Reuters haber ajansı, geçen hafta İran'ın daha küçük, seçkin gruplar oluşturmak için Irak'taki müttefik silahlı milislerinin çoğu arasından güvendiği yüzlerce savaşçıyı seçtiğini açıkladı.
Ajans, en az 250 savaşçının Devrim Muhafızları ve Hizbullah'tan danışmanlar tarafından insansız hava araçlarının kullanımı, füze fırlatma, bomba döşeme ve saldırı haberlerini sosyal medyada tanıtma konusunda eğitim almak üzere Lübnan'a gönderildiğini duyurdu.
İşte hikâye!
Arap medyasının çoğunluğu yürüyüşler, füzeler ve bomba döşeme konusundaki eğitim hikayesine dikkat ederken, benim kanaatime göre sosyal medya organları aracılığıyla elektronik propaganda eğitimi hikayesine daha çok dikkat edilmesi gerekiyor.
İnsansız hava araçlarına, füzelere ve bombalara gelince bunlarla en yüksek verimlilikte başa çıkmak için entegre bir savunma sistemi mevcut.
Ancak sosyal medya organlarındaki yanlış bilgi, kafa karışıklığı ve kışkırtıcı bilgilerin tanıtımıyla başa çıkmak için var olan 'savunma sistemi' ne?
Bu elektronik propaganda ve yanlış bilgilendirme tehlikesi sadece Suudi Arabistan açısından değil, Irak, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Bahreyn ve diğer Arap ülkeleri açısından da geçerlidir.
İran'ın bu elektronik propagandasıyla mücadele etmenin en büyük tehlikesi de ona uymaktır.
Bu ne anlama geliyor?
Bununla kastedilen şu ki; İran'ın bu elektronik propagandasına bir karşıt propagandayla karşı konulacağı korkusu.
Asıl kurbanlar, İran'ın hedef aldığı ılımlı Arap ülkelerinin vatandaşlarıdır. Yanlış bilginin dozu yükseldikçe alıcının farkındalığını da etkilemektedir.
Evet, propaganda, savaş benzeri askeri eylemlerin bir parçasıdır. Ancak belirli bir bölgede, belirli bir rejime ve kitleye karşı gerçekleşir.
Ama günümüzde medya patlaması ve iletişim araçlarının gelişmesiyle birlikte coğrafi kapsamı daha geniş ve neredeyse kontrolden çıktığı için gölgede kalmış bilgiler, bir nükleer bomba tehdidi kadar tehlikeli hale gelmiştir.
Bu nedenle toplumlarımızın bilinçlenmesi için bir savunma sisteminin tasarımını hızlandırmaya ihtiyacımız var ve bu, aşamalar halinde yapılması gereken bir şey.
İlk olarak WhatsApp gibi sosyal medya organlarında, yanlış bilgilerin tehlikeleri hakkında hızlı ve doğrudan bilinçlendirme kampanyaları yürütülmelidir.
Diğer bir temel aşama, bir eğitim müfredatı hazırlama gerekliliği ve ilk öğretim aşamalarından bu yana gençleri iletişim araçları hakkında yanlış bilgilendirmenin tehlikeleri konusunda eğitmek, sosyal medyanın gelişimine ayak uydurmak için ölçeklenebilir bir yaklaşımdır.
Çocuklarımıza medya organları, güvenilir medya, sarı basın, bilgi kaynaklarının neler olduğunu ve nereden geldiği ve 'com.edu.net.org.' arasındaki farkı öğretmeliyiz.
'WhatsApp'ın bir haber kaynağı olmadığını, haber kaynağını öğrenmek için araştırmanın temellerinin bilinmesi gerektiğini öğretmeliyiz.
Gençlere Twitter'da, örneğin bilginin yazarının, bir politikacının veya bir gazetecinin kim olduğunu, güvenilir bir kurumda çalışıp çalışmadığını bilmeden, bir tanıtıcıya güvenmenin mümkün olmadığını açıklamalıyız.
Üçüncü aşama, medya çalışma kurallarına uyulması gerekliliğidir. İletişim araçlarının haber yapmak için değil haberi piyasaya sürme araçlarından biri olduğunun bilinmesi, hem özel hem de genel basın brifinglerinin verilmesi, bilgilerin zamanında ve uygun araçlarla sızdırılması ve siyasi açıdan önemli sektörler için sözcü rolünün etkinleştirilmesi gerekliliğidir.
Farkında olmamız gereken şey, dijital ve diğer medya türleri aracılığıyla yanlış bilgilendirmenin, ulusal bütünlüğü tehdit ettiği ve hayal kırıklığı, bölünme ruhu, ırkçılık ve daha fazlasını yaydığı için ulusal güvenliğe tehdit oluşturduğudur.
Ayrıca yanlış bilginin, kışkırtma ve aşırıcılıkta kutuplaşma araçlarından biri olduğu ve ekonomi için bir tehlike oluşturduğudur.
Dezenformasyon, yalan haber ve propaganda füzelerden daha tehlikelidir.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
Independent Türkçe için çeviren: Kübra Şahin Örel
© The Independentturkish
