Kitab-ı Muakkades'ten Antik İsraillilerin tapınaklarda Urim ve Thummim olarak adlandırılan bir nesneyi kullandıklarını biliyoruz.
Eski İsrail'de, tapınak ve eyalet yasalarının ayrılması neredeyse yoktu, antik dünyanın metinsel ve hatta arkeolojik kanıtları şunu göstermektedir: Her medeniyetin insanları, tanrıları tarafından günlük yaşamda motive edilmiştir.
Kanıtlar ayrıca, en azından eski İsrail'de, tanrının veya tanrıların yaşamın her alanında yer aldığını göstermektedir.
İsraillilerin Tanrısı Yahova, peygamberlere ve krallara şu konularda talimat verdi:
Eski Yakın Doğu'da, ne zaman bir ulus başka bir ulusa saldırır ve fethederse, galip geldiğinizde onların kutsal olarak gördükleri yerleri yok edin ve daha sonra benim adıma kutsal yapılarınızı inşa ederek, yasalarınızı meydana getirin.
RAB Musa'ya, 'Dağa, yanıma gel' dedi, 'Burada bekle, halkın öğrenmesi için üzerine yasalarla buyrukları yazdığım taş levhaları sana vereceğim.'Çıkış: 24:12
Urim ve Thummim Tanrı'nın yasası ile bağlantılı olarak mı kullanıldı, yoksa sadece büyücüler mi kullandı?
Bu soruyu cevaplarken, önce ayırt etmemiz gereken şey, büyünün dini bir yönü ile mucize arasında kalıp kalmadığıdır.
Din ve sihir genellikle ilahi olanın etkileşim biçimleriyle ayırt edilir.
Örneğin: Din belirli bir uygulamayı temsil ederken bazı etnik veya siyasi grup taraflarınca kurumsallaşmıştır.
Rahipler halka açık bir şekilde kullanarak Tanrıdan aldıklarını düşündükleri yetkiyle büyüyü meşru bir hale getirdiler.
Büyü öğreticlerinin toplum içerisinde gizlendiklerini ve otorite tarafından baskı altına alınmaması için faaliyetlerini gizli olarak yürüttükleri ifade edilir.
Din, sormaya, itiraz etmeye fırsat tanımazken belki de ilahi olana zorla; fedakarlıklar, yükümlülükler, dualar ve herkesi ibadet etmeye zorlayan bir olgu olarak karşımıza çıkar.
Tanrıyla yapılan çeşitli iletişim yollarından anlıyoruz ki Büyü, genellikle doğaüstü olanı ezoterik bilgi, yanlışlıklar veya özel olarak komuta etmeye, kontrol etmeye veya manipüle etmeye çalışır.
Antik İsrail'de, büyü şeytanla dostluktur görüşü mevcutken en azından Tevrat perspektifinden, "iblis" olan Şeytan, çoğu zaman Tanrı'nın işleyişini ve mucizelerini taklit etmeye çalışır.
Bu konuda Kitab-ı Mukaddes bize şunları söyler:
Bunun üzerine firavun kendi bilgelerini, büyücülerini çağırdı. Mısırlı büyücüler de büyüleriyle aynı şeyi yaptılar. Her biri değneğini attı, değnekler yılan oldu. Ancak Harun'un değneği onların değneklerini yuttu. Yine de, RAB'bin söylediği gibi firavun inat etti ve Musa'yla Harun'u dinlemedi.
Çıkış: 7: 11-12-13
Çıkış hadisesi gerçekleşeceği vakit Yahova İsrail halkına şu sözlerle öğüt verir:
Size verdiğim topraklara girdiğinizde, sakın ola ki büyü öğrenmeyin, oradaki ulusların tiksindirici yollarını taklit etmeyin.
Aranızda oğlunu veya kızını ateşte feda edecek olursa, kehanet veya büyücülük ile alametleri yorumlayan yahut büyücülükle uğraşan veya ölülere danışan varsa bunlardan sakınsın…
Oradaki halkı yaptıkları bu büyülerden dolayı kovduğumda sizler benim önümde saf ve temiz olmalısınız ki size merhamet edeyim.
Rab'bin sihir yapan herhangi bir adamı onaylamadığı açıktır, çünkü büyü, diğer 'ulusların' 'iğrençliği' idi.
Bir kişi büyük ölçüde büyüler yaptığında İsrail tanrısının adının yanında başka tanrıların adını da kullanabiliyordu bu sebepledir ki, bu kişi bir sihirbaz olarak kabul edilir ve ölüm ile cezalandırılırdı.
Markos İncili'de İsa'nın şifa dağıttığı bilinirken onun bu yetkiyi nereden aldığı konusu hep tartışma konusu olmuştur. Onu tenkit edenler bunun bir büyü mü yahut sihir mi olduğu konusunda emin olmak istediler.
Urim ve Thummim Tanrı ile bağlantılı olarak mı kullanıldı mı yoksa bir sihir miydi?
Urim ve Thummim her daim yüksek Rahiplerin elinde tutuldu; böylelikle Tanrı'nın iradesini anlamak için genel bir amaç için kullanılmıştır.
Metinsel kanıtlardan anladığımız kadarıyla geleceği öngördüğü için Tanrı sadece Urim ve Thummim'i Rahiplerin kullanmasını onayladı ve aynı zamanda onlara nasıl kullanması gerektiğini de öğretti:
On iki taş olacak. Üzerlerine mühür oyar gibi İsrailoğullarının adları bir bir oyulacak. Bu taşlar İsrail'in on iki oymağını simgeleyecek. İki altın halka daha yap; efodun önündeki omuzluklara alttan, dikişe yakın, ustaca dokunmuş şeridin yukarısına tak. Göğüslüğün halkalarıyla efodun halkaları lacivert kordonla birbirine bağlanacak. Öyle ki, göğüslük efodun ustaca dokunmuş şeridinin yukarısında kalsın ve efoddan ayrılmasın.
Çıkış 27: 21-27-28
Eski İsrail'de Urim ve Thummim'i kullanmaları için sadece Peygamberlere ve başkahinlere izin verilirdi. Onlar Urim ve Thummim'den vahiy ve talimat alabilirlerdi.
Bir vatandaş bir konuda yardım almak istediğinde onlara başvurur ve başkahine bir ricada bulunurdu.
Urim ve Thummim aracılığıyla Rab'be sorular soru sormak için ruhsal olarak temiz olunması gerekiyordu.
Eğer başkahin herhangi bir kişi için sorduysa ve o kişinin ruhu kirli ise Urim ve Thummim karanlık kalacaktı ve cevap verilmeyecekti.
Kâhin Elazar'ın önüne çıkacak; kâhin, Yeşu için Urim aracılığıyla RAB'be danışacak. Bu yöntemle Elazar Yeşu'yu ve bütün halkı yönlendirecek.
Çölde sayım 27:21
Sadece kişi ya da kişiler başkahine yaklaşmakla kalmamalı; temiz olunmalıydı, ama yüksek rahibin kendisi de temiz olmalı ve Kutsal'a da sahip olmalıydı.
Devam edecek…
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
