıdır.

Hamaney ve rejiminin kurumları, radikal din adamları sokağa boyun eğmeyi ve davranışlarını değiştirmeyi kabul edecekler mi?

1979'dan itibaren bir aşırılık ve baskı kültürü tesis edildi. 40 yılı aşkın bir süredir bu kültür kendi kuşağı tarafından özümsendi ve onların kimliğinin, düşüncesinin ve gururunun bir parçası haline geldi, bu nedenle değişime boyun eğmeleri kolay değil. Ancak günlerin ne doğuracağını kimse bilemez.

Kader rejimin önüne birkaç seçenek koyabilir ve onu diğer tüm her şeyin üzerinde hayatta kalmayı seçmeye zorlayabilir.

 

 

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir. 

Independent Türkçe için çeviren: Asasmedia

Şarku'l Avsat 

DAHA FAZLA HABER OKU