VakıfBank Kültür Yayınları, Alman siyaset kuramcısı Carl Schmitt’in “Hamlet ya da Hekuba” isimli kitabını Türkçe’de ilk kez okura sunuyor.
Schmitt, kitapta İngiliz oyun yazarı William Shakespeare’in eseri, dünya tiyatro tarihinin unutulmazı “Hamlet”in zihinsel arka planına odaklanıyor, eseri tarihsel bağlamda değerlendiriyor.
Cana Bostan tarafından Türkçe’ye çevrilen kitap, eleştirmenlerin görüşlerini aktarmasının yanı sıra Dumas, Sartre, Goethe ve Schiller gibi yazarlara yaptığı atıf ve yorumlarla eserin estetik-siyaset ilişkisini ortaya koyması açısından kapsamlı bir çalışma.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Shakespeare’in “Hamlet”i bugüne dek genel itibarıyla bir intikam öyküsü olarak sahnelendi. Her dönem izleyici rekorları kırarken arkasında sayısız soru işareti bıraktı.
Öncelikle bu oyunun Shakespeare’in diğer tragedyalarından farklı olduğunu belirtmek gerekiyor. Schmitt, bunun nedenlerini incelediği kitabında, karakterin ve olay dizisinin siyasi ve tarihsel bir olaydan etkilendiğini söylüyor.
Oyuna da adını veren Danimarka Prensi Hamlet, trajiğin kaynağı, dönemin koşulları, eylemsizliği, aşka bakış açısı, insan ilişkileri, içsel çatışmaları ve tarihsel bağlamı göz önüne alındığında bir hayli sıra dışı bir karakter. Schmitt’e göre oyunun öyküsü basit bir intikam hikayesinden çok daha ötedeki bir trajediyi barındırıyor.
Oyunda iyi eğitimli Prens Hamlet, babasının ölüm haberini alınca ülkesine döner. Annesi Gertrude ile amcası Claudius evlenmiştir ve sıra Hamlet’te olmasına rağmen amca Claudius tahtta oturmuştur.
Bir gece vakti Hamlet, surların üzerinde dolaşırken babasının hayaletini görür. Hayalet kendisini öldüren kişinin amcası Claudius olduğunu söyleyince Hamlet, bu cinayeti ortaya çıkarmak ve intikam almak ister.
5 perdelik oyun bunun üzerine kurulu gibi görünür. Schmitt kitabında, Kral Hamlet’i öldüren kişinin kraliçe eşi de olabileceği saptamalarına yer vererek anlatıyor:
Annenin suçluluğu meselesi oyunun başından itibaren seyirciye musallat olur ve sonuna dek de seyircinin peşini bırakmaz. Cinayete kurban gitmiş babasının intikamını almak isteyen bir oğul ne yapmalıdır? Hele ki bu durum artık katilin karısı olan annesine de bir darbe indirmesine yol açıyorsa?
Hamlet, ikinci perde ikinci sahnede tüm karakterler sahneden çıkınca kendi kendine konuşur; Hekuba tiradıyla, annesi ve amcasına bir oyun sahneleyeceğini, bu oyunla her şeyin ortaya serileceğini söyler.
Bu da üçüncü perdedeki oyun içindeki oyun sahnesiyle aktarılır. Herkes şaşkına döner. Schmitt’in tirat ve oyun içinde oyun mantığından yola çıkarak adını verdiği kitabının ilerleyen sayfalarındaki görüşleri, kraliçe tabusu ve bir intikamcı figürüyle ilgili. Schmitt, konuyla ilgili şunları söylüyor:
Bu bizi trajik olayın kökeni meselesine, trajiğin kaynağı meselesine götürür ki, ben kendi adıma bu kaynağı yalnızca tarihsel bir gerçeklikte bulabildim. Buradan hareketle Hamlet’i, onun somut durumundan yola çıkarak anlamaya çalıştım… Shakespeare’in ‘Hamlet’i ve onun çeşitli yorumları üzerinde yeterince mesai harcayan kişi mevzunun havsalaya sığmayan derinliğine de yakinen vakıf olur. Orada öyle patikalar görür ki, pek çoğu uçuruma sürüklerken, kimisi de uçurumdan doğar. Bunun yanı sıra benim gibi Shakespeare’in Hamlet’inin Mary Stuart’ın oğlu Kral James ile bir ilgisi olduğu kanaatine varan biri pek çok tabuyla karşılaşır ve fazladan yanlış yoruma teslim olma tehlikesine atılır.
© The Independentturkish