Rap şarkı sözlerinin mahkemede delil olarak kabul edilmesi, çok tehlikeli bir emsal

On binlerce insanın haksız yere mahkum edildiği bir ülkede bu acımasız karar, sanatçıların anlatması gereken hikayeleri ortaya koymasını engelleyecek

Montague, ikinci dereceden cinayet ve ateşli silah kullanmaktan 50 yıl hapis cezasına çarptırıldı (Annapolis Emniyet Müdürlüğü)

Maryland eyaletinde Yüksek Mahkeme, geçen ay rap şarkılarının sözlerinin bir sanığın suçluluğunun kanıtı olarak mahkemeye sunulabileceğine karar verdi. Bu apaçık ırkçı karar, tehlikeli emsal niteliğinde bir saçmalık.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Dava, sahte bir faturayla kokain almaya teşebbüs ettikten sonra bir uyuşturucu satıcısı tarafından vurulan George Forrester'ın Ocak 2017'de öldürülmesiyle ilgili. Tek bir tanığın sunmuş olduğu kimlik saptamasına dayanarak Lawrence Montague, Forrester’ın cinayetiyle suçlandı. Duruşmadan üç hafta önce Montague, bir hapishane telefonu kullanarak bir rap mısrası kaydetti ve bu parça daha sonra Instagram'a yüklendi. Montague’nin duruşmasında Maryland eyaleti telefon kaydındaki şarkı sözlerini suçluluğunun kanıtı olarak sundu. Montague ikinci dereceden cinayet ve şiddet suçunda ateşli silah kullanmaktan toplam 50 yıl hapis cezasına çarptırıldı.

Maryland Yüksek Mahkemesi temyizde davayı ele aldı ve şarkı sözlerinin kabulünün yarattığı adaletsiz önyargı tehlikesinin şarkıdaki sözlerin delil niteliğindeki değerini büyük ölçüde yok etmediğini tespit ederek Montague'nin mahkumiyetini onayladı. Mahkeme, bu kararla bu tür kanıtların kullanılmasının yarattığı haksız önyargıyı ciddi şekilde küçümsüyor. Yargıç Shirley Marie Watts'ın muhalif görüşünde belirtildiği üzere, buradaki karar "bir sanığı ayrım gözetmeksizin şiddet içeren suç eylemleri gerçekleştirebilecek temel şiddet eğilimleri olan bir kişi olarak tasvir etmekten biraz daha fazlasını ifade ediyor”.

Bu kültürel açıdan sorunlu kararda mahkeme, hip-hop müziğinin tarihini, amacını ve önemini temelden yanlış anlıyor. Hip-hop 1970'lerde yoksulluk, işsizlik, çete şiddeti ve ana akım Amerika'dan soyutlanma gibi etkilere bir yanıt olarak Güney Bronx'ta ortaya çıktı. İlk öncüler bu türü kısmen çete şiddetini sona erdirmek için geliştirdi. Yani rap, çete hayatının rekabetçiliğini ve bulunduğu bölgeyi koruma yaklaşımını sanatsal ve üretken bir şeye dönüştüren bir çıkış noktasıydı.

Bu perspektiften habersiz olan mahkeme, aceleyle Montague'nin şarkı sözlerinden sonuçlar çıkarıyor ve bu sözlerle basitçe orada olmayan suç arasında bağlantılar kuruyor. Mahkeme, bu tam olarak doğrulanmamış analizi şarkı sözlerinin suçla “açık bir olgusal bir bağlantısı” olduğunu tespit etmekte kullanıyor. Mahkeme tüm rap şarkı sözlerini tarihsel gerçekler ve kurgu kategorilerine yerleştirmeye çalışıyor ve çoğu sanat gibi hip-hop'un bundan daha karmaşık olduğunu anlamıyor. Afro-Amerikalı hikaye anlatıcılığı geleneklerinden hareketle rap, genellikle şiddet dilini bir entelektüel rekabet biçimi ve değişim için bir araç olarak kullanır. Ancak bu tür sözler, kelimenin tam anlamıyla gerçekliği yansıtmaz.
 


Bu kararın tüm rap ve hip-hop sanatçılarının yaratıcılığı üzerindeki tüyler ürpertici etkileri son derece endişe verici. Harika bir müziğin kökeni çoğu zaman hikaye anlatıcılığına dayanır. Sanatsal bir araçla anlatılan bir hikaye için cezai sonuçlar dayatan mahkeme, burada yaratıcılığı bastırarak sanatsal ifadeyi sınırlama tehdidinde bulunuyor.

Üstelik bu tür bir hükmün yaratacağı ayrımcı sonuçları göz ardı etmek de mümkün değil. Bu karar, siyah Amerikalılar tarafından yaratılan ve ağırlıklı olarak siyah Amerikalılar tarafından yazılan bir tür olan rap’e odaklanıyor. Bu, tarihsel olarak çoğu zaman ürettiği şiddetin yanı sıra çoğunlukla sistematik eşitsizliğe dair farkındalık oluşturma aracı olarak hizmet eden bir tür (Rap müzikte bulunan tek temanın şiddet olmadığını belirtmek gerekir. Örneğin, Yargıç Watts itirazında Chance the Rapper ve Common gibi sanatçılar tarafından iletilen olumlu mesajlara atıfta bulunarak rap şarkı sözlerinin çeşitliliğine dikkat çekiyor. 2Pac gibi sanatçılar sokak şiddeti ve polis tacizi üzerine dikkatli değerlendirmeler sunarken empati ve vicdan da sergileyebilmeyi başardılar.) Bu kararın rap müzikle sınırlı olmadığını öne süren herkesi, bir country şarkıcısının sarhoş araba kullanmakla veya aldatan bir eşin vurulmasıyla ilgili şarkı sözlerini kanıt olarak kabul eden bir mahkeme örneği bulmaya davet ediyorum.

Tahminlere göre on binlerce insanın haksız yere mahkum edildiği bir ülkede bu acımasız karar, gerçek hayattaki bir suçtan haksız şekilde suçlanacağı korkusuyla sanatçıların anlatması gereken hikayeleri ortaya koymasını engelleyecek. Sanat kutladığımız, eğittiğimiz, protesto ettiğimiz veya bunlar arasında herhangi bir yerde duran, toplumumuzun en iyi veya en kötü kısımlarına ve insan deneyimine dikkat çekebileceğimiz güvenli bir alan olmalı. Sanat bir kayıt stüdyosu yerine hapishanede yapıldığı için farklı bir şekilde değerlendirilmemeli. Zaten beyaz olmayan insanlar üzerinde baskı kuran bir adalet sisteminde bunun gibi hükümler geriye doğru bir adımdır. Maryland Temyiz Mahkemesi utanmalı.

* ABD müzik endüstrisinde tanınmış bir avukat olan Dina LaPolt, LaPolt Law'un sahibi ve kurucusudur.

 

* İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

variety.com/2021/music/opinion

Independent Türkçe için çeviren: Ahmet Delal Tüy

DAHA FAZLA HABER OKU