Evet, her insan ve her genel başkan gibi, Sayın Recep Tayyip Erdoğan da, Sayın Devlet Bahçeli de lâyemut (ölümsüz) değil, fanidirler.
Bugünkü makalemizde, bazı siyasilerin tutarsız konuşmalarına temas etmekte fayda mülahaza ediyoruz. Bunların başında Sayın Devlet Bahçeli gelmektedir.
Çünkü Sayın Bahçeli'nin, Ak Parti ile ittifak etmeden önce, Sayın Erdoğan'a ağza alınamayacak ve siyaseten de etik olmayan, hakaretlerle dolu sözler sarf ettiği cümlenin malumudur.
Ayrıca Sayın Bahçeli'nin bu tarz konuşmaları, videolar vasıtasıyla efkâr-ı umumiye duyurulmuştur.
Sayın Bahçeli'nin geçmişte yaptığı sert konuşmalardan, insanlarımız bîzardır. Bugünlerde ise, mitinglerde frensiz açıklamalarla milleti tedirgin etmektedir.
Bunlar yetmiyormuş gibi, bir de geçmişte; "Ak Parti 90 yıl önce kurulsaydı İzmir'i Yunanistan'a, İstanbul'u İngiliz'e, Anadolu'yu da işgalcilere bırakırdı" buyurmuştu.
Bu ithamları yaptıktan sonra, Ak Parti'ye yaklaşan Sayın Bahçeli'ye, milletimizin verdiği ismi düşünmek bile istemiyoruz.
Her konuşmasında devletin bekasından bahseden Sayın Bahçeli, geçmişte itham ettiği Ak Parti Genel Başkanı Sayın Erdoğan'ın yüzüne nasıl bakmaktadır?
Onu devletin bekası için bir tehlike mi, yoksa devletin bekası için bir teminat olarak mı görmektedir, cai sualdir.
Maalesef bu derece zikzaklar çizen Sayın Bahçeli'yi, gerçek ülkücüler hâlâ desteklemekte midir? Hâlâ ona başbuğ diyebilmekte midir?
Son dönemlerde, geldisi itibarıyla medyada ileri sürülen hususlar bir tarafa, Sayın Bahçeli'nin her konuşması, neden birleştirici değil de, ayırımcılık kokmaktadır?
Neden toplumumuzu oluşturan katmanları ajite etmektedir? Maksadı nedir?
Yoksa bir siyasi-sosyal kaos sonrası, Sayın Erdoğan'ı devre dışı bırakarak, onun yerine mi geçmek istiyor?
Ancak gerçek olan şudur ki, meclise yeniden girebilmek için Ak Parti'den yardım isteyip, seçim yasasını yenileterek, Ak Parti'nin gayreti ile meclise girmeye çalışmaktadır. İnsan yediği tabağa hiç tükürebilir mi?
Malum, siyasetimizde öyle insanlar vardır ki, ne konuşmayı, ne de dinlemeyi biliyor. Zira düşünmeden ileri geri konuşabiliyor.
Böyle insanları ka'le alarak, onları dinlemek sadece zaman kaybıdır. Ülkenin selameti, bu gibi siyasileri dinlememekten geçer. Çünkü: "Kuru kaşık ağza, kuru söz kulağa yakışmaz."
Hemen her konuşmasında milleti üzen, milleti ötekileştirmeye çalışan siyasilerden asla hayır gelmez.
Dinlemeyi öğrenenler, fena konuşanlardan uzak durmayı da bilirler. Böyle siyasilere iltifat, ülkenin zararınadır.
Çünkü bu gibilerin konuşmaları tabanı rahatsız etmekte, ihtilaflara neden olmakta, ortamın gerilmesine sebebiyet vermektedir.
Ama günümüzde öyle insanlar vardır ki, ne söylemeyi, ne konuşmayı, ne de dinlemeyi biliyor. Bu gibiler siyasi taassup içinde, bildiklerinden asla vazgeçmiyor. Onun için sinirler devamlı geriliyor.
Bu gibi siyasilerden, Sayın Bahçeli de dâhil olmak üzere, uzak durulmalıdır. Çünkü milleti ferahlatıcı konuşmalar yapmamaktadırlar. Asabi mimiklerle milleti korkuttuklarını sanıyor, ancak kendilerini kandırıyorlar.
İktidar mensupları, muhalefeti konuşmalarıyla rencide ederken, muhalefet de onlara cevap vermek mecburiyetinde kalıyor.
Bu durumlar milleti son derece tedirgin ediyor. Ayrıca belirtelim ki, siyaset boks ringi değil, hizmet alanıdır.
Buna mukabil doğru olan siyasetçi, yaptığı konuşmalarla kimseye fenalık yapmak istemez. Samimi ve tecrübeli siyasetçi, konuşmalarında zikzak çizmemeli, tükürdüğünü yalamamalıdır.
Devamlı farklı konuşan, asabi, hırslı, muhteris siyasetçilerden asla hayır gelmez. Gelse gelse, sadece zarar gelir. Onlardan uzak durmak, milletin hayrına olur. Siyaset alanı bu nevi mürai ve muhteris siyasilerden temizlenmelidir.
Unutmamak gerekir ki, hiç kimse lâyemut değildir. Yani ölümsüz değildir. Herkes ölümü tadacaktır. Sonuç olarak denir ki;
Cihanda bulamadım yâr-ı muvâfık
Muvâfık sandığım çıktı münâfık
Kalın selametle.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
