Arkansas Üniversitesi'nden bir astrofizikçinin yakın tarihli bir makalesinde hangi galaksilerin yaşam barındırma olasılığının daha fazla olduğu ortaya kondu. Makaleye göre, dev eliptik galaksilerin gelişkin medeniyetlere ev sahipliği yapması, daha önce düşünüldüğünün aksine, olası değil.
1 Mayıs'ta Kraliyet Astronomi Derneği Aylık Bildirileri dergisinde yayımlanan makale, dev eliptik galaksilerin gelişmiş medeniyetlerin bulunduğu gezegenleri barındırma ihtimalinin Samanyolu gibi sarmal disk galaksilerinden 10 bin kat fazla olduğunu söyleyen 2015 tarihli araştırmayla çelişiyor.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
2015 tarihli çalışmanın yazarları; bu teoriyi dev eliptik gökadaların daha fazla yıldız barındırması ve daha az süpernova oranları görülmesine dayandırıyordu.
Ancak Matematik Bilimleri Departmanı’nda astrofizik profesörü Daniel Whitmire, 2015 tarihli çalışmanın, Kopernik prensibi olarak bilinen istatistiksel kuralla çeliştiğini söyledi.
Whitmire, “2015 tarihli çalışmanın prensiple ilgili ciddi bir sorunu vardı” dedi ve ekledi:
Başka bir deyişle neden kendimizi büyük bir büyük bir eliptik galakside bulmadık? Bana göre bu bir isyan bayrağı. Kendinizi aykırı ve atipik bir konumda görürseniz, bu sıradanlık ilkesi için bir problem demek.
Sıradanlık ilkesi olarak da bilinen Kopernik prensibi, Dünya’nın evren içinde ayrıcalıklı veya özel bir fiziksel konumda bulunmadığını savunuyor. Prensibe göre Dünya ve onun yerleşik medeniyeti, başka medeniyetlere sahip gezegenler açısından atipik değil, tipik bir konumda. Bu, sarmal galaksinin konumunun da tipik olması gerektiği anlamına geliyor. Ancak 2015 tarihli makale, yaşanabilir gezegenlerin çoğunun bizimkine benzer sarmal galaksilerde değil, büyük, küresel şekle sahip eliptik galaksilerde yer alacağını söylüyor.
Öte yandan Phys.org’un aktardığına göre Whitmire makalesinde büyük eliptik gökadaların yaşamın beşiği olmaması için bir neden önerdi:
Bu galaksiler çok fazla radyasyonun olduğu erken bir aşamadan geçti. Bu aşama, galaksideki gezegenleri tamamen tahrip edecek ve daha sonra yıldız oluşum oranını, dolayısıyla gezegenlerin de oluşum oranını, sıfıra indirecek bir süreç. Yani bu süreçte yeni yıldızlar oluşmaz ve tüm eski yıldızlar radyasyonla sterilize edilir.
Whitmire’a göre zeki yaşama ev sahipliği yapan yaşanabilir gezegenlerin büyük eliptik galaksilerde bulunmasının muhtemel olmaması, Samanyolu gibi galaksilerin, sıradanlık prensibine uygun olarak, bu medeniyetlerin bulunabileceği birincil alanlar olduğunu gösteriyor.
Independent Türkçe, Phys.og
