Yeni bir araştırmaya göre, yaklaşık bin 400 yıl önce Avrupa'da yaşayanlar, mezarları yeniden açma ve ekonomik açıdan değersiz nesneleri geri çıkarma alışkanlığına sahipti. Arkeologlar henüz bunun nedenini anlayamadı.
18 Haziran'da Antiquity isimli hakemli bilimsel dergide yayımlanan makalede, bu uygulamanın, definden hemen sonra yaşanan mezar soygunlarıyla bağlantılı olmadığı ifade edildi.
Araştırmada Avrupa'nın 5 bölgesinde yer alan ve daha önce gün yüzüne çıkarılan mezarlıklar yeniden analiz edildi. M.S. yaklaşık 6. ve 8. yüzyıllar arasında Avrupalıların bu mezarları sık sık yeniden açtığı ve içindeki nesneleri çıkardığı ortaya kondu.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Araştırmanın başyazarı, Stockholm Üniversitesi'nden Alison Klevnäs, "Kadınların mezarlarından özellikle broşları, erkeklerinkinden de kılıçları almışlar. Bunları dikkatle seçmişler. Çok sayıda değerli eşyayı, hatta altın veya gümüş kolyeleri bile geride bırakmışlar" diye konuştu.
Arkeologlar ayrıca, mezarlardan çıkarılan eşyaların birçoğunun, özellikle de kılıçların kötü durumda olduğunu ve ekonomik değeri bulunmadığını tespit etti.
Çalışmanın yazarları, "Yeniden açma işleminin en sık görüldüğü zaman dilimi, yumuşak dokunun bozulmasından sonra ve mezarlığın toprak tortusuyla dolmasından önceydi" ifadelerine yer verdi.
Livescience'a konuşan Klevnäs, cesetlerin çürümesinin genellikle birkaç yıl sürdüğünü, yani mezarların ölünün gömülmesinden kısa süre sonra açıldığını söyledi.
Diğer yandan, araştırmacılara göre kılıçların ve broşların çıkarılması, bir tür sembolik motivasyona işaret ediyor. Klevnäs, "Kılıçlar ve broşlar, mezarlardaki en sembolik nesnelerden bazıları" diyor:
Bunlar hediye olarak verilir ve yadigar olarak aktarılır. Nesiller boyu insanları birbirine bağlamak için kullanılan nesnelerdir. Hikayeler ve anılar biriktirirler. Dolayısıyla, bu nedenlerle geri çıkarılmaları muhtemel.
Araştırmacılar ayrıca bu gizemli geleneğin çok uzun sürmediğini aktarıyor.
Stockholm Üniversitesi'nde doktora sonrası araştırmacı ve çalışmanın ortak yazarı Astrid Noterman "Gelenek 6. yüzyılın sonlarından itibaren Batı Avrupa'ya yayıldı ve 7. yüzyılda zirveye ulaştı" ifadelerini kullanıyor:
Ama çoğu bölgede 7. yüzyılın sonlarında sona eriyor.
Independent Türkçe, Livescience
Derleyen: Çağla Üren
