Bir çalışma, inek midelerinin plastiği parçalayabilen bakteriler içerdiğini öne sürdü.

Tek kullanımlık plastiklerin sürekli büyüyen bir kirlilik sorunu yaratması, bilim insanlarını bu materyali parçalamanın yollarını aramaya sevk ediyor: Son yıllarda yapılan araştırmalar plastiği çevre dostu şekilde geri dönüştürmenin biyolojik yolu olarak bakteri ve mantarlar da dahil mikroorganizmaları göz önünde bulunduruyor.

Viyana'daki Doğal Kaynaklar ve Yaşam Bilimleri Üniversitesi'nden araştırmacılar, bu hayvanların beslenme düzeninden dolayı, ineğin midesinin en büyük bölmesi olan işkembedeki bazı mikropların polyesterleri parçalayabilmesi gerektiği hipotezini ortaya attı. Araştırma ekibinden kıdemli bilim insanı Dr. Doris Ribitsch, Live Science'a, ineklerin bitkiler tarafından üretilen ve domates ve elma kabuklarında bulunabilen kütin adlı doğal polyester tükettiğini söyledi.

Araştırmacılar her bir plastiği üç gün boyunca kuluçkada tutarak işkembeden alınan sıvının üç tür polyester üzerindeki etkisini inceledi. Test edilen polyester türleriyse genellikle gıda ambalajlarında kullanılan sentetik polimer PET, çoğunlukla doğada çözülebilir plastik torbalarda kullanılan ve biyolojik olarak parçalanabilen plastik PBAT ve bitki veya bitkisel kaynaklardan elde edilen bir materyal olan PEF'ti. Üç tür de hem film hem de toz formunda test edildi.

Frontiers in Bioengineering and Biotechnology adlı akademik dergide yayımlanan çalışma, her üç plastiğin de işkembedeki mikroorganizmalar tarafından parçalanabileceğini, en iyi şekilde çözüneninse PEF olduğunu ortaya koydu. Plastik tozlar, plastik filmden daha hızlı bozuldu.

Ekip, parçalamanın ardında hangi mikropların olduğunu belirlemek için sıvıdaki DNA'yı analiz etti ve yüzde 98'inin bakteri olduğunu belirledi.

Araştırma, bilim insanlarının materyalin parçalanmasını sağlayan bakterileri ve ürettikleri enzimleri tanımlamasına imkan sağlayabilir. Ardından bu bakterilerin genetiğiyle oynanabilir ve bu bakteriler geri dönüşüm sürecinde kullanılabilir.

Dr. Ribitsch, araştırma ekibinin polietilen gibi daha inatçı plastikleri tüketebilen mikroplar bulmaya çalıştığını ve bunların da inek midesinde bulunup bulunamayacağını merak ettiğini söyledi. Live Science'a, “Belki işkembe sıvısındaki gibi, böylesine büyük topluluklarda polipropilen ve polietileni de bozabilen enzimler bulabiliriz” dedi.

Şu anda Birleşik Krallık'taki (BK) plastik atıkların çoğu genellikle başka ülkelere gönderildikten sonra yakılıyor veya atılıyor. Bu yıl bir Greenpeace soruşturması BK'deki perakendeciler ve süpermarketlerden gelen plastik poşet ve ambalajların Türkiye'nin güneyindeki arazilere atıldığını ortaya çıkardı ve örgüt bu sebepten Britanya firmalarını atıklarını yurtdışına attığı için kınadı.

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/climate-change/news

Independent Türkçe için çeviren: Noyan Öztürk