Trudeau'nun kılpayı zaferi aynı zamanda boş bir zafer. İkinci bir dönemi yenilginin pençesinden koparsa da, Muhafazakarlar yüzde 34.4 oy alarak küçük bir farkla Kanada seçmenleri arasındaki en popüler parti haline geldi. Muhafazakarların oyu Liberal'lerden yüzde 1.4 daha fazla.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Bu yüzden aşırı sağ Kanada Halk Partisi'nin (People's Party of Canada) sandalye kazanamamasından çok da mutlu olmamalıyız. Her ne kadar sağ kanadı sıkıştırmış olsa da, Trudeau mutsuz seçmenin ona verdiği son şansı değerlendiremezse, Kanada'nın liberal partileri seçilemez bir hale gelecek ve iktidarı dört yılın sonunda Andrew Scheer'a (ya da daha kötüsüne) teslim edecek.
Bundan kaçınmak için Trudeau yönetimindeki etkisizliği ve çifte standartları çözmek zorunda. Burada dünyanın dört bir köşesindeki partilerin acilen öğrenmesi gereken bir ders var ve o da: seçimi kazanmak sadece bir başlangıç. Asıl mücadele demokrasinin kendisini reform etmek.
Bu yıl seçime katılım oranı Trudeau'yu iktidara taşıyan rekor katılım oranının altına, yüzde 66'ya düştü. Kanadalıların gözlerinin giderek açılması parti ya da kişilerden çok ekonomik durumla ilgili.
1980'den beri, gelir, en tepedeki yüzde bir için ikiye katlandı ama alttaki yüzde 50 için azaldı, ayakta durabilmek için devlet yardımlarına muhtaç duruma düştüler.
Geçen yıl Kanada'da 30 milyon dolar (yaklaşık 170 milyon TL) ya da daha fazla varlığı bulunanlar diye tanımlanan sadece 10 bin 840 "ultra-zengin" vardı. Bu, önceki yıla göre yüzde 14 daha fazla. Servetlerinin toplam değeri devasa bir 1.2 trilyon dolar tutuyor, bu Kanada'nın toplam GSYİH'sinin (Gayri Safi Yurt İçi Hasıla) yüzde 70'i. Zengin daha da zenginleşirken, sıradan Kanadalılar aynı zaman çerçevesinde toplam net servetlerinin yüzde 0,2 azaldığını gördü.
Trudeau defalarca ultra-zenginlerin etkili bir şekilde vergilendirilmesini sağlayacağını ve çoğu Kanadalının hayatını bu parayla iyileştireceğinin sözünü verdi. Ama bu bir türlü hiçbir şekilde gerçekleşmiyor çünkü Kanadalı kamu görevlileri dünya çapında en çok para kazananlar arasında ama çok az sorumluluk ve şeffaflıkla çalışıyorlar.
Bunun yerine, şirket yöneticileri hala varlıklarını hisse opsiyonlarına yatırarak yüzde 50 daha düşük vergi oranından faydalanıyor ve Trudeau vergi mükelleflerine mal olan milyarlarca dolarlık kurumlar vergisi muafiyetini de desteklemişti.
Bir iddiaya göre Kanada yerlisi kadın adalet bakanını ve bir başka önemli bakanı Trudeau'nun yolsuzluk suçlamalarıyla karşı karşıya olan bir şirketle anlaşma yapmaya çalıştığını dile getirecekleri için kovmuştu. İklim eylemi hakkında göstermelik konuşurken, çevreyi en çok kirleten Kanadalıların yüzde 80'ini vaatlerinin amiral gemisi olan karbon vergisinden muaf tutmuştu.
Bu sırada sosyal programları, çocuk bakımı ve makul fiyatlı konutlar gibi kilit servisler temin etmek yerine özel finans sektörüne büyük karlar yaratacak şekilde yönlendirmişti. Kanada'nın sağlık sistemi sorununu çözmek için önerdiği plan boş laf gibi gözüküyor, sistemin tüm dünyada devlet için çalışan doktorlara en çok maaşı veren sistem olduğunu görmezden geliyor. Kanada'daki en savunmasız kişiler Trudeau hükümetince sürekli göz ardı ediliyor. Kanada İnsan Hakları Mahkemesi, hükümetin yerli aile ve çocuklara karşı affedilemez ayrımcılığının İlk Milletler mensubu (Kanada yerlileri ed.n.) insanlara verilecek tazminatla telafi edilmesi gerektiği kararını verdiğinde Trudeau'nun cevabı karşı çıkmak oldu.
Bu tür sorunların Trudeau'ya özgü olduğunu varsaymak bir hata olur. Tam tersine hem Muhafazakar hem de Liberal yönetimler altında geçen her on yılda giderek daha da kötüleşiyor. Fark şu ki, başka bir şey vaat edip, gerçekleştirmemeyi tercih eden Liberaller seçmeni çözüm için başka yerlere bakmaya zorluyor.
Trudeau'nun "kahverengi yüz"ünün (farklı ırklarla dalga geçmek için beyaz tenli insanların yüzlerini siyaha ya da kahverengiye boyaması) ortaya çıkması, bu anlamda, Liberallerin yakın tarihteki kendi kendini sabotaj etmenin en büyük örneklerinden biriyle ne ölçüde ilgilendiklerini simgeliyor.
Kanadalılar açıkça hükümette ırkçıları istemezken eğer Liberallerden gördükleri iki yüzlülük siyasetinden ibaretse anaakım siyasi sistemden çıkmaktan başka çok bir seçenekleri yokmuş gibi hissedecekler.
Eğer seçmenler oy verecek başka bir yer bulamazlarsa, yenilikçi partiler birbirini oy için parçalarken kalanları yobazlar ve devrimciler toplayacak. "Eski güzel günler"e dönüşün otoriter hayallerini satanlar, Liberal çöküşün harabelerinde daha çok ilgi bulacak.
Yani, eğer Trudeau Kanada demokrasinin kalbindeki, şu ana kadar az ilgi gösterdiği, esas sorunları çözmezse Kanada'nın liberal balayının sonunun başlamasına şahit oluyoruz. Yenilikçiler için dünyanın dört bir yanındaki dersler apaçık.
* Dr. Saqip Qureshi üst düzey şirket stratejisti ve demokratik politika geliştirmede Kanada, Londra, Washington DC ve Dubai'de hükümetlere danışmanlık yapmış uzman. Yakında çıkacak kitabı; The Broken Contract: Making Our Democracies Efficient, Representative, and Accountable (Bozulan Sözleşme: Demokrasilerimizi Verimli, Temsili ve Hesap Verebilir Kılmak) adını taşıyor.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
https://www.independent.co.uk/voices
Independent Türkçe için çeviren: Miraç Eren Dereli
© The Independent