Yeni bir çalışma, Avustralya megafaunasının neslinin gizemli biçimde tükenmesine etki eden sebeplerin fiziki özellikler yerine iklim değişikliği gibi diğer faktörler olabileceğini buldu.
Bir zamanlar kadim Sahul kıtasında (bu kıta, Avustralya anakarası, Tasmanya, Yeni Gine ve komşu adalardan oluşuyordu) gezinen otomobil kadar büyük vombat benzeri yaratıklar, yaklaşık 180 cm boyunda kuşlar ve çok uzun kertenkelelerin nesli 42 bin yıl önce tükendi.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Başlangıçta fosiller ve arkeolojik ipuçları bilim insanlarının, büyük boyutlar, yavaş büyüme ve düşük doğurganlığın megafauna için engel teşkil ettiğine inanmasına yol açmıştı.
Avustralya’daki Flinders Üniversitesi’nden Profesör Corey Bradshaw, megafaunanın farklı çevre koşulları altında hayatta kalma şansını tahmin etmek amacıyla popülasyon simülasyonu modelleri geliştirdiğinde, bu hipotezi test etti.
Nesli tükenmiş 13 megafauna türü ve bunlarla karşılaştırmak adına günümüzde mevcut 8 türden hangisinin hayatta kalma şansının en yüksek olduğunu tespit edebilmek için artan avlanma baskısından şiddetli kuraklıklara kadar bir dizi simülasyon uygulandı.
Simülasyon sonuçları ile megafauna türlerinin neslinin tükendiği tarihleri belirleyen fosil kanıtlarını karşılaştıran Profesör Bradshaw ve ekibi, ikisi arasında bağ görmeyi umuyordu.
Ancak daha yavaş büyüyen ve düşük doğurganlığa sahip türlerin neslinin tükenme ihtimali, daha doğurgan yaratıklara kıyasla yüksek olsa da neslin tükenmesi ihtimali ile fosil kayıtları arasında güçlü bir ilişki yoktu.
Aslına bakılırsa Profesör Bradshaw, karşılaştırmada kullanılan kısa gagalı dikenli karıncayiyenler, emular, çalı hindileri ve vombatlar gibi canlı türlerin neslinin tükenme ihtimalinin megafaunaya kıyasla daha fazla olduğunu buldu.
Araştırmacılar neslin tükenme nedeninin muhtemelen avlanma gibi insan etkileşimi veya bölgesel iklim değişiklikleri gibi daha karmaşık ve yerel etkiler olduğu sonucuna vardı.
Profesör Bradshaw şunları söyledi:
Sonuçlarımız, bir türe özgü ekolojiye bağlı olarak tüm vücut boyutlarında neslin tükenmesi riskinin yüksek olabileceği fikrini destekliyor. Bu durum, gelecekteki iklim değişikliği ve insan etkisi kaynaklı nesil tükenmeleri üzerine yapılan tahminlerin her zaman doğrudan biyolojinin ilk ilkelerine dayanmadığı anlamına geliyor.
* İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
https://www.independent.co.uk/news/science
Independent Türkçe için çeviren: Kerim Çelik
© The Independent
